Kiedy i jak siać paprykę? [PRAKTYCZNY PORADNIK]
Papryka (Capsicum), botaniczny rodzaj roślin z rodziny psiankowatych, ma swoją ojczyznę w Ameryce Południowej. Papryka słodka, a przede wszystkim ostra, stała się ostatnich latach ulubieńcem wielu przydomowych ogrodów i balkonów. Uprawiana przez ogrodników-amatorów papryka jest właściwie ogólną nazwą odmian, kultywarów i hybryd licznych gatunków tej rośliny. Siew i uprawa papryki nie są szczególnie trudne, jeśli tylko przestrzega się kilku podstawowych zasad.
Siew papryki
Podobnie jak pomidory, ogórki i wiele innych warzyw, również papryka słodka i chili nie jest wysiewana wprost do gruntu na ogrodowych rabatach. Wymaga wcześniejszego przygotowania rozsady, którą potem sadzi się w docelowych miejscach. Niektórzy startują z rozsadą często już w styczniu, jednak ogólnie zalecany termin wysiewu papryki to połowa lutego do końca miesiąca. Dzięki temu młode roślinki mają wystarczająco dużo czasu, aby dobrze i mocno rozwinąć się przed wyjściem na zewnątrz po ustąpieniu ostatnich przymrozków.
Im wcześniej zacznie się uprawę papryki, tym większe szanse na to, że owoce dojrzeją do końca sezonu. Ponieważ nasiona potrzebują do kiełkowania odpowiedniej ilości ciepła i światła, potrzebna jest miniszklarnia albo pojemnik na parapecie południowego okna. Najlepszy byłby ogród zimowy albo ogrzewana szklarnia.
Co jest potrzebne do siewu papryki?
Przede wszystkim trzeba się zaopatrzyć w nasiona. Jako źródła nasion nie poleca się owoców papryki albo chili kupionych z zwykłym sklepie, ponieważ nieznane jest tam pochodzenie rośliny macierzystej. Może to być jakaś hybryda, której owoce w drugiej generacji nie odziedziczą cech pierwszych owoców. Najbardziej pewny jest zakup nasion w sprawdzonym sklepie. Wybór odmian w sklepach wysyłkowych jest naprawdę ogromny.
Oprócz nasion potrzebne są też pojemniki do siewu. Warta polecenia jest miniszklarnia do kiełkowania, którą można ustawić w mieszkaniu. Zapewnia optymalny, wilgotny i ciepły klimat.
Potem przyda się dobra ziemia do wysiewu – odpowiednio odkażona i o właściwym składzie. Powinna być uboga w składniki pokarmowe, aby roślinki wytworzyły piękne i mocne korzenie. W zwykłej ziemi do kwiatów znajduje się zbyt dużo pokarmu; nasiona wykiełkowałyby, rosły szybko do góry, ale bez rozwijania korzeni. To dotyczy wszystkich roślin wysiewanych wcześnie w pomieszczeniu. Wyjątek stanowią tutaj ogórki i cukinia, które wysiewa się od razu do większych doniczek z całkiem zwyczajną ziemią.
Na koniec potrzebne będą doniczki do siewu i kiełkowania papryki. Optymalne są wielkości 5-6 cm, przy czym okrągłe doniczki są niepraktyczne, ponieważ zajmują stosunkowo dużo miejsca i są nieustawne. Mogą być wykorzystane w następnym roku, również do innych gatunków. Aby na doniczkach ustawionych w miniinspekcie pod przykryciem nie tworzyła się pleśń, której sprzyja ciepły i wilgotny klimat, trzeba co jakiś czas unosić pokrywę i wietrzyć pojemnik.
Jako alternatywę można też zastosować płaskie, napełnione ziemią naczynie, w którym wysiewa się nasiona i czeka aż do pikowania. Trzeba tylko pamiętać, by w ten sposób nie posiać nasion zbyt gęsto. Do wysiewu nasion w domu mogą również służyć krążki torfowe. Siewki po podrośnięciu można sadzić razem z krążkiem bez konieczności wyciągania ich z ziemi. Podobnie biodegradowalne doniczki z prasowanego torfu. Rośliny przesadza się razem z doniczką, która rozkłada się w ziemi, nie stanowiąc przeszkody dla rozwoju korzeni.
Siew i pikowanie papryki
W każdą doniczkę do kiełkowania układa się dwa-trzy nasiona, przykrywa ziemią i stawia w cieple. Temperatura kiełkowania wynosi co najmniej 20°C, a papryki chili raczej 25°C i więcej. Najłatwiej jest utrzymać odpowiednią temperaturę i wilgotność w domowym inspekcie. Proces kiełkowania trwa około dwóch tygodni. Młode roślinki potrzebują ciepła i dużo światła.
Po kolejnym tygodniu albo dwóch można podrośnięte siewki pikować, to znaczy przesadzać je pojedynczo do oddzielnych, większych doniczek (ok. 10 cm). Roślinki mają w tym czasie dwa do czterech liści. Podczas pikowania należy je sadzić nieco głębiej – z łodyżki wyrosną wtedy kolejne korzenie, a roślina będzie mocniejsza. W pierwszych dniach po pikowaniu nie należy wystawiać ich na bezpośrednie działanie słońca.
Dwa tygodnie po pikowaniu może być młoda papryka po raz pierwszy zasilona nawozem organicznym do warzyw, najlepiej w płynnej formie. Podaje się go razem z wodą do podlewania. Jeśli siewki rosną nadmiernie wydłużone, znaczy to, że cierpią na niedobór światła. W takim wypadku pomaga przeważnie obniżenie temperatury, ale nie poniżej 17-18°C.
Rośliny należy regularnie nawozić i podlewać, aby ziemia nigdy nie przesychała. Powinny tak rosnąć, aż miną ostatnie przymrozki (co najczęściej bywa w drugiej połowie maja), a wtedy zostaną przesadzone do gruntu na rabaty albo do pojemników na balkonie lub tarasie.
Sadzenie papryki
Papryka, a zwłaszcza papryka chili, lubi stanowiska jasne i słoneczne. Sadzenie do gruntu jest możliwe po ostatnich przymrozkach, czyli mniej więcej od połowy maja. Ciepłolubna papryka chili może z przesadzaniem poczekać nawet do początku czerwca.
Glebę przed sadzeniem należy dobrze spulchnić, aby roślina szybko mogła rozwijać korzenie. Sadzi się siewki stosunkowo głęboko (do pierwszej pary liści) – wtedy rozwijają z łodyżki dodatkowe korzenie. Między sadzonkami zachowuje się odstępy około 40 cm.
Sprawdź: Przetwory z ostrą papryką chili
Komentarze
Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany.