Alstremeria w ogrodzie i doniczce – sadzenie, uprawa, gatunki

Alstremeria, nazywana lilią Inków, dorasta średnio do 60-100 centymetrów wysokości. Charakteryzuje się lancetowatymi, wąskimi liśćmi oraz dużymi, bardzo dekoracyjnymi kwiatami podobnymi nieco do kwiatów frezji. Występują one w wielu kolorach: białym, kremowym, pomarańczowym, żółtym, czerwonym, fioletowym oraz odcieniach różu i składają się z 6 płatków, których część nakrapiana jest podłużnymi plamkami. Na wzniesionej łodydze znajdziemy baldachy złożone z 10-15 kwiatów.

Bylina wybarwia się przez niemal całe lato i często uprawiana jest na kwiat cięty ze względu na swoją trwałość – jest w stanie wytrzymać w wazonie do 2 tygodni. Sprawdzi się również jako kwiat doniczkowy oraz element rabat i obwódek rabatowych, który nada naszemu ogrodowi niezwykłego uroku.

Alstremeria – sadzenie i uprawa

Alstremeria nie należy do roślin łatwych w uprawie. Cechuje się dużą wrażliwością na ujemne temperatury i w przypadku sadzenia w gruncie istnieje prawdopodobieństwo, że mimo stosowania osłon bylina nie będzie się prawidłowo rozwijać.

Alstremeria w doniczkach

Mniej ryzykowna jest uprawa alstremerii w doniczkach – kłącza sadzimy na przełomie marca i kwietnia do pojemników, które należy wypełnić uniwersalną ziemią dla roślin pokojowych, wymieszaną z piaskiem oraz zwykłą ziemią ogrodową w stosunku 2:1:1. Posadzone alstremerie przez pierwszy miesiąc przechowujemy w mieszkaniu, w temperaturze nieprzekraczającej 10 stopni Celsjusza. W kolejnym miesiącu możemy przenieść je w cieplejsze miejsce, np. ustawić przy grzejnikach, by szybciej się rozwijały.

Po okresie ostatnich przymrozków wystawiamy donice z alstremeriami na balkon/taras lub przesadzamy je do gruntu, pamiętając o zapewnieniu roślinom odpowiednich warunków.

Alstremeria w ogrodzie

Sadzenie alstremerii w ogrodzie przeprowadza się w maju, gdy ziemia jest odpowiednio nagrzana. Ważny jest dobór właściwego miejsca – powinno ono osłaniać roślinę przed wiatrem i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, które mogą doprowadzić do uschnięcia kwiatu.

Cebulki alstremerii sadzimy w wykopanym wcześniej dołku o wymiarach 30x30x30 centymetrów, na którego dnie należy ułożyć ok. 10-15 centymetrową warstwę obornika lub kompostu. W przypadku gleby mocno gliniastej, możemy zastąpić obornik grubym żwirem, który zagwarantuje sprawne odprowadzanie nadmiaru wody. Zaleca się wyściółkowanie powierzchni otaczającej posadzone byliny np. za pomocą kory drzew iglastych – zahamuje to parowanie wody i spowolni rozrost chwastów.

Wymagania alstremerii

Lilia Inków toleruje żyzną, przepuszczalną, próchniczą glebę o lekko kwaśnym odczynie (pH 5,5-6). Stanowisko odpowiednie dla byliny musi być ciepłe i jasne, jednak nie powinno być wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Alstremeria będzie rosła także w cieniu, jednak jej kwitnienie nie będzie obfite.

Roślina wymaga zastosowania osłon – w razie wystąpienia opadów deszczu lub gradu, jej delikatne łodygi mogą ulec połamaniu. Alstremeria nie potrzebuje oprysku – jest wysoce odporna na szkodniki i choroby, jednak można raz w roku użyć profilaktycznie fungicydów.

Sadzenie alstremerii w ogrodzie przeprowadza się w maju, gdy ziemia jest odpowiednio nagrzana

Alstremerie to byliny ciepłolubne, o niskiej odporności na ujemne temperatury, jednak są w stanie przetrwać łagodną zimę przy zapewnieniu osłoniętego miejsca.

