Kostrzewa popielata – uprawa, pielęgnacja, wymagania

Kostrzewa popielata pochodzi ze skalistych obszarów południowej Europy, gdzie panują bardzo słoneczne i suche warunki. Tego samego oczekuje na ogrodowej rabacie albo w pojemniku. Może to być nawet lokalizacja w ciągle palącym słońcu. 

W jasnym cieniu kostrzewa popielata wprawdzie nie zginie, ale ma tendencję do utraty swojego atrakcyjnego, sinoniebieskiego koloru liści. Takie cechy czynią tę trawę idealną rośliną do ogrodu skalnego, ale doskonale nadaje się też na obwódki rabat i ścieżek, ponieważ rośnie wprawdzie gęsto, ale nie tworzy rozłogów. 

Mniej znaczy więcej – w przypadku kostrzewy popielatej ma to szczególne znaczenie.

Wzrost i wygląd kostrzewy popielatej

Kostrzewa popielata rośnie gęsto, tworząc kuliste, lekko spłaszczone kępy o wysokości 15-30 cm i szerokości ok. 25 cm. Liście są srebrzyście szaroniebieskie, dziewięciożebrowe, gładkie, płaskie, ciasno zwinięte, proste o długości 10-20 cm. Od czerwca do lipca pojawiają się gęste, wyprostowane, odwrotnie jajowate krótkie wiechy o długości do 10 cm.

Składają się z kłosków złożonych z czterech do siedmiu niebieskozielonych kwiatków o fioletowym odcieniu. Charakterystyczne są kwiatowe źdźbła kostrzewy sinej, które najpierw są niebieskozielone, a później przybierają kolor słomy. 

Podłoże rośliny

Mniej znaczy więcej – w przypadku kostrzewy popielatej ma to szczególne znaczenie. Preferuje ubogie, suche i luźne gleby z wysokim udziałem wapnia ale niewielką zawartością składników odżywczych. Optymalne jest podłoże kamieniste albo piaszczyste, które przepuszcza wodę. Jeśli ta trawa ma rosnąć na terenie z wysokim poziomem wody gruntowej albo obok sadzawki, koniecznie trzeba przygotować warstwę drenażową. Jeśli ziemia jest zbyt żyzna albo skłania się do tworzenia zagęszczeń, ozdobna trawa często kwituje ten stan chorobami. Podłoże gliniaste, ziemia z dużym udziałem próchnicy lub świeżo nawożona powierzchnia nie są więc dla tej trawy odpowiednie. 

Kostrzewę popielatą najlepiej jest sadzić do gruntu późną wiosną, kiedy nie zagrażają już spóźnione przymrozki.

Jak sadzić kostrzewę popielatą?

Kostrzewę popielatą najlepiej jest sadzić do gruntu późną wiosną, kiedy nie zagrażają już spóźnione przymrozki. Wprawdzie roślina jest odporna na pewne spadki temperatury, ale przychodzi jej to dopiero z wiekiem. Chcąc zastosować tę trawę w roli rośliny okrywowej, trzeba w zależności od odmiany posadzić do 12 sadzonek na metr kwadratowy. Oprócz właściwego podłoża i stanowiska ważny jest odstęp między roślinami. Należy zachować odległość 30-40 cm, jednak zależy to od zapotrzebowania na miejsce konkretnej odmiany. Zbyt duże zagęszczenie kęp kostrzewy popielatej hamuje wentylację i sprzyja powstawaniu infekcji grzybowych. Na początku trzeba więc wykazać nieco wyrozumiałości względem luk, zwłaszcza jeśli efektem ma być pokrycie powierzchni.

Uprawa kostrzewy popielatej w doniczce

Jako roślina doniczkowa może kostrzewa popielata już wcześniej wystąpić na świeżym powietrzu. Na wypadek przymrozków trzeba ją jednak przenieść do domu. Oprócz tej początkowej ochrony przed chłodem, konieczna jest około pięciocentymetrowa warstwa drenażowa na dnie doniczki albo pojemnika. Zapewnia odpływ wody również podczas ulewnego deszczu i zarazem wentylację od dołu. 

