Rozmnażanie fuksji: jak zrobić sadzonki samodzielnie?

Liczne odmiany zapobiegają monotonii. Do wyboru są kwiaty proste, pełne i półpełne; jedno- i dwubarwne, a nawet z kolorowymi liśćmi. Każdy znajdzie odmianę fuksji odpowiednią dla siebie. Więcej o odmianach fuksji i jej uprawie piszemy tutaj.

Z powodu ogromnej różnorodności fuksji, wiele osób odkrywa w sobie zamiłowanie do kolekcjonerstwa. Regularne powiększanie zbiorów ułatwia bardzo łatwe rozmnażanie rośliny z sadzonek. Oto kilka wskazówek, jak zrobić sadzonki samodzielnie, a potem je ukorzenić.

W przeciwieństwie do rozmnażania generatywnego z nasion, rozmnażanie wegetatywne poprzez sadzonki pędowe jest stosunkowo proste i zwykle kończy się sukcesem. Mogą być do tego celu wykorzystane pędy z cięcia wiosennego albo zimowego. Rozróżnia się sadzonki miękkie i zdrewniałe.

Rozmnażanie: miękkie sadzonki pędowe fuksji

Ukorzeniają się szczególnie szybko. Są odcinane wiosną i latem z niezdrewniałych pędów trochę poniżej pary liści. Na krótko przed tym, zanim sadzonka zostanie umieszczona w ziemi względnie w wodzie, powinna być jeszcze skrócona ostrym nożem albo żyletką do ok. 2-5 mm poniżej węzła liściowego. Powierzchni cięcia nie należy dotykać palcami. Celem drugiego cięcia jest otrzymanie świeżej i czystej powierzchni. Zanim wytworzą się korzenie, sadzonka odżywia się wyłącznie tą drogą. Gdyby naczynia kapilarne w łodydze były zatkane, zaopatrzenie w wodę i składniki pokarmowe stałoby się niemożliwe. Nowe korzenie wyrastają jednak nie z powierzchni cięcia, ale z oczek węzła liściowego. Dlatego też dolny węzeł nie może być uszkodzony i powinien być zawsze dobrze zakryty przez podłoże albo przez wodę.

Rozmnażanie: twarde sadzonki pędowe fuksji

Pewnie się ukorzeniają. W odróżnieniu od miękkich sadzonek, tutaj jesienią bierze się już lekko zdrewniałe pędy. Nie odcina się ich jednak, ale odłamuje skośnie nieco poniżej węzła, tak że z sadzonką odrywa się też kawałek kory z rośliny macierzystej. Jeśli ta „piętka” z kory jest zbyt długa, skraca się ją później, ale pęd pozostaje niezmieniony. Dalsze działanie jest takie samo, jak w przypadku sadzonek miękkich.

Zaleta rozmnażania jesiennymi sadzonkami wynika z cyklu rozwojowego fuksji. Jest on podzielony na trzy okresy. Wiosną dni są krótkie. To oznacza dla roślin, że warunki do rozmnażania poprzez nasiona są raczej niekorzystne. W tym czasie skupiają się więc głównie na tym, aby szybko rosnąć i wytworzyć możliwie dużo liści przed kwitnieniem. Jest to faza wegetatywna. Latem, poczynając od dnia o długości 13-14 godzin, zaczyna się faza kwitnienia. Teraz tworzone są kwiaty i owoce. Wzrost i rozwijanie liści są ograniczone do minimum. Wraz z ponownym skracaniem się dni z nadejściem jesieni, rośliny zbierają siły na następne kwitnienie. Zupełnie inaczej niż wiosną i latem, kiedy przynajmniej częściowo trwa faza kwitnienia, jesienne sadzonki znajdują się całkowicie w fazie wegetatywnej. Rosną więc wyjątkowo szybko.

Rodzaje sadzonek fuksji - jaką wybrać?

