Tawuła japońska czy szara – którą uprawiać w ogrodzie?
Tawuła japońska czy szara – którą uprawiać w ogrodzie? Warto wiedzieć, że do botanicznego rodzaju krzewów tawuła (Spiraea L.) należy około 80 gatunków. Trzy z nich rosną u nas dziko, a wiele innych jest uprawianych jako rośliny ozdobne.
Tawuła japońska (Spiraea japonica) – charakterystyka
Tawuła japońska jesienią, zanim straci liście, zanurza je najpierw w ciemnej czerwieni. Nawet zimą gęste krzewy stanowią ozdobę ogrodu. Szczególnie efektownie wyglądają filigranowe, czerwonobrązowe gałązki pokryte kryształkami szronu albo cienką warstwą śniegu. Wiosną z kolei pojawiają się delikatne listki w czerwonawym odcieniu, które z czasem przybierają właściwą sobie zieloną albo żółtą barwę.
Tawuła japońska jest rośliną łatwą w uprawie, którą spokojnie można polecić początkującym miłośnikom ogrodów. Pochodzi z regionu azjatyckiego, stąd też wzięła się jej nazwa gatunkowa. O powodzeniu tawuły japońskiej świadczy fakt, że wyhodowano już kilkadziesiąt różnych odmian. Przede wszystkim odmiany karłowate osiągające maksymalnie 50 cm wysokości. Różnią się barwą kwiatów i liści. Można więc wybierać spośród zebranych w baldachogrona kwiatów białych, różowych, czerwonych i wielobarwnych oraz liści zielonych i żółtych.
Stanowisko do uprawy tawuły japońskiej
W naturze tawuła japońska występuje jako wieloletni krzew przede wszystkim na brzegach rzek, bagien i wilgotnych obszarów na skraju lasów. Miejsce w pełnym słońcu bardzo odpowiada tawule, chociaż jasny półcień też wystarczy do rozwijania kwiatów. Młode rośliny potrzebują lekko wilgotniej, przepuszczalnej gleby w okresie wegetacyjnym. Poza tym okresem są w stanie znieść dłuższy niedostatek wody. Z kolei zastój wody i zbita gleba źle wpływają na rozwój tawuły. Im więcej dostanie słońca, tym bujniejsze będą jej kwiatostany.
Doskonałym towarzystwem dla tawuły japońskiej mogą być uprawiane w ogrodzie róże, dzwonki, orliki albo powojniki.
Odmiany tawuły japońskiej
Odmiany tawuły japońskiej można podzielić przede wszystkim ze względu na kolor kwiatów.
Tawuła japońska – kwiaty różowe i czerwone
Poniżej prezentujemy najpopularniejsze odmiany tawuły japońskiej o kwiatach różowych i czerwonych.
- Spiraea japonica 'Anthony Waterer'. Niewielki krzew dorastający do 80 cm wysokości. Purpurowe liście z czasem stają się ciemnozielone. Kwiaty mają barwę karminowoczerwoną. Są zebrane w płaskie kwiatostany na końcach jednorocznych pędów. Rozwijają się w czerwcu do sierpnia. Tej odmianie odpowiada każda gleba z wyjątkiem mokrej i ciężkiej.
- Spiraea japonica 'Bullata'. Niski krzew o wysokości do 40 cm. Zebrane w baldachy kwiaty są różowe i pojawiają się w czerwcu na tegorocznych pędach. Ma niewielkie wymagania glebowe i doskonale nadaje się do ogrodów skalnych albo jako efektowna roślina okrywowa.
- Spiraea japonica 'Country Red'. Odmiana o pokroju zwartym, kulistym, do 80 cm wysokości. Ciemnozielone liście, które rozwijając się, były purpurowe, a jesienią stają się bordowoczerwone. Czerwone kwiaty na tle zielonych liści rozwijają się w maju i czerwcu. Roślina jest mało wymagająca i bardzo wytrzymała.
- Spiraea japonica 'Froebelii'. Gesty krzew o wysokości do 100 cm. Purpurowoczerwone kwiaty w płaskich kwiatostanach rozwijają się od czerwca do sierpnia. Liście są ciemnozielone.
Tawuła japońska – kwiaty białe
Do odmian tawuły japońskiej o białych kwiatach należą:
- spiraea japonica 'Pygmaea Alba' – krzew o spłaszczonym, kulistym pokroju; liście ma jasnozielone; białe kwiaty pojawiają się na końcach tegorocznych pędów w czerwcu i lipcu;
- spiraea japonica 'Albiflora' – niski krzew o wzniesionych pędach; płaskie baldachy białych kwiatów na tle jasnozielonych liści kwitną od lipca do września.
Tawuła japońska – kwiaty wielobarwne
- Spiraea japonica 'Genpei'. Odmiana niska o zaokrąglonym pokroju. Płaskie baldachy kwiatów zmieniają barwę wraz z rozwojem. Od czerwca do sierpnia można podziwiać kwiaty w kolorze od białego przez różowy do różowoliliowego.
Tawuła szara (Spiraea ×cinerea) – charakterystyka
Piękne kwiaty, efektowny pokrój i łatwość uprawy to wystarczające powody, aby w swoim ogrodzie posadzić tawułę szarą. Dobra wytrzymałość na cięcie umożliwia wykorzystanie tawuły szarej w roli żywopłotu. Kwitnący, niski szpaler tworzy bardzo romantyczne wrażenie. Okres kwitnienia dyktuje oczywiście porę wykonania zabiegu przycinania.
Tawuła szara – odmiany
Do najpopularniejszych odmian należą:
- spiraea ×cinerea 'Graciosa' – białe kwiaty całkowicie obsypują krzew dorastający do 120 cm wysokości; baldachogrona kwiatów pokrywają całe wygięte, ubiegłoroczne pędy; kwitnie w kwietniu i maju;
- spiraea ×cinerea 'Grefsheim' – dosyć wysoki krzew (do 200 cm) o wygiętych pędach; śnieżnobiałe kwiaty wyrastają wzdłuż całych ubiegłorocznych pędów i rozwijają się w kwietniu.
Jak widać, wybór gatunku i odmiany tawuły nie jest rzeczą prostą. Może więc posadzić kilka z nich?
Komentarze
Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany.