Berberys Thunberga
Berberis thunbergii
Pokrój:
regularny zwarty prawie kulisty
Wysokość:
1-2 m
Wilgotność gleby:
Typ gleby:
Odczyn gleby:
6-7,2 pH
Podlewanie:
Ozdobne:
kwiaty liście/igły owoce
Kwitnienie:
maj czerwiec
Owocowanie:
sierpień wrzesień
Miejsce uprawy:
Stanowisko:
Kolekcje:
Odmiany:
'Silver Beauty' 'Bagatelle' 'Harlequin' 'Rose Glow' 'Pink Queen' 'Helmond Pillar' 'Atropurpurea Nana'
Krzew z rodziny berberysowatych, którego ojczyzną są Chiny i Japonia. W XVIII wieku przywiózł ten gatunek do Europy szwedzki przyrodnik Carl Thunberg – stąd też dzisiejsza nazwa gatunkowa rośliny.
Wygląd berberysu Thunberga
Berberys Thunberga dorasta do 2 m wysokości, jako ciernisty, gęsty i mocno rozgałęziony krzew. Jajowate liście mają długość ok. 1-3,5 cm, są całobrzegie. W zależności od odmiany mogą mieć barwę zieloną, żółtą albo czerwoną. Jesienią przed opadnięciem przebarwiają się pięknie na różne odcienie żółci, czerwieni i pomarańczy. Ciernie mają długość od 1 do 3 cm.
Zebrane w grona kwiaty berberysu Thunberga mają kolor żółty, są niewielkie i przyjemnie pachną. Rozwijają się w maju i czerwcu. Owocami są podłużne jagody w różnych odcieniach czerwieni. Długo utrzymują się na krzewach, stanowiąc piękną ozdobę ogrodu.
Berberys Thunberga w ogrodach skalnych i w formie żywopłotu
Jako roślina ozdobna berberys dobrze komponuje się z iglastymi krzewami i drzewami. Ze względu na swoje barwne liście, kwiaty i owoce nadaje się do nasadzeń pojedynczych np. w ogrodach skalnych. Gęste i cierniste krzewy berberysu mogą też tworzyć efektowne i trudne do pokonania żywopłoty.
Berberys Thunberga jest odporny na mróz i mało wymagający, jeśli chodzi o glebę. Znosi zasolenie gleby i zanieczyszczenie powietrza.
Roślina trująca!
Jak wszystkie gatunki należące do tego rodzaju zawiera głównie w korze, liściach i korzeniach alkaloid zwany berberyną. Objawami zatrucia są wymioty, biegunka, senność, duszność, drgawki, rozstrój żołądka.
Komentarze