Alstremerie a frezje – czym się różnią? Jak je uprawiać?

Alstremerie 

Alstremeria (Alstroemeria), zwana również lilią Inków, jest byliną o lancetowatych, jasnozielonych liściach, oplatających jej skrętolegle ulistnioną i wzniesioną łodygę. Roślina, zależnie od odmiany, osiąga zwykle 40-100 centymetrów wysokości. Kwitnie od czerwca do pierwszych przymrozków, wydając duże baldachowate kwiatostany złożone z kilku bezwonnych kwiatów, występujących najczęściej w kolorze białym, żółtym, pomarańczowym, różowym, łososiowym, fioletowym i czerwonym. Swoim kształtem przypominają kwiaty frezji, są jednak większe i bardziej okazałe. Ich charakterystyczną cechą jest wybarwienie części płatków – posiadają one  nakropienia w formie podłużnych cętek.

Alstremerie zakwitają zwykle po upływie ok. 3 miesięcy od ich posadzenia.

Uprawa alstremerii 

Alstremeria preferuje ciepłe, półcieniste, osłonięte przed wiatrem stanowisko. Podłoże odpowiednie do uprawy lilii Inków powinno  być lekkie, wysoce przepuszczalne i mieć obojętny lub delikatnie kwaśny odczyn na poziomie pH 5,5-6,5. Bylina nie toleruje gleb ciężkich i bardzo wilgotnych.

Rośliny sadzimy w okresie wiosennym, gdy podłoże ociepli się po przymrozkach. Bulwy alstremerii umieszczamy w ziemi z kompostem na głębokości ok. 8-10 centymetrów, pamiętając, by stanowisko nie było narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych oraz o zachowaniu odpowiedniej rozstawy, która powinna wynosić ok. 50 centymetrów.

Alstremeria – pielęgnacja 

By zapewnić alstremerii zdrowy wzrost, należy pamiętać o: 

• systematycznym podlewaniu – gleba, w której rośnie alstremeria powinna być wilgotna, trzeba jednak zachować umiar w jej podlewaniu, gdyż przelanie rośliny może doprowadzić do pojawienia się chorób grzybowych,
• usuwaniu chwastów – regularne odchwaszczanie zapewni alstremerii swobodny dostęp do wody i składników mineralnych znajdujących się w glebie, 
• zastosowaniu osłon – łodygi byliny są kruche i delikatne – trzeba zabezpieczyć je na wypadek silnych podmuchów wiatrów czy opadów deszczu,
• wycinaniu przekwitłych kwiatostanów – ich systematyczne usuwanie pozwoli alstremerii na dłuższe kwitnienie.

Przed nastaniem zimy należy wykopać alstremerię i przezimować w jasnym miejscu o temperaturze ok. 10 stopni Celsjusza.

Frezje

Frezja (Freesia) to bylina charakteryzująca się prostym, wzniesionym pokrojem, wąskimi, ciemnozielonymi liśćmi i sztywną łodygą. Roślina dorasta do 50 centymetrów wysokości i kwitnie od lipca do września, wypuszczając zebrane w kwiatostany barwne kwiaty o charakterystycznym, dzwonkowatym kształcie. Układają się one po jednej stronie wygiętego pod kątem prostym pędu i w zależności od odmiany występują w kolorze białym, żółtym, fioletowym, różowym, niebieskim, kremowym, pomarańczowym oraz czerwonym. 

Pierwsze kwiaty frezji pojawiają się po ok. 4 miesiącach od sadzenia.

Uprawa frezji 

Uprawiając frezję musimy zapewnić jej odpowiednie warunki: lekką, przepuszczalną, żyzną, próchniczą glebę o obojętnym lub delikatnie zasadowym odczynie i umiarkowanej wilgotności oraz ciepłe i słoneczne stanowisko osłonięte przed wiatrem. 

Frezja to bylina ciepłolubna, której okres kwitnienia przypada na lato. Bulwy rośliny należy sadzić wiosną, na przełomie kwietnia i maja, kierując się przy ich wyborze wielkością – okazy większe są mniej podatne na rozwój chorób i charakteryzują się lepszą odpornością na wysokie i niskie temperatury. 
Bulwy frezji umieszcza się w ziemi na głębokości ok. 5-7 centymetrów, pamiętając, by były one skierowane końcówką do góry oraz zachowując odpowiednią rozstawę: co najmniej 10-15 centymetrów. W przypadku ciężkiej, mocno gliniastej gleby, powinniśmy uprzednio wykopać dołek o głębokości ok. 15-20 centymetrów i pokryć jego dno lżejszym podłożem, np. mieszanką kompostu i piasku lub ziemi ogrodowej.

Umiejscowione w glebie bulwy należy obficie podlać i poczekać na pojawienie się pierwszych liści – będą one widoczne ok. 3 tygodnie od posadzenia.

Pielęgnacja frezji 

Do zabiegów pielęgnacyjnych niezbędnych do odpowiedniego rozwoju frezji należą: 

• podlewanie – należy systematycznie nawadniać frezję, zwłaszcza w okresach upału, pamiętając, by nie przesadzić z ilością wody, ponieważ kwiat nie toleruje jej nadmiaru,
• nawożenie – zalecane jest odżywianie frezji od chwili pojawienia się pierwszych liści stosując nawozy wieloskładnikowe. Zabiegi powtarza się przez następne 2 miesiące, 
• zastosowanie podpór – uchronią one pędy frezji przed uginaniem się pod masą kwiatów.

Frezja nie zimuje w gruncie – w październiku należy je wykopać, oczyścić i osuszyć, a następnie przechowywać w temperaturze ok. 16 stopni Celsjusza.

Alstremeria i frezja – różnice 

Niewielkie różnice między alstremerią a frezją sprawiają, że pięknie prezentują się w  swoim towarzystwie – zarówno w ogrodzie, jak i kompozycjach florystycznych.