W zależności od części pędu wziętej do rozmnażania, mamy sadzonki wierzchołkowe oraz środkowe. Normalna sadzonka wierzchołkowa powstaje, kiedy zetnie się pęd poniżej trzeciej pary liści. Pęd powinien być zdrowy i koniecznie wolny od szkodników. Duże liście skraca się o połowę, aby zmniejszyć potem odparowanie wody. Usuwa się wszystkie kwiaty i pąki oraz dolną parę liści. Oczka, które znajdują się w kątach liści, nie mogą być przy tym uszkodzone.

Sadzonki można sporządzać nie tylko z wierzchołkowej części pędu, ale również z pozostałej jego części. Ukorzeniają się równie dobrze, jak wierzchołkowe, a można przygotować większą ich ilość z jednego pędu. Zdrowy pęd tnie się na kawałki tak, aby na każdym z nich znajdowały się dwa węzły. Górną część skraca się do pierwszego węzła. Ostrożnie usuwa się dolne liście, a pozostałe skraca o połowę.

Kombinacja sadzonek - z jednego pędu wiele sadzonek?

Aby z jednego pędu uzyskać możliwie dużo sadzonek, można zastosować pewną kombinację. Z góry przycina się sadzonkę wierzchołkową, ze środka kilka sadzonek z węzłami liściowymi, a z dołu ewentualnie sadzonkę z piętką kory.

Jak ukorzeniać fuksję?

1. Ukorzenianie fuksji w ziemi

Końce łodyg przygotowanych sadzonek zanurza się w ukorzeniaczu i umieszcza w doniczce z ziemią. Zaostrzonym przedmiotem (ołówkiem, gwoździem, prętem) wyciska się wystarczająco duży, ok. 2 cm głębokości otwór w ziemi. Wkłada się sadzonkę i uważnie uciska dookoła. Pojemnik z sadzonką nakrywa się przezroczystym słoikiem, torbą foliową, plastikową butelką albo ustawia w mini szklarni. Roślina powinna stać w miejscu jasnym, ale nie w pełnym słońcu, w temperaturze ok. 18-20ºC. Po dwóch albo trzech tygodniach powinny pojawić się pierwsze korzenie. Ziemia powinna być cały czas wilgotna. Po pełnym ukorzenieniu można fuksję przesadzić do większej doniczki.

2. Ukorzenianie fuksji w wodzie

Przygotowaną sadzonkę należy umieścić w letniej wodzie, w nieprzezroczystym pojemniku. Dolny węzeł musi być zawsze dobrze przykryty wodą. Łodyga nie powinna jednak stać zbyt głęboko w wodzie, ponieważ zacznie gnić. W przezroczystym naczyniu mogłoby się zdarzyć, że sadzonka zachowywałaby się, jak kwiat cięty. Nie próbowałaby wytworzyć korzeni i szybko straciłaby liście. Zastosowanie pojemnika nieprzejrzystego symuluje warunki w ziemi i daje większe szanse na pomyślne ukorzenienie. Kiedy pojawią się korzenie, można przesadzić sadzonkę do małej doniczki. Przez pierwsze dwa tygodnie powinna doniczka stać w podstawce napełnionej wodą, aby korzenie mogły się stopniowo przystosować do nowych warunków.

3. Ochrona i pielęgnacja sadzonek fuksji

Zanim wytworzy się wystarczająco dużo korzeni, trzeba koniecznie chronić sadzonkę przed zbyt mocnym odparowaniem wilgoci. Czasem można to osiągnąć poprzez skrócenie o połowę dużych liści, innym razem zaś utrzymywać wysoką wilgotność powietrza w otoczeniu sadzonki. Najlepiej nadaje się do tego mała szklarnia. Po ukorzenieniu trzeba oczywiście przyzwyczaić młodą roślinę do suchszych warunków.

Młode korzenie są bardzo wrażliwe, dlatego początkowo nie należy stosować żadnego nawożenia. Podłoże powinno być stale i równomiernie wilgotne. Pączki należy konsekwentnie usuwać, aby roślina w doniczce nie traciła sił na wytwarzanie kwiatów.