Porady

Rozmnażanie roślin doniczkowych z sadzonek wierzchołkowych

0 (0 opinii)

Rośliny doniczkowe w mieszkaniu to coś więcej, niż tylko element wystroju wnętrza. Zielone liście i barwne kwiaty wpływają relaksująco i poprawiają samopoczucie domowników. Dzięki transpiracji wzrasta wilgotność powietrza.

Niektóre gatunki mają nawet zdolność pochłaniania szkodliwych substancji chemicznych. Nic dziwnego, że miłośnicy kwiatów są zainteresowani powiększaniem liczby swoich podopiecznych. Rośliny doniczkowe można rozmnażać na różne sposoby, a jednym z nich jest ukorzenianie sadzonek wierzchołkowych.

Które rośliny doniczkowe można rozmnażać z sadzonek wierzchołkowych?

Ten sposób rozmnażania kwiatów doniczkowych jest bardzo prosty, nie wymaga specjalnych zabiegów i – co najważniejsze – w większości przypadków kończy się powodzeniem. Rośliny, które szczególnie nadają się do rozmnażania z sadzonek wierzchołkowych:

  • bukszpan drobnolistny (Buxus microphylla);
  • dracena (Dracaena draco);
  • fuksja (Fuchsia);
  • ketmia róża chińska (Hibiscus rosa-sinensis);
  • hortensja (Hydrangea macrophylla);
  • wawrzyn (Laurus nobilis);
  • oleander (Nerium oleander);
  • oliwka (Olea europeae);
  • podranea (Podranea ricasoliana);
  • trojeść antylska (Asclepias curassavica);
  • złocień krzewiasty (Argyranthemum frutescens);
  • figowiec benjamina (Ficus benjamina);
  • bugenwilla gładka (Bougainvillea gabra);
  • granat właściwy ‘Nana” (Punica granatum ‘Nana’);
  • wszystkie cytrusy.

Przygotowanie sadzonek wierzchołkowych

Sadzonki wierzchołkowe pozyskuje się zawsze ze zdrowych i mocnych roślin. Z rośliny macierzystej ścina się wierzchołki pędów z kawałkami łodygi i kilkoma liśćmi. Jeśli chodzi o porę, to należy zająć się tym możliwie najwcześniej, kiedy roślina znajduje się w fazie wzrostu, a więc na wiosnę. Im później będą ścięte sadzonki, tym trudniej będzie im rozwijać korzenie.

Jeśli pora jest już późna, lepiej będzie sprawdzić, czy tę konkretną roślinę można rozmnażać również z sadzonek zdrewniałych, które można ciąć w okresie spoczynku wegetacyjnego.

Dokładne miejsce cięcia trzeba wybrać w taki sposób, aby nie ucierpiał na tym ogólny wygląd rośliny macierzystej. Jeśli potrzebna jest tylko jedna sadzonka, nie powinno się wybierać do ścięcia pędu, który jest dla tej części rośliny decydujący. Gdyby z jednej rośliny miały być pozyskane sadzonki wierzchołkowe w większej liczbie, najlepiej będzie potraktować ten zabieg jako cięcie formujące i regularnie przyciąć całą roślinę.

Sadzonki powinny mieć długość, w zależności od gatunku, od 5 cm do 15 cm. Trzeba zwracać uwagę, aby na sadzonce nie było żadnych kwiatów ani pąków kwiatowych. Przecież cała energia ma pójść na tworzenie korzeni. Z kolei nie może być ten odcinek pędu całkiem nagi; parę liści powinno się na nim znajdować. Dolne liście usuwa się w całości, a koniec pędu przycina skośnie ostrym nożem.

Bardzo ważne jest odpowiednie przygotowanie gleby do sadzenia
Bardzo ważne jest odpowiednie przygotowanie gleby do sadzenia

Substrat do ukorzeniania sadzonek

Jako substrat do ukorzeniania sadzonek wierzchołkowych nadaje się podłoże ubogie w środki odżywcze, przepuszczalne, ale zatrzymujące wilgoć. Normalna ziemia kwiatowa jest, ogólnie biorąc, nieprzydatna. Mieszankę torfu i płukanego piasku z mineralnymi dodatkami można sporządzić samemu albo kupić w sklepie. Podłoże nie może zbyt żyzne, ponieważ roślina nie ma wtedy motywacji do rozwijania systemu korzeniowego – wszak pożywienie jest zawsze „pod ręką”. Jeśli zaś korzenie muszą wkładać wysiłek w zdobycie składników pokarmowych, roślina przekazuje całą swoją energię w ten obszar działania. Zwiększając powierzchnię korzeni albo ich wzrost na głębokość, podnosi szanse na dotarcie do źródeł zaopatrzenia.

  • Powierzchnię cięcia sadzonki trzeba potraktować ukorzeniaczem. Sadzonka szybciej wytworzy korzenie, jeśli posadzi się ją przy krawędzi doniczki ceramicznej. Naczynia gliniane mają porowate ściany, przez co do korzeni dociera więcej tlenu, a to pobudza ich rozwój.
  • Nadziemną część trzeba dodatkowo chronić przed nadmiernym odparowaniem wody poprzez nakrycie szklane albo foliowe. Podczas całego procesu ukorzeniania substrat musi być utrzymywany w równomiernej wilgoci, ale bez zastoju wody. Prawie zawsze rozwój korzeni następuje prędzej, jeśli temperatura podłoża wynosi 20-30ºC.
  • Niektóre rośliny, na przykład brugmansja, oleander i różne gatunki figowca, szczególnie łatwo dają się ukorzeniać w wodzie. W tym celu sadzonkę zanurza się na 3-5 cm w naczyniu z wodą. Kiedy wytworzą się korzenie, sadzonki przesadza się do doniczek.

Zanim zetnie się wierzchołki pędów swojej ulubionej rośliny, aby przygotować sadzonki, dobrze jest najpierw zasięgnąć o niej trochę informacji. Trzeba się koniecznie dowiedzieć, czy można ją rozmnażać z sadzonek wierzchołkowych, a jeśli tak, to w ziemi, czy w wodzie? I w jakich warunkach ten gatunek najłatwiej się ukorzenia? Może się okazać, że ten kwiat rozmnaża się lepiej innymi metodami, na przykład przez podział albo przez odkłady. Jeśli natomiast ktoś stawia sobie za cel wyhodowanie rośliny o określonych cechach, na przykład o szczególnej barwie kwiatów, musi zdecydować się na rozmnażanie generatywne.

0 (0 opinii)