Leczniczy i ozdobny głóg – roślina na żywopłot. Poradnik uprawy
Głóg rośnie jako krzew albo niewielkie drzewo. Doskonale nadaje się na wolno rosnące żywopłoty. Szczególnie zadowolone są z tej rośliny ptaki. Gnieżdżą się w kolczastych gałęziach głogu chronione przed drapieżnikami. Poza tym czerwone owoce są jadalne i to nie tylko dla ptaków. Można przygotować z nich kompot, galaretkę, nalewkę albo zmieszać z innymi owocami. Znane są też lecznicze właściwości kwiatów, owoców i liści głogu.
Głóg bardzo dobrze znosi przycinanie, stąd jego zastosowanie na żywopłoty formowane. Jedyną wadą formy przycinanej głogu jest mało efektowne kwitnienie, ponieważ kwiaty rozwijają się wyłącznie na kilkuletnich pędach.
Roślina jest całkowicie mrozoodporna i nie ma problemu z mrozem, śniegiem i lodem.
Głóg – wzrost i kwiaty
Głóg rośnie mocno rozgałęziony i może osiągnąć wysokość ok. 6-8 m. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja, rozwijając białe, białokremowe albo różowawe baldachy kwiatów. Odmiany ozdobne miewają też kwiaty różowe i pełne, jak małe różyczki. Kwiaty głogu roztaczają przyjemny zapach, który szczególnie wabi owady. W sierpniu i wrześniu pojawiają się małe, czerwone, podobne do jabłek owoce. Na drzewie utrzymują się czasem przez całą zimę. Na żywopłoty używany jest zwykle głóg jednoszyjkowy. Daje się dobrze formować. Nieprzycinany osiąga wysokość 2-5 m. Roczny przyrost takiego żywopłotu wynosi 20-40 cm.
Uprawa głogu w ogrodzie
Głóg jest bardzo mało wymagający i łatwy w pielęgnacji. Idealny krzew ogrodowy, byle tylko nie zaatakowała go zaraza ogniowa głogu – groźna choroba bakteryjna występująca na drzewach i krzewach z rodziny różowatych (m.in. grusza, jabłoń, pigwa, głóg, irga, jarzębina).
Stanowisko i podłoże do uprawy głogu
Głóg jest bardzo wytrzymały na upały i jakby stworzony na całkowicie nasłonecznione stanowiska. Kocha słońce. Także wiatr niosący słoną wilgoć nie jest dla głogu problemem i rośnie dobrze również w pobliżu słonej wody. Idealnym towarzystwem dla głogu jest śliwa tarnina, dzika róża, rokitnik, berberys, ligustr, leszczyna, czarny bez, dereń świdwa i grab. Toleruje lekki półcień, ale nie lubi zbyt dużego zacienienia, chociaż uchodzi za rodzaj cienioznośny.
Głóg rośnie prawie na każdej glebie, nie jest pod tym względem wybredny. Nie wolno mu jedynie proponować zbyt mokrej ziemi, której nie znosi. Wystarczająca dla niego jest normalna ziemia ogrodowa. Preferuje podłoża lekkie i średnio ciężkie, o odczynie pH neutralnym do lekko zasadowego (6,0 do 8,0). Bardzo kwaśne gleby nie są odpowiednie dla głogu, podobnie jak bardzo suche i ubogie.
Kiedy i jak sadzić głóg?
Najlepszą porą do sadzenia głogu w ogrodzie jest jesień, jeszcze przed przymrozkami. Możliwe jest też sadzenie wiosną, jednak jesienny termin jest bardziej zalecany. Do sadzenia przeznaczać młode rośliny, ponieważ takie lepiej się przyjmują.
Na spulchnionej i wyrównanej ziemi przygotowuje się wzdłuż naciągniętego sznura dołki do sadzenia w odległości ok. 30-40 cm. Powinny mieć głębokość półtora razy większą od wysokości bryły korzeniowej rośliny. Na metr bieżący żywopłotu trzeba zaplanować trzy sadzonki.
Rośliny powinny być posadzone tak głęboko, aby bryła korzeniowa znalazła się równo z powierzchnią ziemi. W przeciwieństwie do sadzonek w pojemnikach, sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym powinny być posadzone możliwie zaraz po dostawie.
Głóg w ogrodzie – podlewanie i nawożenie
W pierwszych tygodniach po posadzeniu oraz w okresie kwitnienia głóg wymaga obfitego podlewania. Poza tym potrafi sam zatroszczyć się o dostawę wody i pomocy potrzebuje jedynie w okresie długotrwałej suszy. Jeżeli gleba była nawożona przed sadzeniem, dalsze nawożenie jest z zasady nie potrzebne. Zbyt dużo nawozu może roślinie raczej zaszkodzić.
Głóg – kiedy i jak przycinać ten krzew?
Głóg, jako szybko rosnący krzew, przycina się podczas sadzenia do wysokości ok. 15 cm. W ciągu najbliższej zimy skraca się nowe przyrosty o połowę. Latem wykonuje się ciecie formujące.
Jak sugeruje nazwa, cięcie formujące latem służy przede wszystkim do tego, aby głogowemu żywopłotowi nadać odpowiednią formę. Trzeba przy tym koniecznie pamiętać o ptakach, które często zakładają gniazda w gąszczu żywopłotu. Okres lęgowy kończy się zwykle pod koniec czerwca. Kształt żywopłotu powinien być zawsze trapezowy, co oznacza praktycznie zwężanie się ku górze. Ma to taką zaletę, że żywopłot jest ciągle gęsty i zdrowo wygląda. Przy pionowych płaszczyznach cięcia dolne obszary krzewów, ze względu na niedostatek światła, stawałyby się coraz bardziej przerzedzone. Cięcie formujące powinno zawsze przebiegać w nowym drewnie. Zabieg najlepiej jest wykonywać późnym popołudniem albo wieczorem. Cięcie należy wykonywać czystym i ostrym narzędziem. Im gładsza jest powierzchnia cięcia, tym prędzej roślina ją zabliźni. Nieodpowiednie narzędzia powodują pękanie drewna, a takie z reguły nie goi się, tylko obumiera. Większe powierzchnie cięcia należy zabezpieczać odpowiednim preparatem.
Komentarze