Trzykrotka – Andersona, purpurowa, wirginijska i inne gatunki. Uprawa

Nazwa rodzajowa upamiętnia angielskich przyrodników i odkrywców Johna Tradescant’a młodszego i jego ojca Johna Tradescant’a straszego, którzy sprowadzili z Ameryki wiele nowych roślin, miedzy innymi lobelię, cypryśnik i kilka gatunków floksów.

Uprawa trzykrotki w ogrodzie i doniczce – 5 zasad

1. Stanowisko do uprawy trzykrotki

Ogólnie można o tych ogrodowych bylinach powiedzieć, że optymalnym miejscem dla nich jest skraj ogrodu. Półcieniste miejsce jest doskonałe dla większości gatunków trzykrotki. Wspaniale tutaj pasują do towarzystwa pełnika, kosaćców albo krwawnicy. Na rabatach stanowią piękną kompozycję z floksami i jeżówką.

Jak długo słońce nie praży bezlitośnie przez cały dzień liści trzykrotki, upał jej praktycznie nie przeszkadza. Jesienią traci liście, a system korzeniowy tworzy po zimowym odpoczynku nowe pędy i liście.

Dla trzykrotek doniczkowych odpowiednie są stanowiska jasne z kilkoma godzinami słońca dziennie. Jeśli stoją w zbyt ciemnym miejscu, można od razu zauważyć, jak rozwijają długie, cienkie, pozbawione liści pędy, a liście zaczynają blednąć.

2. Pielęgnacja trzykrotki: podlewanie i nawożenie

Zastoju wody należy wszystkim trzykrotkom zdecydowanie oszczędzić. W przypadku roślin doniczkowych trzeba sprawdzać po prostu wilgotność podłoża i podlewać, kiedy jest suche. Im bardziej mięsiste liście ma gatunek trzykrotki, tym łatwiej zniesie okres suszy. Młode rośliny mają większe zapotrzebowanie na wodę niż starsze.

Jeśli chodzi o nawożenie, trzykrotki również nie są zbyt wymagające. Wystarczy podać wczesną wiosną nawóz, a wystarczy im na cały rok. Rośliny doniczkowe zasila się niską dawką nawozu co dwa tygodnie.

3. Jak przycinać trzykrotkę?

W ogrodzie można trzykrotkę przyciąć po kwitnieniu. Dzięki temu może późnym latem zakwitnąć ponownie. Poza tym unika się w ten sposób samosiewu i zdziczenia byliny. Jesienią, kiedy liście zwiędną, należy ściąć je kilka centymetrów nad ziemią.

Trzykrotka pokojowa nie wymaga takiego zabiegu, ale może być przycinana przez cały rok. Przycina się ją więc na przykład ze względów estetycznych, albo skraca wszystkie pędy, aby się rozgałęziły.

4. Czy trzykrotna jest podatna na choroby i szkodniki?

Trzykrotka jest nie tylko łatwa w uprawie i mało wymagająca, ale ma również inną zaletę, a mianowicie odporność na choroby i szkodniki. U roślin doniczkowych może, na skutek zbyt obfitego podlewania, rozwijać się zgnilizna. Wystarczy wtedy usunąć uszkodzony fragment i ograniczyć dawki wody – roślina wróci do normy.

5. Zimowanie trzykrotki

Zimowanie trzykrotki jest bardzo proste. Roślinom doniczkowym wystarczy jedynie nieco zmniejszona dawka wody, kiedy we wrześniu zakończą fazę aktywności. Także nawożenie zostaje wstrzymane do wiosny. Gatunki i odmiany ogrodowe pozostają na swoim miejscu i nie potrzebują żadnej zimowej osłony, jako że z reguły bez problemu znoszą temperatury do ok. -20°C. Trzykrotki w pojemnikach powinny być na początku września przeniesione do domu i przezimować w cieple, albo spędzić zimę w osłoniętym miejscu na zewnątrz. Pod końca marca albo na początku kwietnia można usunąć zimowe osłony. Trzykrotki zimujące w domu można od maja powoli przyzwyczajać do temperatur zewnętrznych i słońca.

Trzykrotka – najpiękniejsze gatunki i odmiany

Ogólnie rozróżnia się trzykrotki, które przez cały rok potrzebują ciepłego stanowiska (doniczkowe) i takie, które jako byliny mogą rosnąć w ogrodzie, ponieważ są mrozoodporne. Wykazują one różnorodność form i kolorów nie tylko ze względu na bogactwo gatunków, ale również jako wynik pracy selekcjonerów. Do najbardziej popularnych należą:

1. Trzykrotka purpurowa (Tradescantia pallida)

Gatunek pochodzi z Meksyku. Rozwija długie do 20-30 cm pędy, początkowo mocne i wyprostowane, a z czasem wyraźnie zwisające. Pędy są mięsiste i owłosione. Liście duże, lancetowate są zabarwione na kolor fioletowoczerwony i wzdłuż krawędzi są delikatnie owłosione. Na wierzchołkach pędów powstają jasnopurpurowe kwiaty. W naszych warunkach jest wyłącznie rośliną doniczkową, ponieważ znosi mróz jedynie do -3°C.

• Tradescantia pallida ‘Purple Heart’ - liście purpurowe,
• Tradescantia pallida ‘Variegata’ - liście purpurowe w paski.

2. Trzykrotka wężykowata (Tradescantia fluminensis)

Pochodzi z tropikalnych obszarów Ameryki Południowej. Pędy ma płożące do zwisających. Liście są, w zależności od odmiany, jednobarwne zielone do biało paskowanych, z połyskiem. Białe kwiaty rozwijają się na końcach pędów o długości 30-40 cm.

• Tradescantia fluminensis ‘Alba vittata’ – białe paski na ciemnozielonych liściach, kwiaty białe.
• Tradescantia fluminensis ‘Aurea’ – prawie całkowicie żółte liście i białe kwiaty.
• Tradescantia fluminensis ‘Tricolor’ – biało i jasnozielono paskowane liście, rzadko kwitnie.

3. Trzykrotka wirginijska (Tradescantia virginiana)

Jak wskazuje nazwa, pochodzi ze stanu Wirginia. Jest cenioną rośliną ogrodową ze względu długotrwałe kwitnienie. W przeciwieństwie do wielu gatunków trzykrotki, ta posiada piękne i wyraziste kwiat. Są trójpromienistej symetrii, zwykle niebieskie, ale mogą być też białe i różowe. Liście są długie i lancetowate, pędy osiągają długość do 60 cm.

4. Trzykrotka Andersona (Tradescantia × andersoniana)

Jest to hybryda powstała w wyniku skrzyżowania trzykrotki wirginijskiej z innymi gatunkami. W rezultacie powstała roślina o bardzo ozdobnych liściach i pięknymi, dużymi kwiatami w różnych kolorach. Liście tej hybrydy bywają zielone, żółte, purpurowe i nakrapiane. Istnieją też odmiany o kwiatach pełnych.

5. Trzykrotka sillamontana (Tradescantia sillamontana)

Tworzy podłużnie owalne liście o długości ok. 6 cm. Mają one miętowy kolor. Liście i pędy są pokryte gęstymi, wełnistymi, białymi filcowatymi włoskami. Kwiaty mają kolor purpuroworóżowy. Ten gatunek jest bardziej światłożądny od innych trzykrotek. Do zwartego, zdrowego i mocnego wzrostu wymaga stanowiska z bezpośrednim nasłonecznieniem.