Jak uprawiać rosiczkę w domu?

Botaniczny rodzaj Drosera obejmuje prawie 200 gatunków, z których większość występuje w Australii. W Europie (także u nas) spotyka się tylko trzy rosiczki. Są to przeważnie rośliny wieloletnie, rosnące wyprostowane albo jako pnącza. Niektóre żyją nawet 50 lat. W zależności od gatunku osiągają wysokość od paru centymetrów do metra. A taka na przykład Drosera erythrogyne potrafi wytworzyć pędy o długości ponad 3 m.

Jeśli ktoś chce obserwować rosiczkę w akcji, może dostarczyć jej owada. Ale żywego!

Do uprawy w domu nadają się tylko niektóre gatunki. Na pewno nie jest to łatwe zadanie, ale fascynujące wyzwanie dla każdego miłośnika roślin doniczkowych. Najlepiej jest wybrać gatunek przystosowany do naszego klimatu. Rosiczka okrągłolistna, r. długolistna i r. pośrednia mogą zimować nawet na zewnątrz i przetrwać w postaci specjalnych pąków szczytowych. Ambicją ogrodników-hobbystów jest jednak posiadanie w domowej uprawie gatunków tropikalnych.

Stanowisko do uprawy rosiczki

Trzeba zapoznać się z warunkami panującymi w regionie naturalnego występowania gatunku i na tej podstawie wybrać odpowiednie stanowisko. Większość rosiczek rośnie na terenach bagnistych, wilgotnych. Aby roślinie stworzyć idealne warunki, należy zapewnić jej jasne i wilgotno-ciepłe miejsce. Rosiczki czują się najlepiej na południowym oknie, gdzie jest dosyć bezpośredniego nasłonecznienia.. W słońcu liście z włoskami gruczołowymi przybierają często czerwonawą barwę, która wabi owady.

Szczególnie ważna jest stała i wysoka wilgotność powietrza na stanowisku. Powinna wynosić 50% do 70%. Jest to ważne dla tworzenia się substancji kleistej na liściach chwytnych rosiczki. W tym celu powinno się umieszczać roślinę w napełnionej wodą podstawce. Częstym błędem jest umieszczanie tej rośliny tuż nad grzejnikiem, co nie jest dobrym pomysłem. Optymalna temperatura otoczenia powinna być w granicach 23-25°C. nocą nie może spadać poniżej 15°C.

Zamknięte terrarium może służyć jako idealne miejsce dla rosiczki. W nim da się łatwo utrzymać wysoką wilgotność powietrza. Podlewanie uprawianych w terrarium gatunków powinno odbywać się od dołu. Należy unikać spryskiwania roślin, ponieważ są bardzo podatne na szarą pleśń.

Jakie wybrać podłoże dla rosiczki?

Wybór substratu dla rosiczki nie może być przypadkowy. Kto posadzi swoją rosiczkę w zwykłą ziemię kwiatową, niedługo będzie się nią cieszył. Ponieważ podłoże jest ciągle nawilżane od spodu, bardzo szybko zacznie pleśnieć, a roślina obumierać. Ziemia dla rosiczki powinna składać się głównie z torfu zmieszanego z piaskiem, włóknami kokosowymi, perlitem, lawą wulkaniczną i innymi dodatkami. Odczyn pH powinien wynosić 3,5-4,5.

Jak podlewać i nawozić rosiczkę?

Najważniejsza zasada przy podlewaniu rosiczki brzmi: żadnej wody z kranu! Wodę deszczową albo destylowaną roślina zniesie o wiele lepiej, niż zawierającą kamień świeżą wodę z wodociągu. Wodę należy zawsze podawać do podstawki, nigdy nie podlewać z góry. Między kolejnymi porcjami wody powinno się pozwolić na lekkie przeschnięcie podłoża. W chłodniejszym zimowym miejscu potrzeba mniej wody. W żadnym wypadku ziemia nie może zupełnie wyschnąć.

Rosiczki nie potrzebują nawożenia. To wynika również z ich słabego systemu korzeniowego, który nie służy do pobierania pokarmu z gleby. Delikatne korzenie mają raczej za zadanie utrzymanie rośliny w podłożu i czerpanie stamtąd wody. Wszystkie potrzebne składniki odżywcze mają do dyspozycji w postaci schwytanych ofiar.

Jak dokarmiać rosiczkę?

Rosiczki są bardzo oszczędnymi roślinami, którym w naturze przychodzi żyć w skromnych warunkach. Gleby, na których zwykle rosną, są bardzo ubogie i potrzebują dodatkowego pokarmu w formie żyjących owadów. Jeśli te wpadną w kleistą pułapkę, są przetrawione i wchłonięte przez liście. Na parapecie okiennym rosiczki stoją w specjalnym podłożu, które daje im składniki odżywcze i dokarmianie nie jest w zasadzie konieczne. Jeśli ktoś chce obserwować rosiczkę w akcji, może dostarczyć jej owada. Ale żywego! Martwe owady mogą wywołać pleśń.