Najpiękniejsze derenie: dereń kousa – pielęgnacja i uprawa

Nawet jesienią dekoracyjne czerwone owoce derenia i efektownie przebarwione liście stanowią oryginalną ozdobę. Na dodatek jest ta roślina stosunkowo mało wymagająca i nadaje się nawet dla początkujących, i jeszcze ma jadalne owoce.

Dereń kousa (Cornus kousa) należy do rodziny dereniowatych i ma dwa podgatunki:

• Cornus kousa subsp. kousa – rośnie w Japonii (poza Hokkaido) i w Korei.
• Cornus kousa subsp. chinensis – Rośnie w Chinach i na Tajwanie.

Jak wygląda dereń kousa?

Dereń kousa jest wolno rosnącym krzewem i może osiągnąć wysokość od czterech do sześciu metrów. Pień jest pokryty gładką szarobrązową korą. Gałęzie w górze krzewu są wyprostowane, dolne zaś ułożone poziomo i warstwowo. W starszym wieku krzew staje się bardzo rozłożysty.

Liście ma owalne, zaostrzone, ciemnozielone, całobrzegie i ustawione naprzeciw siebie. Posiadają charakterystyczne dla dereni łukowato przebiegające nerwy liściowe. Liście mają długość do jedenastu centymetrów i szerokość pięć centymetrów z delikatnym owłosieniem. Jesienią krzew przybiera jaskrawą czerwoną barwę, zimą gubi liście.

Dereń kornus jest nazywany przez Niemców „dereniem kwiatowym” i nie bez powodu. Wprawdzie jego właściwe kwiaty są małe, niepozorne, zielonkawożółte, ale za to niezwykle efektowne są białe (albo u niektórych odmian różowe) podsadki derenia, czyli specjalne listki. Okres kwitnienia trwa długo, ponad miesiąc, na przełomie maja i czerwca.

Jesienią dojrzewają na długich szypułkach owoce derenia kousa – czerwone albo bordowe pestkowce przypominające kształtem maliny. Mają około dwóch centymetrów i są jadalne. W Japonii są spożywane na surowo albo wyrabiany jest z nich owocowy likier.

Stanowisko dla derenia

Wybór odpowiedniego stanowiska jest bardzo ważny dla dobrego wzrostu derenia kousa. Piękny krzew kwiatowy preferuje stanowiska, do jakich przywykł w swojej ojczyźnie. Lubi miejsca jasne i słoneczne, ale nie wystawione bez osłony przez cały dzień. Najlepiej nadają się stanowiska z wędrującym cieniem od budynków, murów albo wysokich żywopłotów, gdzie krzew będzie miał w ciągu dnia zarówno okresy cienia, jak i słońca.

Ze względu na wielkość, dereń kousa nadaje się doskonale do roli solitera. Aby mógł rozwinąć i zaprezentować cały swój urok, należy wybrać miejsce, gdzie będzie miał dosyć przestrzeni. Chodzi o to, że dolne gałęzie krzewu rosną poziomo i piętrowo, i ograniczenie ich naturalnej formy spowodowałoby utratę niezwykłego wyglądu derenia.

Azjatycki dereń dobrze się komponuje z kwitnącymi bylinami, jak przykładowo ostróżki, łubin albo liliowce.

Jakie wymagania glebowe ma dereń kousa?

Co do gleby ma dereń kousa kilka wymagań. Najlepiej rośnie, jeśli podłoże wykazuje następujące właściwości:

• jest luźne i przepuszczalne,
• nie jest ciężkie, gliniaste,
• zawiera dużo próchnicy i składników odżywczych,
• nie jest skłonne do powstawania zastoju wody,
• ma odczyn neutralny do lekko kwaśnego.

Aby poprawić właściwości gleby, można zastosować kilka trików:

• domieszać obficie kompostu i humusu,
• ciężkie gleby wymieszać z piaskiem,
• ziemię dobrze spulchnić,
• stosować regularnie ściółkowanie, aby zahamować wysychanie i utwardzanie gruntu.

Sadzenie derenia

Sadzonki derenia w pojemnikach mogą być wysadzane do ogrodu przez cały okres bez mrozu. Zaleca się jednak sadzenie wiosenne od lutego do końca marca, ponieważ w tym okresie może być rzadziej podlewany. Możliwe jest też sadzenie jesienne, jednak młode rośliny trzeba wówczas zabezpieczyć przed zimą liśćmi i gałęziami świerkowymi albo włókniną. Nie należy sadzić derenia zbyt głęboko. Bryła korzeniowa powinna być równo z ziemią, albo nieco powyżej. Jeśli odczyn gleby nie jest odpowiedni, można w miejscu sadzenia domieszać ziemi do różaneczników. Wzbogacenie gleby próchnicą jest celowe w każdym przypadku, ponieważ każdy dereń dobrze się czuje w próchnicznym podłożu.

Pielęgnacja derenia kousa

Dereń azjatycki potrzebuje regularnego podlewania; ziemia nie powinna być nigdy zbyt mokra, ani całkowicie przesuszona. Zarówno zastoje wody, jak i długotrwała susza szkodzą roślinie i mogą spowodować uschnięcie.

Ziemia dookoła derenia powinna być przede wszystkim w upalne dni regularnie kontrolowana i według potrzeby nawadniana. Aby uniknąć szybkiego odparowania wody, można położyć warstwę ściółki. Poza tym ściółka dostarcza roślinie wartościowych składników pokarmowych. Wymieniając starą ściółkę należy skorzystać z okazji, aby wierzchnią warstwę ziemi wokół derenia dobrze spulchnić. Przed kwitnieniem dobrze jest zasilić krzew porcją kompostu albo innego nawozu organicznego.

Przycinanie derenia kousa

Dereń kousa w zasadzie nie wymaga przycinania. Od czasu do czasu powinno się jedynie usuwać suche gałęzie. Kiedy jednak krzew staj się zbyt duży, albo z biegiem lat wychodzi z formy, w pewnych przypadkach cięcie będzie potrzebne. Trzeba tylko zawsze starać się, aby możliwie najlepiej zachować charakterystyczny, poziomy i piętrowy układ gałęzi.

Przeczytaj również: Dereń pagodowy – jak go uprawiać i pielęgnować?