Tuberoza – uprawa w domu czy ogrodzie? Wymagania
Tuberoza bulwiasta (Polianthes tuberosa L.) jest rośliną wieloletnią z rodziny agawowatych. Wyrasta z bulwy i tworzy efektowny kwiatostan roztaczający przyjemny zapach. Szczególnie w godzinach wieczornych roznosi się w ogrodzie wspaniała woń kwiatów tuberozy.
Tuberoza bulwiasta – dlaczego nazywana jest „królową nocy”?
Nazwa „królową nocy” ma związek z typem systemu korzeniowego tuberozy i pochodzi od łacińskiego słowa tuber = bulwa. Z kolei polianthes wywodzi się od greckich słów polios = „szary, białawy” i anthos = „kwiat”. Tuberoza prawdopodobnie pochodzi z centralnego i południowego Meksyku. W stanie dzikim nie już spotykana, co może być wynikiem udomowienia rośliny przez Azteków. Do Europy i Azji trafiła w XVI wieku. Obecnie większa część tuberozy wykorzystywanej na kwiaty cięte i dla przemysłu perfumeryjnego pochodzi z upraw w Indiach. To właśnie tam tuberozę nazywa się „królową nocy”, w Bangladeszu – „królową aromatów”, a w Tajlandii – „strażniczką zapachu”.
Uprawa tuberozy w ogrodzie – 6 zasad
Tuberoza wytwarza długie pędy kwiatowe z dużą ilością małych kwiatów najczęściej białego koloru, chociaż odmiany hodowlane mogą mieć kolor różowy do czerwonawego. Jak uprawiać tuberozę w ogrodzie? Poniżej przedstawiamy 6 najważniejszych zasad.
1. Kiedy wysadzać tuberozę do ogrodu?
Pięknie pachnące, rozwijające się późnym latem kwiaty tuberozy zachęcają do uprawy tej rośliny. Najlepiej jest przygotować sadzonki wczesną wiosną. W tym celu trzeba w lutym umieścić bulwy w żyznej ziemi (w doniczkach). Bulwy powinny być przykryte warstwą ziemi o grubości maksymalnie 2 cm i ustawione w jasnym, ale niezbyt ciepłym miejscu. Zaleca się, aby podłoże było początkowo lekko wilgotne. Kiedy pojawią się pierwsze listki, roślina musi otrzymywać więcej wody. Wyrośnięte sadzonki tuberozy mogą być w maju wysadzone do gruntu. Roślina preferuje słoneczne i osłonięte od wiatru stanowiska.
Bulwy tuberozy mogą być też wysadzane bezpośrednio na rabaty. W tym wypadku zaleca się wysadzanie pod koniec marca. Trzeba zwracać uwagę na pogodę, ponieważ mrozu bulwy na pewno nie zniosą. Aby latem i jesienią mieć stale kwitnące w ogrodzie kwiaty, można je sadzić partiami z przesunięciem czasowym. Pierwsze bulwy w marcu, a kolejne w odstępach dwutygodniowych. Przy czym nie później niż do końca kwietnia, ponieważ posadzone w maju mogą już nie zakwitnąć.
2. Właściwe podłoże do uprawy tuberozy
Roślina preferuje próchniczne i żyzne gleby. Ziemia powinna być przepuszczalna, aby nie tworzyły się zastoje wody. Gliniaste podłoże należy spulchnić dodatkiem piasku, żwiru i kory, a dodatkowo domieszać kompostu. Nie powinien to być świeży kompost, ponieważ taki zawiera często bakterie i inne szkodniki. Kwaśne gleby trzeba nawozić wapnem albo dolomitem.
3. Podlewanie tuberozy
Tuberoza jest szczególnie łatwa w pielęgnacji, a dotyczy to również podlewania. W ogrodzie wystarczające są zwykle opady deszczu, jednak podczas dłuższych okresów suszy należy roślinę podlewać najlepiej rano.
