Pachnące drzewo o niezwykłych właściwościach – czeremcha. Pielęgnacja w ogrodzie
Czeremcha zwyczajna (Prunus padus L.) stanowi wdzięczne urozmaicenie dużych ogrodów i parków. Swój start w nowy sezon rozpoczyna burzą białych kwiatów, roztaczających mocny, odurzający zapach. Sprawia wielką radość nie tylko użytkownikom ogrodów, ale też rojom pszczół i motyli. A ten niezwykły spektakl natury trwa aż do czerwca.
Kiedy pod koniec sierpnia zaczynają się pojawiać grona prawie czarnych owoców wielkości grochu, powstaje wspaniały kontrast ze złotożółtą barwą jesiennych liści czeremchy.
Czeremcha zwyczajna a amerykańska
Nasza rodzima czeremcha zwyczajna bywa często mylona przez początkujących ogrodników z czeremchą amerykańską (Prunus serotina Ehrh.). Ten niezwykle inwazyjny gatunek został sprowadzony z Ameryki Północnej. W XX wieku był powszechnie sadzony w polskich lasach jako roślina podszytowa. Czeremcha amerykańska pozbawiona na obcym sobie terenie naturalnych patogenów ograniczających jej ekspansję, stała się w naszych lasach prawdziwym chwastem, wypierającym skutecznie inne gatunki. Jej wprowadzanie do drzewostanów zostało oczywiście wstrzymane, niemniej jednak negatywne skutki na długo pozostaną.
Czeremchę zwyczajną można odróżnić od amerykańskiej po matowych liściach i zwisających kwiatostanach. Ta druga ma liście błyszczące, a kwiaty wzniesione do góry.
Właściwości drewna czeremchy
Drewno czeremchowe jest średnio ciężkie, ale mocne i wytrzymałe. Posiada dobrą sprężystość. Po wysuszeniu zachowuje dobrze wymiary. Nie jest odporne na wpływy atmosferyczne. W kontakcie z żelazem i – słabiej – z miedzią i mosiądzem tworzy przebarwienia. Daje się lekko i czysto obrabiać. Malowanie i polerowanie tego drewna nie stanowi problemu.
Właściwości lecznicze czeremchy zwyczajnej
Czeremcha zwyczajna ma szerokie właściwości lecznicze. Znajdujące się w korze, liściach i owocach czeremchy garbniki, kwasy organiczne, witaminy, flawonoidy, antocyjany, cukry i inne związki wykazują korzystne działanie znane od pradawnych czasów.
- Dojrzałe owoce działają wzmacniająco, bakteriobójczo, przeciwzapalnie, normalizują funkcje żołądka i jelit.
- Kora działa napotnie i moczopędnie, obniża gorączkę.
- Liście zawierają witaminy i działają wzmacniająco.
- Kwiaty działają przeciwzapalnie, gojąco, hamują rozwój bakterii i grzybów.
Stanowisko i podłoże dla czeremchy w ogrodzie
W naturze rośnie czeremcha zwyczajna w lasach mieszanych, w pobliżu rzek, strumieni i jezior. Z tego można wywnioskować, w jakim miejscu w ogrodzie będzie dobrze rosła:
- Stanowisko słoneczne do półcienistego.
- Świeża, próchniczna, najlepiej wilgotna gleba.
- Nie nadają się ciężkie gleby gliniaste z zastojem wody.
- Tolerowana jest słaba zasadowość podłoża.
Rosnąc w formie drzewa, czeremcha preferuje stanowiska samodzielne z szeroką przestrzenią dookoła. Ponieważ bez problemu daje się przekształcać w dekoracyjne krzewy, nie ma przeciwwskazań, aby sadzić ją grupowo albo w szeregu.
Pielęgnacja czeremchy w ogrodzie: podlewanie i nawożenie
Czeremcha zwyczajna ma zawsze duże pragnienie, stąd jej zamiłowanie do rzek i strumieni. Właściciel ogrodu powinien wyjść naprzeciw temu zapotrzebowaniu, zwłaszcza podczas upalnej i suchej pogody. Warto posadzić ją w pobliżu oczka wodnego lub innego zbiornika wodnego.
- Podlewać należy regularnie i obficie.
- Nie dopuszczać do powstawania zastojów wody.
- Przykrycie gleby warstwą ściółki ułatwia utrzymanie jej wilgotności.
- Jako nawóz nadaje się dobrze ogrodowy kompost.
- Obfite nawożenie stosuje się wiosną.
Jak przycinać czeremchę?
Regularne cięcie i formowanie drzewa jest chyba najważniejszym elementem pielęgnacji czeremchy zwyczajnej. Nie tylko przyrasta ona rocznie w górę do 75 cm, ale też równocześnie rozrasta się silnie na boki i rozpościera szeroko korzenie, zdobywając przestrzeń w ogrodzie. Łatwo się domyślić, że jednorazowe cięcie, jak to zwykle bywa w przypadku krzewów ogrodowych, w przypadku czeremchy raczej nie wystarczy.
- Cięcie główne wykonuje się w stanie bezlistnym drzewa w dzień odwilżowy.
- Obumarłe i schnące gałęzie usuwa się całkowicie.
- Koronę prześwietla się wewnątrz, pozostawiają gałęzie w odstępach ok. 20 cm.
- Z krzyżujących się pędów co najmniej jeden się odcina.
- Wyrastające pionowo pędy usuwa się bez wahania.
- Wszystkie zabiegi wykonuje się tak, aby zachować zaplanowaną symetrię korony.
Aby szybko rozrastającą się czeremchę utrzymać pod kontrolą, nie wystarczy jedno cięcie główne. Za nożyce trzeba chwytać także w okresie wegetacyjnym. Dobrze jest wykonać ten zabieg zaraz po kwitnieniu, zanim zawiążą się pąki na przyszły rok. Jeśli pokażą się w pobliżu niepożądane siewki, należy je niezwłocznie usunąć, zanim ich korzenie się nie rozrosną. Nie należy ich przy tym rzucać na kompostownik, ponieważ z pewnością spróbują ukorzenić się na nowo.
Zimowanie czeremchy zwyczajnej
Czeremcha zwyczajna jest wprawdzie w pełni zimoodporna, jednak w roku sadzenia dobrze jest zapewnić jej pewną osłonę przed mrozem. Obszar na bryłą korzeniową należy okryć warstwą liści, słomy albo świerkowych gałęzi. Również koronę drzewka można owinąć włókniną albo osłonić jutowym workiem. Dorosłe drzewo nie potrzebuje żadnych zabiegów ochronnych przed zimą. Więcej o zabezpieczaniu roślin przed zimą, przeczytasz TUTAJ.
Komentarze
Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany.