Jodła kaukaska – ciekawostki i uprawa. Warto wiedzieć!

Nazwę gatunkową otrzymała na cześć fińskiego i rosyjskiego botanika Alexandra Dawidowicza von Nordmann. Co ciekawe, jodła, którą odkrył i opisał w 1836 roku na Kaukazie, i która nosi jego nazwisko, stała się najbardziej popularną i ulubioną choinką bożonarodzeniową, podczas gdy sam Nordmann został prawie zapomniany.

Okazuje się, że Duńczycy policzyli igły na jodle kaukaskiej i wyszło, że niewielka choinka o wysokości 120 cm ma 200 000 igieł, a większe drzewko o wysokości 170 cm – 300 000 igieł.

Jodła kaukaska – duńska choinka

Pierwsze jodły Nordmanna pojawiły się w Danii w 1848 r. Potrzebują one wilgotnego powietrza i łagodnych zim, dlatego klimat Danii okazał się dla nich bardzo korzystny. Szczególną karierę zrobił ten gatunek w roli świątecznej choinki. Od dawna poszukiwano alternatywy dla świerka (Picea abies), który w mieszkaniu bardzo szybko gubił igły. Okazało się, że igły jodły znacznie mocniej utrzymują się na gałązkach i nie opadają nawet w ogrzewanych pomieszczeniach. A na dodatek nie są tak kłujące, jak świerkowe. Dzisiaj Dania stała się głównym eksporterem choinek.

Ile igieł ma jodła kaukaska? Jak wygląda?

Okazuje się, że Duńczycy policzyli igły na jodle kaukaskiej i wyszło, że niewielka choinka o wysokości 120 cm ma 200 000 igieł, a większe drzewko o wysokości 170 cm – 300 000 igieł. Cechy charakterystyczne:

• Wiecznie zielone drzewo dorastające do wysokości 60-80 m.
• W dobrych warunkach może dożyć 700 lat.
• Wąska stożkowa korona jodły z wiekiem staje się coraz bardziej kolumnowa. Jest bardzo regularna i symetryczna.
• Kolor kory jest zmienny; u młodych drzew kora jest gładka i szarobrązowa, w starszym wieku staje się popękana i ciemnoszara.
• Gęsto ustawione gałęzie są mniej wyraźnie skierowane go góry, niż u jodły pospolitej.
• Igły o długości do 3,5 cm i szerokości do 2,5 mm mają piękne, ciemnozielone zabarwienie z połyskiem, a na dolnej stronie widoczne dwa srebrzyste paski szparek. Po roztarciu wydzielają charakterystyczny owocowy zapach. W naturze pozostają na drzewie do 7 lat, zanim opadną. Ogromną zaletą jodły kaukaskiej i jedną z przyczyn jej ogromnej popularności jest fakt, że jej długie i bardzo sztywne igły nie kłują.
• Okres kwitnienia jodły kaukaskiej przypada na maj. Na jednym drzewie pojawiają się kwiaty męskie i żeńskie. Żeńskie wyrastają tylko w strefie wierzchołkowej drzewa. Stoją wyprostowane i początkowo zielonawe przebarwiają się z czasem na kolor żółtozielony do czerwonawego. Kwiaty męskie, głównie w części dolnej korony, mają około 20 mm długości, są jajowate w kolorze czerwonawobrązowym.
• Szyszki jodły kaukaskiej mają długość do 15 cm i średnicę do 5 cm. Początkowo zielonawe, stają się w miarę dojrzewania ciemnobrązowe. Stoją wyprostowane na gałęziach, co jest ważną cechą odróżniającą jodłę od świerków ze zwisającymi szyszkami.
• Jeżeli grunt jest miękki, korzenie jodły mocno się zagłębiają, natomiast na podłożu gliniastym i kamienistym system korzeniowy rozciąga się płytko pod powierzchnią.

Najpiękniejsze odmiany jodły kaukaskiej

Odmiany jodły kaukaskiej (Abies nordmanniana) różnią się zwykle wyglądem igieł, chociaż bywają też różnice pod względem wzrostu i uprawy.

• ‘Golden Spreader’ – Odmiana karłowa, odznaczająca się powolnym wzrostem, aby drzewko osiągnęło metr wysokości, trzeba czekać około 10 lat. Korona osiąga średnicę do metra. Igły o długości 2 cm są z wierzchu złocistożółte, i żółto-białe pod spodem.
• ‘Jadwiga’ – Hybryda, której główną zaletą jest szybki wzrost i gęsta korona z ciemnozielonymi igłami.
• ‘Pendula’ – Dosyć wysokie drzewo o powolnym wzroście. Koronę ma wąską, z gęstych gałązek, z soczyście zielonymi igłami.

Jak uprawiać jodłę kaukaską? Wymagania i pielęgnacja

1. Jodła kaukaska – stanowisko

Najlepsze są dla tego gatunku stanowiska słoneczne do półzacienionych. Wiele odmian, a przede wszystkim młode drzewka, powinny być jednak chronione przed nadmiernym nasłonecznieniem. Najlepiej rośnie drzewo na północnych zboczach. Do niezakłóconego wzrostu jodły przydatna jest wysoka wilgotność powietrza.

2. Gleba dla drzewa iglastego

Aby jodła kaukaska dobrze się czuła i rosła, musi dysponować odpowiednim podłożem. Gleba nie powinna być zbyt sucha, raczej wilgotna, świeża i żyzna. Najbardziej lubią jodły gliniaste podłoże bogate w próchnicę. Tolerują odczyn kwaśny do zasadowego – idealna wartość pH wynosi od 5 do 6.

3. Jak pielęgnować jodłę kaukaską?

W porównaniu z innymi gatunkami jodeł jodła kaukaska jest stosunkowo mało wymagająca. Niemniej jednak w pierwszych tygodniach po posadzeniu należy dbać o odpowiednie zaopatrzenie w wodę. Gleba powinna być utrzymywana stale w stanie wilgotnym, szczególnie w miesiącach letnich. Z wiekiem staje się coraz mocniejsza i nie wymaga specjalnej pielęgnacji.