Ze względu na niskie zapotrzebowanie na składniki pokarmowe i wodę, pielęgnacja trawy w doniczce jest również bardzo prosta. Ułatwione jest też zimowanie nawet w regionach o dużych spadkach temperatury. 

Jeśli kostrzewa popielata wejdzie już w poważny wiek, okazuje to przerzedzeniem i brunatnieniem środka kępy.

Jak podlewać i nawozić kostrzewę popielatą?

Kostrzewa popielata posadzona w ogrodzie na rabacie albo w pojemniku pod gołym niebem doskonale radzi sobie bez dodatkowego podlewania nawet w okresie suszy. Czasami podczas bardzo długiego braku opadów albo na zadaszonym stanowisku trzeba od czasu do czasu sięgnąć po konewkę. Można wtedy użyć twardej wody ze studni, ponieważ wysoka zawartość wapnia tej trawie nie szkodzi. Przeciwnie, zarówno w glebie jak i w wodzie ten minerał pobudza ją do wzrostu. 

W każdym razie nie należy podlewać kostrzewy z góry, ponieważ prowadzi to szybko do powstawania pleśni i zgnilizny. Lepiej jest, drobnymi porcjami, podawać wodę miedzy kępy trawy. 

Nawożenia kostrzewa popielata w ogóle nie wymaga, ponieważ składniki pokarmowe zużywa w bardzo skromnych ilościach. Dopiero po wielu latach wzrostu na tym samym miejscu i po radykalnym cięciu ma sens bardzo umiarkowane zasilenie trawy nawozem. Przede wszystkim w uprawie doniczkowej takie nawożenie może być alternatywą dla przesadzenia kostrzewy popielatej. W tym celu trzeba wierzchnią warstwę podłoża lekko spulchnić i podać naprawdę małą dawkę nawozu mineralnego, ponieważ Festuca glauca jest bardzo wrażliwa na przenawożenie. 

Zimowanie kostrzewy

Jako roślina wieczniezielona jest kostrzewa popielata zimoodporna. W każdym razie możliwa do zniesienia przez roślinę temperatura zależy od konkretnej odmiany. Lekkie mrozy znoszą wszystkie odmiany, zwłaszcza w starszym wieku. Jeśli jednak trawa jest bardzo młoda, albo zima jest długa i mroźna, potrzebna jest dodatkowa osłona przed chłodem. Ta osłona nie może jednak rośliny całkowicie zaciemniać ani ułatwiać gromadzenia się wody na źdźbłach. Dobrze nadaje się do tego celu ściółka z liści, które przy okazji lekko ziemię nawożą. Celowe jest też użycie słomy i cetyny. 

Charakterystyczne są kwiatowe źdźbła kostrzewy sinej, które najpierw są niebieskozielone, a później przybierają kolor słomy. 

W regionach ze spadkami temperatury poniżej -12°C, zimowanie kostrzewy popielatej na otwartej przestrzeni mimo zastosowanych środków ochrony mogłoby być problematyczne. Tutaj można polecić raczej uprawę doniczkową. Posadzone w doniczkach i pojemnikach trawy należy przed zimą przenieść do jasnego i nieprzemarzającego pomieszczenia. Substrat trzeba chronić przed całkowitym wyschnięciem, podlewają trawę bardzo oszczędnie i rzadko.

Odmładzanie kostrzewy popielatej

Jeśli kostrzewa popielata wejdzie już w poważny wiek, okazuje to przerzedzeniem i brunatnieniem środka kępy. Pośrodku kępy trawy powstają regularne dziury. Kiedy coś takiego się wydarzy, nie ma powodu, aby od razu usuwać i pozbywać się całej trawy. Zamiast tego można wykonać zabieg odmładzania. W tym celu kostrzewę popielatą wykopuje się i ostrożnie dzieli. Słabo wyglądające fragmenty odcina się, a pozostałe części sadzi na nowo. Roślina rozwija nowe pędy, wzmacnia się i wygląda całkowicie odmłodzona. Najlepszą porą do tego zabiegu jest późna wiosna. Kostrzewa ma wtedy wystarczająco dużo czasu, aby do zimy ponownie się rozrosnąć.