Alstremeria – pielęgnacja

Przechodząc do pielęgnacji alstremerii należy pamiętać o założeniu rękawiczek, ponieważ bylina ma właściwości alergizujące. Zabiegi, o których musimy pamiętać chcąc zapewnić roślinie prawidłowy rozwój i okazałe kwitnienie to:

regularne podlewanie – podłoże, w którym rośnie alstremeria musi być stale umiarkowanie wilgotne. Pamiętajmy jednak, by nie podlewać jej zbyt obficie, gdyż może to skutkować gniciem części podziemnych, a w efekcie – rozwojem chorób grzybowych lub całkowitym obumarciem rośliny,
odpowiednie nawożenie – zaleca się odżywianie alstremerii średnio co 2-3 tygodnie, zaczynając od początku kwietnia, stosując nawozy o dużej zawartości fosforu i potasu,
usuwanie przekwitłych kwiatostanów – regularne zabiegi pozwolą na przedłużenie okresu kwitnienia alstremerii,
ochrona przed działaniem zjawisk atmosferycznych – stosowanie wytrzymałych osłon jest niezbędne w okresach deszczowych,
odchwaszczanie – zabieg ten pozwoli roślinom utrzymać stały dostęp do wody i składników mineralnych zawartych w podłożu.

Alstremeria – gatunki i odmiany

Gatunkami alstremerii najczęściej uprawianymi w naszych ogrodach są:

alstremeria pomarańczowa (Alstroemeria auriantiaca),
alstremeria blada (Alstroemeria palida),
alstremeria papuzia (Alstremeria psittacina),
alstremeria chilijska (Alstroemeria ligtu).

Ze względu na niezwykłą dekoracyjność, a co za tym idzie – dużą popularność byliny, powstał cały szereg odmian alstremerii, które różnią się od siebie wysokością i kolorem kwiatów. Najciekawsze wysokie odmiany rośliny to między innymi:

‘Virginia’ – osiąga ok. 70 centymetrów wysokości i charakteryzuje się pełnymi, białymi kwiatami o delikatnie falistych płatkach,
‘White Wings’ – wysoka odmiana, dorastająca do 200 centymetrów, a jej śnieżnobiałe kwiaty są nakrapiane brązowymi plamkami,
‘Tessumbre’ – wysokość tej odmiany to 80-100 centymetrów. Cechuje się żółto-pomarańczowymi kwiatami o egzotycznym wyglądzie,
‘Tesronto’ – dorasta do ok. 80 centymetrów wysokości; kwiaty tej odmiany występują w kolorze żółtym, pomarańczowym i czerwonym,
‘Tessumsky’ – osiąga do 100 centymetrów i odznacza się dwubarwnymi, biało-kremowymi kwiatami, na których pojawiają się różowe wybarwienia,
‘Yellow King’ – odmiana dorastająca do 80 centymetrów; jej kwiaty są drobne i występują w odcieniach żółci,
‘Lutea’ – osiąga średnio 70-80 centymetrów i charakteryzuje się intensywnie żółtą barwą,
‘Times Valley’ – odmiana o wzroście ok. 50-60 centymetrów; cechuje się trójbarwnymi, kremowo-różowo-żółtymi, nakrapianymi kwiatami,
‘Indian Summer” – dorasta do 100 centymetrów wysokości, a jej nakrapiane kwiaty mają barwę czerwono-pomarańczowo-żółtą,
‘Summer Break’ – osiąga do 80 centymetrów wysokości; kwiaty dwubarwne, różowo-kremowe, nakrapiane.

Alstromeria toleruje żyzną, przepuszczalną, próchniczą glebę o lekko kwaśnym odczynie

Do odmian niskich, lecz nie mniej efektownych, zaliczyć możemy:

‘Princess Mathilde’ – osiąga ok. 25-30 centymetrów wysokości i charakteryzuje się niezwykłymi, nakrapianymi kwiatami w kolorze brzoskwiniowym,
‘Tesblushin’ – średni wzrost tej odmiany to 30 centymetrów, a jej kwiaty występują w kolorze biało-różowym,
‘Princess Louise’ – odmiana o wzroście 20-25 centymetrów, cechująca się intensywnie różowym kolorem kwiatów.

Alstromerie możemy umiejscowić w sąsiedztwie innych bylin, jednak z uwagi na rzucającą się w oczy urodę kwiatów, doskonale prezentują się one bez towarzystwa innych roślin, wyeksponowane w dobrze dostrzegalnym miejscu w ogrodzie.