Milin amerykański – piękne pnącze do uprawy [WIDEO]
Milin, nazywany kiedyś trąbą, jest zdrewniałym wieloletnim pnączem o bardzo efektownych kwiatach w kształcie lejka albo trąbki. W zależności od odmiany kwitnie w korze żółtym, pomarańczowym albo czerwonym.
Milan amerykański - charakterystyka
Uprawa milina jest w zasadzie dosyć prosta, jednak pewnych zasad dotyczących stanowiska, podlewania i przycinania trzeba przestrzegać.
Ogólnie rozróżnia się dwa gatunki milina: milin amerykański (Campsis radicans) oraz milin wielkokwiatowy (Campsis grandiflora). Oba gatunki przekazały swoje najlepsze cechy mieszańcowi Campsis x tagliabuana – milin pośredni. Jak zwykle w uprawie roślin, istniej wiele różnych hybryd milina, różniących się mrozoodpornością, okresem kwitnienia i innymi cechami.
Milin amerykański pochodzi z południa Ameryki Północnej. Swoją drogę do Europy rozpoczął w XVII wieku i szybko stał się ulubieńcem licznych ogrodów. Rozpowszechniony przede wszystkim w regionie śródziemnomorskim, coraz częściej zadomawia się również na północ od Alp. Jest to możliwe, ponieważ znosi temperatury do -20°C.
Pochodzący z Chin i Japonii milin wielkokwiatowy odznacza się krzaczastym wzrostem, a jego kwiaty są bardzo duże. Jest jednak wrażliwy na mróz i musi być na zimę przenoszony do ciepłego pomieszczenia.
Zastosowanie milina amerykańskiego
Swoimi chwytnymi korzeniami jest milin w stanie wspiąć się bez problemu na wysokość 5-10 m. Ze względu na krótszy okres rozwoju i mniej agresywny sposób mocowania, nie stanowi on zagrożenia dla budowli murowanych ani innych obiektów. Jesienią zrzuca liście, a nowe rozwija stosunkowo późno wiosną. Pod koniec czerwca albo na początku lipca pojawiają się w ogrodzie barwne kielichy kwiatów. Na dobrym stanowisku prezentują swoją urodę przez całe lato aż do września.
Milin nadaje się doskonale do obsadzania pergoli, altan, ogrodzeń, południowych ścian i różnego rodzaju ogrodowych obiektów. Jego wyraziste kwiaty pasują dobrze do ogrodów urządzanych w stylu śródziemnomorskim. Daje się również pięknie komponować z kwitnącymi i zimozielonymi krzewami. Bardzo efektownie wygląda, przykładowo, kompozycja milina z niebiesko kwitnącymi krzewami, jak perowskia i barbula. Podobnie z różami pnącymi i późno kwitnącymi odmianami powojnika włoskiego tworzy to pnącze wspaniałe, barwne układy.
Milin daje się też uprawiać w dużych pojemnikach, ponieważ poprzez regularne cięcie można utrzymać jego kompaktowy pokrój. Aby korzenie nie przemarzły, trzeba roślinę przenieść na zimę do pomieszczenia.
Stanowisko i podłoże do uprawy milina amerykańskiego
Wybór miejsca ma dla milina duże znaczenie. Stanowisko dla rośliny powinno być możliwie ciepłe i słoneczne. Kiedy stanowisko jest zbyt zacienione, pnącze rezygnuje często z rozwijania kwiatów. Ponieważ roślina nie jest bezwzględnie zimoodporna, trzeba zwrócić uwagę, aby wybrane miejsce było nieco osłonięte. Odpowiednia jest na przykład ciepła ściana domu.
W naturze milin czuje się najlepiej na bagnistych glebach na skraju lasu. Dlatego też w uprawie powinien mieć odpowiednio wilgotne podłoże. Nie lubi suszy, natomiast wilgotna gleba wcale mu nie szkodzi. Ale bez przesady – długotrwałego nadmiaru wilgoci też trzeba unikać.
Substrat powinien być bogaty w składniki odżywcze. Natomiast do wartości pH nie trzeba przywiązywać zbytniej uwagi, ponieważ milin dobrze rośnie zarówno na glebie kwaśnej, neutralnej, jak i alkalicznej.
Jak sadzić milan amerykański?
Przed sadzeniem dobrze jest namoczyć bryłę korzeniową, a potem:
- Zwracać uwagę, aby podczas sadzenia nie uszkodzić korzeni sadzonki.
- Zachować odległość między roślinami ok. 3 m.
- Kiedy tylko roślina osiągnie wysokość ok. 2 m, konieczna jest konstrukcja wspierająca pnącza, ponieważ z braku oparcia wiatr porwie pędy.
- Poza tym należy zacienić glebę w obszarze korzeni.
Jak podlewać i nawozić milan?
Ponieważ milin nie znosi okresów suszy, regularne podlewanie jest dla niego bardzo ważne. Należy zwracać uwagę, aby ziemia dobrze przemiękła. Przydatna jest warstwa ściółki, aby dłużej utrzymać wilgotność podłoża. Także zimą trzeba roślinę od czasu do czasu podlać.
Nawozu można w zasadzie nie stosować, jeśli tylko substrat jest odpowiednio żyzny. Nawóz azotowy może nawet zaszkodzić, ponieważ pobudza wzrost liści, przez co roślina zaniedbuje rozwijanie kwiatów. Wystarczy zasilić pnącze wiosną odrobiną kompostu.
Jak przycinać milan amerykański?
Milin tworzy kwiaty wciąż na nowych pędach. Dlatego roślina powinna być przycięta wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji. Najlepszą porą do tego jest okres od początku lutego do początku marca. Cięcie rośliny powinno być radykalne, aby pobudzić kwitnienie. Latem można przyciąć pędy milina wyłącznie w razie konieczności ratowania rośliny przed szkodnikami albo chorobą.
Komentarze