Trzmielina oskrzydlona
Euonymus alatus
Trzmielina oskrzydlona - pochodzenie
Trzmielina oskrzydlona jest rzadko spotykanym krzewem z licznej rodziny dławiszowatych. Ojczyzną tej bardzo efektownej rośliny jest Azja Północno-Wschodnia, Chiny Centralne oraz Japonia. Do Europy została sprowadzona około 1860 roku.
Przeczytaj także: Trzmielina – uprawa, odmiany i pielęgnacja
Płonący krzew ozdobny...
Urodę tego krzewu dobrze oddaje legenda, według której Flora, bogini świata roślin, tworząc rośliny zgubiła swoją broszkę w kształcie kwiatów oraz kolczyki. Ozdoby upadły w jednym miejscu, a bogini zamieniła je w krzew. Tak powstała trzmielina – jesienią wygląda niczym duża broszka, a jej owoce przypominają kolczyki. Krzew osiąga wysokość 2 do 3 m i rośnie powoli. W ciągu roku powiększa swoją wysokość i szerokość korony o ok. 15 cm. Szczególnie zimą, kiedy opadną liście, widoczne są pędy z czterema szerokimi listwami korkowymi. Kora jest szara do zielonawej. Liście są ustawione naprzemianlegle, mają krótkie ogonki, są proste, podłużnie jajowate. Długość liści wynosi 3 do 6 cm. Mają piłkowaną krawędź. Latem krzew z zielonymi liśćmi nie rzuca się specjalnie w oczy. Sytuacja zmienia się jednak jesienią, kiedy roślina przebarwia się w jaskrawą czerwień. Z powodu tej spektakularnej karminowej czerwieni liści, trzmielina oskrzydlona bywa nazywana „płonącym krzewem”.
Kwitnienie trzmieliny i zastosowanie w ogrodzie
Trzmielina oskrzydlona zakwita pod koniec maja i w połowie czerwca. Pojawiają się wtedy drobne zielonawożółte kwiatki. Są one bardzo liczne, ale niepozorne. Pomarańczowoczerwone, trujące owoce dojrzewają od września. Chociaż są efektowne, to giną jednak w fajerwerkach jesiennie przebarwionych liści. Dopiero po padnięciu liści stają się na kilka tygodni lepiej widoczne.
Trzmielina oskrzydlona doskonale sprawdza się zarówno w roli solitera, jak i w nasadzeniach grupowych. Jest odpowiednia do ogrodów orientalnych.
Komentarze