4. Jak nawozić tuberozę?
W początkowym okresie wzrostu tuberoza nie wymaga nawożenia. Dopiero kiedy pojawią się pierwsze pąki kwiatowe, można ją łagodnie zasilić. Najlepiej nadaje się nawóz do kwiatów podawany podczas podlewania. Kiedy roślina rozwinie kwiaty, dawkę nawozu można zwiększyć, aby je wzmocnić.
5. Choroby i szkodniki
Tuberoza rzadko bywa opanowana przez gąsienice, ślimaki albo mszycę. Gdyby jednak szkodniki pojawiły się na roślinie, najlepiej zwalczać je poprzez zbieranie albo oprysk roślinnymi preparatami. Jeśli roślina długo pozostaje na słonecznym miejscu, to nie powinna być podatna na żadne choroby. Jedynie podczas bardzo wilgotnego lata może się pojawić choroba grzybowa roślin. Opanowane fragmenty rośliny trzeba usunąć i kontrolować, czy choroba nie postępuje.
6. Tuberoza – zimowanie
W ogrodzie w gruncie może tuberoza przezimować tylko w bardzo ciepłym klimacie. W naszych warunkach przed nadejściem pierwszych przymrozków trzeba bulwy ostrożnie wykopać i oczyścić z ziemi. Przesuszone bulwy przechowuje się w suchym miejscu w temperaturze od 6 do 12 stopni Celsjusza. Można ułożyć je w woreczku z trocinami. W wilgotnym i zimnym pomieszczeniu bulwy tuberozy zgniją.
Jak uprawiać tuberozę w doniczce?
Tuberoza pod względem zewnętrznego wyglądu nie należy może do najbardziej atrakcyjnych roślin ozdobnych, ale przekonującym argumentem za jej uprawą są niewątpliwie kwiaty roztaczające – zwłaszcza wieczorem – mocny i bardzo przyjemny aromat. Z bulwy wyrasta wiosną wiązka długich, równowąskich i ostro zakończonych liści. Mają one szerokość 1-2 cm i długość do ok. 80 cm. Z rozety roślina rozwija pęd kwiatostanowy, wyprostowany, pokryty licznymi, gwiazdkowatymi kwiatami. Są eleganckie, o wyglądzie porcelany, zebrane po 18-20 sztuk. Najczęściej uprawianą odmianą tuberozy jest ‘The Pearl’, chociaż dzika forma również ma wielu sympatyków.
Tuberoza kwitnie od 4 do 6 miesięcy od momentu posadzenia bulwy, zwykle późnym latem. Kwiaty rozwijają się na pędzie od dołu do góry, a każdy z nich pozostaje świeży i pachnący przez 3-4 dni. Ogólnie cały kwiatostan stanowi ozdobę przez okres około trzech tygodni.
Bulwy tuberozy sadzi się do przestronnej doniczki, w której na dnie trzeba ułożyć warstwę drenażową (na przykład z kawałków ceramiki). Na drenaż kładzie się próchniczny, żyzny substrat o dobrej przepuszczalności. Doniczkę ustawia się w mieszkaniu w miejscu w pełni nasłonecznionym. Bulwę umieszcza się na głębokości około 8 cm. Tuberoza chętnie rośnie w wilgotnym gruncie, który od czasu do czasu przesycha. Późną wiosną roślina może być ewentualnie wystawiona na zewnątrz w ciepłe i nasłonecznione miejsce, kiedy temperatura wzrośnie do ponad 15 stopni Celsjusza.
Pielęgnacja tuberozy nie wymaga specjalnego wysiłku. Latem należy ją obficie podlewać, pozwalając w międzyczasie na przeschnięcie wierzchniej warstwy podłoża. Aby wspomóc bogate kwitnienie tuberozy, należy ją regularnie zasilać płynnym nawozem razem z podlewaniem. Nadmiar wody z podstawki należy wylać, ponieważ roślina nie lubi zastoju. Przekwitłe pędy kwiatostanowe należy usunąć, co pobudzi tuberozę do tworzenia nowych kwiatów.
Bulwy, które raz rozwinęły kwiaty, w następnym roku raczej już nie zakwitną. Trzeba więc posadzić młode bulwy, które wyrosły obok starej.
Komentarze