Jak i kiedy przycinać jałowce?

Jałowce – wiecznie zielone krzewy

Jałowce są gatunkiem należącym do rodziny cyprysowatych. Rodzaj obejmuje około 70 gatunków krzewów i drzew, które mają zróżnicowany wygląd. Licznie występują w środowisku naturalnym na półkuli północnej od obszaru okołobiegunowego po góry Azji, Europy i Ameryki Północnej. W Polsce rozpowszechnione są dwa gatunki, to jałowiec pospolity i sabiński. Porastają przede wszystkim północno-wschodnią część kraju, znacznie rzadziej można je spotkać w części południowo-zachodniej. Mogą rosnąć na zróżnicowanych terenach, zarówno na obrzeżach dróg i pół, jak i na bagnach czy terenach skalistych. Są odporne na niskie temperatury, niedobory wody i zanieczyszczenia powietrza. Do najczęściej uprawianych gatunków należą:

• jałowiec pospolity jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych gatunków. Poszczególne odmiany są bardzo zróżnicowane pod względem wielości i formy, mogą być zarówno krzewami, jak i drzewami o wysokości nawet 10 metrów. Rośnie dość wolno, ma krótkie, kłujące, szarozielone igły ze srebrzystym zakończeniem. Od czerwca pojawiają się małe, niepozorne kwiaty,

• jałowiec sabiński jest krzewem, który w pierwszych latach jest niski i spłaszczony na szczycie. To mało wymagający gatunek, który może rosnąć w półcieniu. Świetnie sprawdza się do zadarniania powierzchni. Gałązki są umieszczone piętrowo. Po 10 latach ma jedynie 20 centymetrów wysokości. Igły po roztarciu wydzielają ostry i duszący zapach,

• jałowiec chiński to gatunek, który przybiera formę wąskiego, stożkowatego drzewa z pniem widocznym poniżej gęstej korony. Pędy pokryte są igłami i łuskami. Owoce to szyszkojagody w kolorze niebieskim. W środowisku naturalnym może osiągać wysokość nawet 25 metrów, odmiany uprawiane w ogrodach są niższe. Cechą charakterystyczną jest przyjemny, silny zapach, jaki wydziela ten gatunek,

• jałowiec łuskowaty to gatunek o zmiennym pokroju, może mieć formę drzewiastą lub płożącą, jednak najczęściej jest to krzew o wzniesionym pokroju. Igły z wierzchu mają intensywny, srebrzystoniebieski kolor, od spodu są zielone i wypukłe. Jest odporny na suszę,

• jałowiec płożący jest gatunkiem często sadzonym jako roślina okrywowa. Szczelnie pokrywa powierzchnię, tworząc gęsty dywan. Ma długie, pokładające pędy pokryte krótkimi, kłującymi igłami lub drobnymi łuskami, które mają stalowoszary lub niebieski odcień. W zależności od odmiany różni się siłą wzrostu i wielkością. Niektóre są bardzo niskie i ścielą się po ziemi, inne dorastają do 50 centymetrów wysokości,

• jałowiec skalny to gatunek, który dość szybko rośnie. Najczęściej ma formę kolumnową lub piramidalną, dlatego doskonale nadaje się na żywopłoty. Dorasta do około 15 metrów wysokości. Ma skierowane ku górze pędy, zazwyczaj porośnięte są łuskami.

Sprawdź: Jałowce kolumnowe – odmiany, zastosowanie i pielęgnacja

Najlepsze warunki uprawy jałowców

Jałowce są iglakami łatwymi w uprawie i nie wymagają wielu prac pielęgnacyjnych. Wystarczy zapewnić im odpowiednie stanowisko, które powinno być słoneczne, ponieważ w półcieniu mają gorzej wybarwione igły i wolniej rosną. Nie są kapryśne, jeśli chodzi o podłoże, mogą być sadzone w zwykłej ziemi ogrodowej. Dobrze rosną również na glebach ubogich w składniki odżywcze i suchych. Unikać powinniśmy podłoża ciężkiego i wilgotnego. Są odporne na susze, dobrze znoszą zanieczyszczenia powietrza i ujemne temperatury. Nie trzeba ich podlewać ani nawozić. To idealne rośliny dla początkujących ogrodników i osób, które nie chcą poświęcać zbyt wiele czasu na prace ogrodowe.

Jak i kiedy przycinać jałowce?

Przycinanie jałowców jest potrzebne po to, by nadać im pożądany i atrakcyjny kształt oraz usunąć uszkodzone i uschnięte gałęzie. Cięcie nie tylko ogranicza rozmiary iglaków, ale również zapewnia im lepszy wzrost i doświetlenie. Dzięki temu lepiej się prezentują i stanowią efektowną ozdobę ogrodu.

Cięcie sanitarne wykonujemy pod koniec zimy, gdy nie występują już ujemne temperatury, a jałowce nie puściły jeszcze soków. Najlepiej wybrać w miarę ciepłu i bezwietrzny dzień bez opadów. Usuwamy wtedy uschnięte i chore gałązki, aż do zielnego przyrostu. W przypadku większych, zdrewniałych pędów miejsce cięcia smarujemy maścią ogrodniczą z fungicydem, co pozwala ograniczyć ryzyko infekcji. Kolejne cięcie przeprowadzamy latem, na przełomie czerwca i lipca. W tym przypadku skracamy odrosty o ½ lub 1/3 przyrostu. W ten sposób pozbywamy się nadmiernie wybujałych pędów oraz tych, które wyrastają poza pożądany przez nas obrys korony. Ostanie cięcie przeprowadzamy pod koniec sierpnia, a najpóźniej we wrześniu. Dzięki temu obcięte pędy zdążą się zagoić i zdrewnieć przed nadejściem mrozów.

Przycinając jałowce i chcąc uzyskać pożądany kształt, powinniśmy pamiętać, że tnąc rośliny od góry, wymuszamy wzrost bocznych gałązek i iglaki rozkrzewiają się na boki. Jeżeli przytniemy boczne gałęzie, to umożliwimy lepszy wzrost w górę. Do cięcia używamy czystych i naostrzonych narzędzi, które nie będą szarpały pędów i powodowały trudnych do zagojenia ran. W przypadku cięcia chorych roślin narzędzia należy zdezynfekować w 5% roztworze alkoholu.