Porady

Jak uprawiać estragon w ogrodzie?

0 (0 opinii)

Estragon jest popularną przyprawą, która dobrze pasuje do ryb i do drobiu, a także nadaje smak musztardzie. Jako roślina lecznicza wpływa estragon pozytywnie na apetyt.

Skąd pochodzi estragon (bylica draganek)?

Estragon (Artemisia dracunculus), czyli bylica draganek, należy do rodziny astrowatych i pochodzi z Azji Południowej, Chin i Syberii. Już w starożytnym Egipcie wyrabiano z tej rośliny, która jest spokrewniona z bylicą piołunem (Artemisia absinthium), olejki zapachowe i perfumy. Grecy stosowali estragon jako roślinę leczniczą i przyprawową. Nazwa gatunkowa pochodzi prawdopodobnie od łacińskiego słowa draco = „smok albo wąż”. Wierzono kiedyś, że liście estragonu leczą ukąszenie węża. Podczas wypraw krzyżowych trafił estragon w rejon Morza Śródziemnego i stawał się tam coraz bardziej popularny jako przyprawa do potraw. Obecnie jest uprawiany w większości krajów europejskich, zwłaszcza w Niemczech, Francji i Hiszpanii.

Uprawiane są zwykle dwie odmiany estragonu: „estragon francuski” (Artemisia dracunculus var. sativa), nazywany też „estragonem niemieckim”, który musi być rozmnażany wegetatywnie i jest wrażliwy na mróz oraz „estragon rosyjski” (Artemisia dracunculus var. inodora). Ten drugi jest najczęściej spotykany w ogrodach, znosi spadki temperatury do -10° i można go uprawiać z nasion.

Podobnie jak większość roślin ogrodowych, estragon również nie lubi długotrwałego zastoju wody.

Wzrost i wygląd estragonu

Bylica estragon jest wieloletnią rośliną zielną, podobną z pokroju do piołunu, chociaż mniej rozkrzewioną. Dorasta do wysokości 60-150 cm, mocne, rozgałęzione korzenie tworzą rozłogi. Na miękkich, zielnych łodygach siedzą wąskie, słabo owłosione, lancetowate, zielone liście. Mają 2-5 cm długości i po potarciu wydzielają przyjemny aromat. W porównaniu do francuskiego estragonu, estragon rosyjski posiada większe i jaśniejsze liście.

Bylica estragon jest wieloletnią rośliną zielną.
Bylica estragon jest wieloletnią rośliną zielną.

Od lipca pojawiają się na końcach pędów delikatne, żółtozielone główki kwiatostanów zebrane w luźne wiechy. Tyle tylko, że w naszych warunkach, a zwłaszcza w chłodniejszych regionach, estragon wcale nie zakwita.

Stanowisko i podłoże dla estragonu

Jeśli chodzi o warunki stanowiskowe, odmiany estragonu wykazują daleko idącą zgodność:

  • miejsce słoneczne do półzacienionego, osłonięte;
  • ziemia umiarkowanie wilgotna, próchniczna, żyzna;
  • tolerowana jest ziemia uboższa, niezbyt sucha;
  • korzystna wartość pH waha się między 6 i 7.

Podobnie jak większość roślin ogrodowych, estragon również nie lubi długotrwałego zastoju wody. Niemniej jednak nie ma nic przeciwko luźnej glebie z domieszką gliny, która jest w stanie zmagazynować wodę na kilka dni.

W porównaniu do francuskiego estragonu, estragon rosyjski posiada większe i jaśniejsze liście.

Upraw estragonu rosyjskiego (Artemisia dracunculus var. inodora)

W przeciwieństwie do francuskiego i niemieckiego estragonu, ta odmiana wytwarza nasiona, które mogą być użyte do siewu. Wyhodowanie siewek w domu od marca daje młodym roślinom dobry start w życie na rabacie i zapewnia dobre zbiory. W tym celu:

  • pojemniki napełnia się ziemią;
  • wysiewa się nasiona i lekko przyciska (bez przykrywania);
  • substrat utrzymuje się w stanie lekko wilgotnym.
Artemisia dracunculus var. inodora
Artemisia dracunculus var. inodora

W ciepłym, jasnym ale nie w pełnym słońcu miejscu na parapecie po kilku dniach następuje kiełkowanie nasion estragonu. Do połowy kwietnia rozwijają się mocne, żywotne siewki estragonu, które można potem przesadzić na rabatę albo do pojemnika. Bezpośredni wysiew nasion w kwietniu do gruntu jest też możliwy, ale raczej wówczas, gdy nie ma miejsca na wcześniejszy wysiew za szkłem.

