Wierzba płacząca – miniaturowa – szczepiona na pniu. Uprawa

Wierzba płacząca – charakterystyka

Wierzba dorasta do 25 m wysokości, a jej cienkie, zwisające pędy mogą osiągać 6 m długości. Wprawdzie wygląda bardzo efektownie w parku nad stawem, jednak trudno wyobrazić sobie takie drzewo w przydomowym ogrodzie.

Na szczęście istnieje możliwość stworzenia na małej powierzchni działki kompozycji z wierzbami w roli głównej. Na pniu podkładki szczepi się ozdobne odmiany i drzewko regularnie przycinane zachowuje piękny pokrój, nie zajmując przy tym dużo miejsca. Podczas gdy tradycyjna wierzba płacząca najpiękniej się rozwija, kiedy pozwoli jej się na swobodny wzrost, to miniaturowe wierzby ozdobne wymagają ciągłego formowania.

Wybierając do uprawy wierzbę szczepioną na pniu trzeba zwrócić uwagę na to, jaka odmiana wierzby będzie tworzyła koronę drzewka. W dzisiejszym ogrodnictwie rzadko mamy do czynienia z botanicznymi gatunkami. Najczęściej oferowane są w sprzedaży mieszańce gatunkowe i ich odmiany. Odmiana, która w swojej nazwie zawiera słowo „pendula” (od łac. pendulus – zwisający) na pewno będzie formą ze zwisającymi pędami. Na przykład Salix caprea ‘Pendula’.

Stanowisko i podłoże do uprawy wierzby płaczącej miniaturowej – szczepionej na pniu

Szczepiona na pniu wierzba jest idealna do małego ogrodu, ponieważ rośnie wolno, a jej szerokość jest bez problemu regulowana poprzez przycinanie. Aby ozdobna wierzba dobrze rosła, potrzebuje odpowiedniego miejsca i pielęgnacji.

Wierzba potrzebuje dużo światła, dlatego trzeba wybrać dla niej miejsce dobrze nasłonecznione. Dobrze znosi nawet palące słońce południowe i z tego powodu może być posadzona na stronie południowej ogrodu. Stanowisko jasne, chociaż zacienione jest też do przyjęcia, jednak wpływa negatywnie na wzrost i odporność wierzby.

Ilość miejsca, jaka jest w ogrodzie zaplanowana do dyspozycji wierzby, wpływa na wybór wysokości pnia. Wzrost na wysokość drzew szczepionych jest mocno ograniczony. Jeśli z braku miejsca ma ono ocieniać tylko niewielką powierzchnię, powinno mieć możliwie krótki pień.

Jeśli chodzi o podłoże, wierzba jest mało wymagająca. Gleba kwaśna albo zasadowa, piaszczysta albo lekko wilgotna – nie robi większej różnicy. Nie potrzebne jest specjalne przygotowanie podłoża, ani tworzenie specjalnych mieszanek. Zaleca się jedynie domieszkę kompostu do świeżej ziemi ogrodowej, ponieważ dodatkowa porcja składników pokarmowych przyda się wierzbie na starcie.

Jak i kiedy sadzić wierzbę miniaturową – szczepioną na pniu?

Naszą szczepioną na pniu wierzbę płaczącą można sadzić jesienią lub wiosną. Na wiosnę powinno się sadzić drzewka z odkrytym systemem korzeniowym. Po posadzeniu trzeba wierzbę przez rok regularnie i obficie podlewać, co pomoże jej zdrowo rosnąć. Drzewko powinno też być przymocowane do palika.

Jeżeli wierzba ma być uprawiana w pojemniku, ważne jest, aby ten pojemnik rósł razem z nią. To znaczy, co dwa-trzy lata trzeba przygotować większą doniczkę i świeży substrat. Naturalnie, doniczka powinna stać w miejscu nasłonecznionym.

Wierzba miniaturowa – szczepiona na pniu: podlewanie, nawożenie i cięcie

Podobnie jak w przypadku podłoża, tak i twardość wody nie ma dla wierzby większego znaczenia. Wierzba powinna być obficie podlewana, ponieważ suszy nie lubi. Po pierwszych latach wzrostu w gruncie wytwarza z reguły dobrze rozwinięty system korzeni i jest w stanie sama się w wodę zaopatrzyć. Dotyczy to jednak jedynie krótkich okresów bez opadów i kiedy podłoże ma odpowiedni zapas wilgoci.

Do zdrowego rozwoju potrzebuje wierzba składników mineralnych. Może je otrzymać w formie kompostu albo nawozu o przedłużonym działaniu. Jedna dawka nawozu w roku zupełnie wystarczy.

Rezygnacja z przycinania wierzb ozdobnych szczepionych na pniu doprowadziłaby szybko do utraty pięknego pokroju. Drzewo dobrze znosi zabieg przycinania i bez problemu można formować i redukować jego koronę. Trzeba tylko pamiętać o paru rzeczach:

• Do cięcia stosować wyłącznie czyste, najlepiej zdezynfekowane narzędzia.
• Cięcie pędów najlepiej przeprowadzić zaraz po kwitnieniu.
• Możliwe jest cięcie letnie, ale powinno być wtedy łagodniejsze, a długość pędów niezbyt mocna redukowana.

Jeśli wierzba jest już stara, można odmłodzić drzewo po kwitnieniu radykalnym cięciem. Główne pędy przycina się do długości kilku centymetrów i konsekwentnie usuwa obumarłe partie korony. Już na przyszłą wiosnę wierzba będzie bardziej żywotna i skora do kwitnienia.