Róże rabatowe (wielokwiatowe) - uprawa
Róże rabatowe, albo wielokwiatowe, nazywane też poliantami, to grupa róż niskich, o zwartym pokroju i bardzo intensywnym kwitnieniu. Istnieje wiele powodów, dla których cieszą się one tak dużą sympatią: są niskie (50-80 cm), pięknie się krzewią i nadają się nawet do małego ogrodu.
Oferują szczególne bogactwo kwiatów, ponieważ w przeciwieństwie do róż wielkokwiatowych tworzą całe bukiety. Żadna inna grupa róż nie posiada takiej różnorodności barw i form kwiatów.
Róże rabatowe zachwycają kwiatami kulistymi, spłaszczonymi, małymi, dużymi, pełnymi albo pojedynczymi; we wszystkich kolorach od bieli do purpury. W tej ogromnej palecie długo brakowało jednego tylko koloru – niebieskiego. Nie pomogła nawet ufundowana przez belgijskich ogrodników w 1840 roku ogromna nagroda w wysokości pół miliona franków.
Prawie wszystkie nowe odmiany róż przez całe lato rozwijają coraz to nowe kwiaty. Każda róża robi sobie jednak małą przerwę i wtedy ma mniej kwiatów. Dzięki ponownemu kwitnieniu ogród zdobią również jesienne róże.
Przy ówczesnym stanie wiedzy problem był nie do rozwiązania. Kwiaty róży nie posiadają bowiem genu, który odpowiada za syntezę delfinidyny - niebieskiego barwnika. Niebieskie róże pojawiły się dopiero przed kilkunastu laty. Jest to wynik prac japońskich i australijskich uczonych, którzy podjęli próby wprowadzenia do genomu róży genu odpowiedzialnego za barwnik niebieski. Nawiasem mówiąc, nie jest to jeszcze pełny sukces, ponieważ nowy barwnik nie jest trwały, a poza tym łatwo maskują go naturalne barwniki.
Zalety róż rabatowych
Spośród licznych talentów róż rabatowych można wymienić:
- Długi czas kwitnienia. Prawie wszystkie nowe odmiany róż przez całe lato rozwijają coraz to nowe kwiaty. Każda róża robi sobie jednak małą przerwę i wtedy ma mniej kwiatów. Dzięki ponownemu kwitnieniu ogród zdobią również jesienne róże.
- Odporność na upały. Wprawdzie róże kochają słońce, ale nadmierny upał może powodować u wielu odmian więdnięcie i blaknięcie kwiatów. Białe róże uchodzą pod tym względem za bardziej odporne. Najszybciej tracą barwę róże czerwone.
- Półcieniste stanowisko. Głębokiego cienia nie zniesie żadna róża. Dla niektórych odmian róż rabatowych wystarczy jednak pięć-sześć godzin słońca w ciągu dnia, aby mimo wszystko wykształciły wystarczająco dużo kwiatów.
- Odporność na deszcz. Za odporne na deszcz uważa się te odmiany róż, które mimo częstych opadów nie wykazują posklejanych albo gnijących kwiatów i pąków. Kwiaty bardzo pełne są z reguły bardziej narażone na sklejanie niż kwiaty pojedyncze. Jest jednak kilka odmian róż pełnych, których kwiaty nie tracą urody nawet podczas długotrwałego deszczu.
- Pachnące kwiaty. Pośród róż rabatowych trudno niestety o typowe róże pachnące. Róże wielkokwiatowe oraz krzaczaste są pod tym względem bardziej utalentowane. Niemniej jednak istnieje kilka odmian róż rabatowych o wspaniałym zapachu.
Róże są dla większości miłośników ogrodów nie do zastąpienia. Kto nie ma miejsca na efektowne róże pnące, ten znajdzie idealne kwiaty w różach rabatowych. Są niewysokie, doskonale komponują się z wieloma innymi kwiatami, a niektóre również wspaniale pachną. Niektóre odmiany róż są dodatkowo łatwe w uprawie.
Sadzenie róż rabatowych
W przypadku róż wyjątkową rolę odgrywa odpowiednie podłoże. Przed posadzeniem róż rabatowych gleba musi być dobrze spulchniona. Kamienie i chwasty należy usunąć. Podczas sadzenia nie dodaje się kompostu, ale obsypuje się nim rabatę wokół posadzonego krzewu. W okresie lata warstwa kompostu będzie powoli przenikała w głąb gleby. Po dwóch latach róże potrzebują ponownego obsypania.
Za odporne na deszcz uważa się te odmiany róż, które mimo częstych opadów nie wykazują posklejanych albo gnijących kwiatów i pąków.
Pielęgnowanie róż rabatowych
W pierwszym roku róże rabatowe nie wymagają nawożenia mineralnego. Kto chce zbyt dobrze, może nadgorliwością tylko zaszkodzić. Aby uniknąć przedawkowania środków odżywczych, róże zasila się dopiero od drugiego sezonu.
Kupując róże rabatowe latem nie powinno się ich wysadzać bezpośrednio do ziemi. Kwitnąca róża, posadzona przy temperaturze 25ºC, nie ma żadnych szans. Lepiej jest zostawić ją w jej doniczce i dopiero jesienią przesadzić w przygotowaną glebę.
Cięcie róż rabatowych
Przycinanie pędów róż wykonuje się wiosną. Odpowiednią porą jest pełnia kwitnienia forsycji. Tnie się pozostawiając trzy do czterech oczek. To wspomaga krzaczasty wzrost roślin oraz bujne kwitnienie.
W przypadku róż wyjątkową rolę odgrywa odpowiednie podłoże. Przed posadzeniem róż rabatowych gleba musi być dobrze spulchniona. Kamienie i chwasty należy usunąć.
Zabezpieczenie róż na zimę
Przed zimą trzeba krzewy róż rabatowych obsypać ziemią i okryć całość gałęziami świerkowymi albo jodłowymi. Do obsypania stosuje się najczęściej mieszaninę ziemi ogrodowej z kompostem. Warstwa ochronna powinna mieć grubość ok. 20 cm. Kiedy minie zagrożenie ze strony mrozu, usuwa się z róż gałęzie. Ziemię rozgarnia się na rabacie.
Planowanie przed sadzeniem
Wprawdzie róże stanowią punkt centralny, niemniej jednak cała rabata powinna zachować harmonię. Planując kompozycję roślin należy uwzględnić styl ogrodu, położenie rabaty i kolor kwiatów. Na przykład, białe róże nieszczególnie wyglądałyby na tle białej ściany domu. Z kolei promienny kolor żółtych kwiatów potrzebuje sąsiedztwa, które stworzy kontrast.
Aby różana rabata w ogrodzie prezentowała się tak pięknie, jak na to zasługuje, potrzebna jest do tego pewna wiedza i doświadczenie.
Komentarze