Grab – na żywopłot i jako roślina lecznicza

Żywopłot z grabu 

Grab to idealna roślina na żywopłot. Początkujący ogrodnicy są często niezdecydowani, kiedy mają nadać żywopłotowi określoną formę – nie są pewni, na jaką długość wolno ciąć pędy. W przypadku grabu pospolitego niewiele można wyrządzić złego, ponieważ to mocne drzewo potrafi dobrze rozwijać nowe pędy nawet z wieloletnich gałęzi. Zasadniczo powinni się jednak zawsze ciąć na taką wysokość, aby żywopłot zachował starą wysokość i szerokość. Jeśli żywopłot ma się jeszcze powiększyć, trzeba pozwolić mocnym młodym pędom wyrosnąć poza dotychczasową bazę. Nowo posadzony żywopłot bywa często niewłaściwie potraktowany: pozwala mu się na wzrost na pożądaną wysokość bez jakiegokolwiek uprzedniego cięcia. Ważne jest, aby swój żywopłot każdego roku od samego początku przycinać. Tylko wtedy od początku zacznie się dobrze rozgałęziać i będzie piękny i gęsty.

Poza tym ważną rzeczą jest zachowanie lekko ostrosłupowego profilu – to znaczy, żywopłot powinien być w przekroju trapezem; mieć większą szerokość na dole niż na górze. W ten sposób cała powierzchnia żywopłotu będzie optymalnie oświetlona. Jeżeli przytnie się rośliny w regularne prostopadłościany z pionowymi ścianami, dolne pędy mogą zimą przemarznąć. Otrzymają niewystarczającą ilość światła, ponieważ wyżej położone, bardziej rozrośnięte partie ocienią dolne części rośliny.

Na Rusi wierzono, że korale z grabiny stanowią talizman chroniący dziewczynę przed nieszczęściem. Wręczano je dwunasto-czternastoletnim dziewczętom w prezencie. Jeśli wierzyć przekazom, to grabowe korale nie tylko chroniły przed złymi znajomościami, zgubnym towarzystwem i głupimi ludźmi, ale też pozwalały spotkać swego wybranego.

Grab – kiedy i jak przycinać ten krzew?

Przycinanie grabu nie stanowi problemu nawet dla początkujących ogrodników, naturalnie jeśli chodzi tylko o proste formowanie płaszczyzn nożycami. Ważne jest przy tym wybranie odpowiedniego terminu zabiegu.

Ponieważ grab pospolity rośnie bardzo mocno, powinno się żywopłoty i inne formy krzewu przycinać najlepiej dwa razy do roku. Ważnym terminem jest dzień świętego Jana (24 czerwca), przy czym cięcie należy wykonać tydzień albo dwa wcześniej albo później. Drugi termin określa się według uznania: kto lubi pielęgnować żywopłot, przycina go drugi raz w połowie sierpnia – roślina odrasta wtedy jeszcze nieco i bardzo dobrze wygląda zimą. Duża część uschłych liście pozostaje do wiosny, ponieważ nowe pędy nie zdrewniały całkiem przed mrozami. Najlepszym dla rośliny drugim – względnie pierwszym – cięciem formującym jest zabieg pod koniec lutego. Roślina nie traci wówczas dużej masy liści i do końca sezonu zachowuje pełną moc asymilacji.

Więcej o pielęgnacji grabu przeczytasz TUTAJ. 

Grab pospolity – roślina magiczna i lecznicza

1. Grab – właściwości lecznicze 

Roślina ma liczne właściwości lecznicze. W medycynie ludowej używa się świeżych lub suszonych liści garbu, a także jego kwiatów i kory. Liście grabu pospolitego zawierają liczne garbniki, aldehydy, kwas galusowy i kawowy, kumarynę, bioflawonoidy. Poza tym znaleziono w nich duże ilości olejków eterycznych oraz kwasu askorbinowego. W nasionach znajduje się też znaczna ilość tłuszczu roślinnego.

Chociaż medycyna naukowa nie wykorzystuje preparatów z grabu pospolitego, ekstrakt z jego liści może być zabójczy dla bakterii gram-dodatnich. Niektóre źródła wskazują na zapobieganie przez grab powstawaniu blaszek miażdżycowych w naczyniach mózgowych. Grab stosowano też przeciwko wyczerpaniu i przemęczeniu, a słynna Hildegarda von Bingen zalecała grab na białe plamy na skórze - bielactwo nabyte (Vitiligo). Wyciąg alkoholowy działa natomiast na błony śluzowe górnych dróg oddechowych, uspokaja kaszel, łagodzi katar sienny, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli. Grab wspomaga rozwój tkanki mięśniowej i kostnej, umożliwia szybsze gojenie wewnętrznych wrzodów. Uspokaja system nerwowy, zapobiegając stresowi i depresji.

2. Właściwości magiczne grabu

Przed wiekami mieszkańcy Chin, Japonii, a także Rusi byli przekonani, że młode dziewczęta są szczególnie podatne na zewnętrzne wpływy – plotki, zawiść, intrygi. Wywoływało to niepokój ze strony rodziców. Na szczęście istniała na to rada: ozdoby wykonane z drewna grabowego. Na Rusi wierzono, że korale z grabiny stanowią talizman chroniący dziewczynę przed nieszczęściem. Wręczano je dwunasto-czternastoletnim dziewczętom w prezencie. Jeśli wierzyć przekazom, to grabowe korale nie tylko chroniły przed złymi znajomościami, zgubnym towarzystwem i głupimi ludźmi, ale też pozwalały spotkać swego wybranego. Istniała tradycja – jeśli rodzice nie zdążyli podarować córce ozdoby z grabu do jej zamążpójścia, korale kupował jej mąż.