Rozmnażanie roślin doniczkowych przez oddzielanie młodych roślin

Popularne ukorzenianie sadzonek wierzchołkowych albo odkładów wiąże się mimo wszystko z pewnymi przygotowaniami, a oczekiwanie na pojawienie się nowych korzeni i listków może trwać wiele tygodni. Istnieją jednak rośliny, które same wykonują najbardziej odpowiedzialną pracę i oferują gotowe sadzonki, przeważnie już z liśćmi i korzeniami. Wystarczy tylko oddzielić miniaturkę od rośliny macierzystej i umieścić w doniczce.

Jeśli chcesz poznać inne sposoby na rozmnażanie kwiatów doniczkowych, zajrzyj tutaj.

Rozmnażanie roślin doniczkowych dzięki "rozmnóżkom"

Rośliny potomne wytwarzane na organizmie macierzystym noszą nazwę rozmnóżek. Rozmnóżka jest w zasadzie w pełni wykształconą małą rośliną, która wyrasta z rośliny macierzystej i służy do rozmnażania wegetatywnego. Rozmnóżki dysponują przynajmniej jednym liściem, łodygą i korzeniami, a przynajmniej ich zawiązkami. Mogą, w zależności od gatunku, wyrastać na pędach kwiatowych albo na pędach bocznych. Pędy boczne płożą się często na ziemi albo tuż pod powierzchnią. W takim wypadku rozmnóżki pojawiają się w mniejszej lub większej odległości od rośliny-matki i szybko mogą zasiedlić znaczny obszar.

Rozmnóżki dysponują przynajmniej jednym liściem, łodygą i korzeniami, a przynajmniej ich zawiązkami. Mogą, w zależności od gatunku, wyrastać na pędach kwiatowych albo na pędach bocznych.

Rozmnóżki pozwalają na bardzo proste i pewne rozmnażanie wegetatywne tworzących je roślin. Udatność tej metody jest z reguły znacznie wyższa, niż przy rozmnażaniu roślin z sadzonek albo z nasion. Oddzielanie młodych roślin jest powszechnie stosowane w warunkach domowych. Uzyskiwane w ten sposób liczby młodych roślin są dla celów komercyjnych przeważnie za małe. Rozmnóżki wykorzystywane są masowej uprawie wtedy, gdy nie ma bardziej wydajnej alternatywy albo jako uzupełnienie innych metod. Szczególnie te rośliny ozdobne, które powstały w wyniku sztucznej selekcji i krzyżowania, mogą być rozmnażane tylko wegetatywnie.

Oddzielanie i sadzenie młodych roślin do doniczek

Podczas rozmnażania z odrostów trzeba zwracać uwagę, aby rozmnóżki przed oddzieleniem od rośliny macierzystej osiągnęły odpowiednią wielkość. Przede wszystkim powinny mieć kilka dobrze rozwiniętych liści. Jeśli wybrana roślinka spełnia potrzebne wymogi, ostrożnie odcina się ją ostrym, zdezynfekowanym nożem od rośliny macierzystej. Cięcie powinno przebiegać możliwie blisko pędu głównego, ale bez uszkodzenia go.

Tak oddzieloną rozmnóżkę umieszcza się w przygotowanym podłożu i ostrożnie ze wszystkich stron uciska. Większe i cięższe rośliny można zabezpieczyć przed upadkiem bambusowym prętem, zanim się dostatecznie nie ukorzenią.

Rośliny, które przygotowują gotowe sadzonki, to m.in. tolmiea, żyworódka pierzasta, niektóre paprocie, kaktusy i sukulenty, echmea, oraz frizea.

Do czasu pełnego ukorzenienia, na co wskaże rozwijający się nowy pęd, substrat powinien być oszczędnie podlewany i utrzymywany w stanie lekkiej wilgotności. Jeśli wilgoci będzie za dużo, rozmnóżka nie tylko nie będzie się rozwijać, ale powoli zgnije. Dla rozwoju korzeni najbardziej odpowiedni jest przedział temperatur od 19 do 23°C.

W początkowym okresie świeżo oddzieloną sadzonkę należy trzymać z dala od bezpośredniego nasłonecznienia. Z powodu brakującego albo jeszcze niedostatecznie rozwiniętego systemu korzeniowego, młode rośliny nie są w stanie wyrównać ubytku wody powstałego na skutek podwyższonego odparowania. Dlatego odpowiednim stanowiskiem będzie miejsce z umiarkowanym oświetleniem.

Storczyki, sukulenty, paprocie - rośliny wytwarzające rozmnóżki

Jedną z najbardziej popularnych roślin doniczkowych, którą bardzo łatwo rozmnaża się za pomocą małych roślinek wyrastających na końcach długich rozłogów, jest zielistka. Kiedy młode rośliny mają już 4-5 listków, można je odciąć od rośliny macierzystej i umieścić w doniczce. Gdyby roślinki nie wytworzyły jeszcze własnych korzeni, trzeba je wstawić do naczynia z wodą, aż pojawią się około trzycentymetrowe korzenie.

Inne rośliny, które również przygotowują gotowe sadzonki, to m.in. tolmiea, żyworódka pierzasta, niektóre paprocie, kaktusy i sukulenty, echmea, oraz frizea. W przypadku storczyków, wyrastająca na pędzie kwiatowym roślinka, nosi nawet specjalną nazwę „keiki”, co w języku hawajskim znaczy „dziecko”. Keiki są idealną kopią storczyka-matki. Skłonność do tej formy rozmnażania zależy od rodzaju i gatunku rośliny. Szczególnie chętnie tworzą rozmnóżki storczyki z rodzaju falenopsis (Phalaenopsis bastianii i Phalaenopsis pulchra), a także dendrobium.

Powodem, dla którego storczyk wytwarza keiki, może być zła kondycja rośliny macierzystej. Próbuje ona w ten sposób zachować gatunek, zanim pożegna się z tym światem. Widać to wyraźnie w przypadku falenopsis, którego pęd kwiatowy wyrasta akurat z serca rośliny. Na skutek takiego wzrostu orchidea nie jest w stanie rozwinąć więcej liści i z czasem zamiera. Takie storczyki szczególnie często tworzą keiki, co cieszy ich właścicieli, ponieważ dają one szanse na wyhodowanie nowych kwiatów.