Porady

Róże parkowe: odmiany, uprawa

5 (3 opinie)

Nazwą „róże parkowe” określa się bardzo różnorodną grupę róż, należących do rozmaitych gatunków i odmian. Mają ugruntowaną pozycję w każdym pięknym ogrodzie.

Te kwieciste cuda rosną zarówno wzwyż, jak i wszerz z pękami albo baldachami kwiatów na łukowato wygiętych pędach. W zależności od gustu ogrodnika mogą stać pełne gracji na środku sceny albo dyskretnie trzymać się w tle.

Róże parkowe: krzewiaste, krzaczaste, angielskie, historyczne

Bardzo liczną grupę róż parkowych można podzielić na podgrupy biorąc pod uwagę różne kryteria.

Według pokroju i wzrostu:

  • Róże krzewiaste. Odmiany dorastające do 1-1,5 m wysokości. Mają zwykle duże kwiaty, pełne lub półpełne o pięknym zapachu. Niektóre odmiany zakwitają powtórnie.
  • Róże krzaczaste. Osiągają wysokość 1,5-3 m. odmiany pochodzą od róży gęstokolczastej, pomarszczonej, piżmowej. Kwitną długo ale przeważnie nie powtarzają kwitnienia. Są mniej wymagające i znoszą stanowiska półzacienione.

Według pochodzenia:

  • Róże historyczne, róże stare. Ta grupa obejmuje najstarsze gatunki róż i odmiany wyhodowane przed 1867 r. Należą do nich między innymi róże damasceńskie, róże francuskie, róże burbońskie, róże stulistne i portlandzkie.
  • Róże angielskie. Są to krzyżówki różnych starych róż i nowoczesnych mieszańców herbacianych i wielokwiatowych. Historia róż angielskich związana jest ściśle z angielskim hodowcą Davidem Austinem. Łączą w sobie pozytywne cechy starych róż (kształt kwiatów, harmonijny pokrój krzewu, aromat) z odpornością na choroby, różnorodnością odcieni oraz długim albo powtarzanym kwitnieniem – cechami nowoczesnych odmian.
  • Nowoczesne odmiany róż krzewiastych.
Róże damasceńskie należą do jednych z najstarszych odmian.
Róże damasceńskie należą do jednych z najstarszych odmian.

Polecane odmiany róż parkowych

Urokowi subtelnego piękna róż parkowych nikt nie zdoła się oprzeć. Jedyne w swoim rodzaju bogactwo kwiatów połączone z eleganckim pokrojem krzewu tworzy fascynujące zjawisko w każdym ogrodzie. Oto kilka przykładów tej kwiatowej arystokracji:

  • ‘Gräfin Diana’. Nazwa tej róży została nadana na cześć hrabiny Diany Bernadotte. Z pięknie uformowanych pąków rozwijają się aksamitne, purpurowofioletowe kwiaty. Powtarza kwitnienie. Jest odporna na choroby. Jej niepowtarzalny aromat jest najbardziej intensywny po południu i wieczorem. Dorasta do 150 cm.
  • ‘Ballerina’. Pochodzi od róży piżmowej (Rosa moschata). Rozwija baldachy drobnych różowo białych kwiatów. Silnie pachnące kwiaty róży rozwijają się ponownie jesienią.
  • ‘Postillon’. Z miedzianożółtych pąków rozkwitają świetliście żółte, pełne kwiaty. Ta odmiana potrafi sama poradzić sobie z czarną plamistością i mączniakiem. Kwiaty nie pachną zbyt mocno, ale za to rozwijają się niestrudzenie aż do jesieni.
  • ‘Aicha’. Piękna odmiana róży angielskiej pochodzącej od róży gęstokolczastej (Rosa spinosissima). Ma złociste kwiaty silnie pachnące. Roślina ta jest odporna na mróz. Osiąga wysokość do 2 m.
  • ‘Schneewitchen’ (Królewna Śnieżka). Supergwiazda pośród róż parkowych. Trudno znaleźć inną o tak pięknych, śnieżnobiałych kwiatach. Fascynujące są nie tylko jej wspaniałe kwiaty, ale i czarujący aromat.
Gräfin Diana’ - nazwa tej róży została nadana na cześć hrabiny Diany Bernadotte.
Gräfin Diana’ - nazwa tej róży została nadana na cześć hrabiny Diany Bernadotte.

Zastosowanie róż parkowych

W zależności od wielkości i stylu ogrodu istnieją różne możliwości wykorzystania róż parkowych. Ponieważ róże krzewiaste bardzo intensywnie kwitną, nadają się wspaniale jako krzewy soliterowe. Połączone w grupki po dwie-trzy sztuki rozrastają się szybko w jeden wielki, efektowny krzew. Bardzo często róże parkowe są sadzone w kombinacji z innymi wysokimi bylinami. Na przykład przetacznik albo ostróżka mogą stanowić dobre tło dla różanej grupy. Róże krzaczaste mogą też być z powodzeniem wykorzystane na żywopłot, który będzie praktycznie nie do przebycia. Można długie pędy róż podwiązywać i ozdabiać nimi kraty i łuki. Nic nie stoi również na przeszkodzie, aby sadzić je po prostu na ogrodowych rabatach z innymi różami i bylinami.

Urokowi subtelnego piękna róż parkowych nikt nie zdoła się oprzeć. Jedyne w swoim rodzaju bogactwo kwiatów połączone z eleganckim pokrojem krzewu tworzy fascynujące zjawisko w każdym ogrodzie.

Przycinanie róż parkowych

Powtarzające kwitnienie róże parkowe należy – w przeciwieństwie do róż rabatowych – przycinać wiosną bardzo lekko. Mocne cięcia róży wzmagają wzrost pędów, ale niekoniecznie prowadzą do lepszego kwitnienia. Można przyjąć, że silne pędy skraca się o jedną trzecią, a słabe o połowę.

Powtarzające kwitnienie róże parkowe należy – w przeciwieństwie do róż rabatowych – przycinać wiosną bardzo lekko.

Zimowanie róży parkowej

Zdecydowana większość odmian róż parkowych jest bardzo odporna na mrozy i nie wymaga żadnych specjalnych zabezpieczeń. Zaleca się jednak, aby wszystkie krzewy róż odmian szczepionych obsypać ziemią lub kompostem. Podczas dużych spadków temperatury trzeba podstawy krzewów dodatkowo przykryć gałęziami świerkowymi. Róże dzikie nie potrzebują ochrony przed mrozem.

5 (3 opinie)