Uprawa estragonu francuskiego (Artemisia dracunculus var. sativa)

Ta odmiana jest uważana za sterylną, która nie tworzy owoców i nasion. Ogrodnicy-amatorzy, którzy po raz pierwszy chcieliby na rabacie ziołowej uprawiać estragon francuski, powinni zaopatrzyć się w sadzonki w sklepie ogrodniczym. Jako odpowiedni czas sadzenia estragonu uważa się okres od połowy kwietnia do początku maja. W tym celu należy:

  • w wybranym miejscu należy ziemię głęboko spulchnić i wzbogacić kompostem;
  • sadzonki estragonu w pojemnikach dobrze nasączyć wodą;
  • przygotować dołki do sadzenia o wielkości dwukrotnie większej od bryły korzeniowej;
  • ułożyć na dnie dołków warstwę drenażową, aby zapobiec zastojom wody;
  • sadzić estragon w odstępach ok. 60 cm i obficie podlać.

Młode roślinki estragonu odznaczają się w pierwszych tygodniach i miesiącach życia delikatną i nieodporną na konkurencję budową. Z tego względu należy koniecznie każdego dnia usuwać chwasty, aby nie przerosły i nie zagłuszyły estragonu. Z kolei siatka ochronna o drobnych oczkach zabezpieczy delikatne listki zioła przed apetytem owadzich mieszkańców ogrodu.

Artemisia dracunculus var. sativa
Artemisia dracunculus var. sativa

Sadzenie estragonu w pojemnikach

Jeśli ktoś nie ma do dyspozycji własnego ogrodu albo brakuje miejsca na ziołową rabatę, nic nie stoi na przeszkodzi, aby estragon uprawiać w doniczce. Na słonecznym, osłoniętym miejscu na balkonie to aromatyczne zioło jest na dodatek zawsze pod ręku, kiedy trzeba nadać potrawie ostatni smakowy szlif. Ważnym warunkiem udanej uprawy doniczkowej jest wybór odpowiednio dużego pojemnika dla rozrastającego się estragonu. Jeśli pojemność będzie mniejsza niż 5 litrów, trudno liczyć na sukces. Idealnym rozwiązaniem jest wykorzystanie bardzo dużego wiadra, które można będzie ewentualnie wykorzystać do dosadzenia innych ziół, które z estragonem dobrze się dogadują, jak na przykład szałwia, tymianek, szczypiorek albo melisa.

  • Wiadro albo donica muszą mieć otwór odpływowy w dnie;
  • na dnie musi być warstwa drenażowa ze żwiru albo tłucznia;
  • po posadzeniu rośliny dobrze podlać;
  • zostawić w donicy miejsce na podlewanie – nie napełniać ziemią po brzegi.

Jeśli planowane jest pozostawienie pojemnika z estragonem na zimę na zewnątrz, dobrze jest od razu zrezygnować z klasycznej donicy ceramicznej. Z jednej strony porowaty materiał szybko przepuszcza wilgoć z bryły korzeniowej, z drugiej zaś – po zimowych mrozach raczej popęka i rozsypie się w kawałki.

Do połowy kwietnia rozwijają się mocne, żywotne siewki estragonu.

Podlewanie i nawożenie estragonu

O ile mocna odmiana estragonu rosyjskiego dobrze znosi nawet dłuższe okresy suszy, estragon francuski wymaga większej uwagi.

  • Podłoże należy utrzymywać stale w stanie wilgotnym, ale bez nadmiaru wody;
  • nie lać wody od góry na liście, tylko bezpośrednio na strefę korzeni;
  • w doniczce podlewać wtedy, gdy wierzchnia warstwa ziemi przeschnie;
  • od kwietnia do czerwca regularnie zasilać organicznym nawozem, na przykład kompostem.
Estragon rośnie bujnie i rozłożyście
Estragon rośnie bujnie i rozłożyście

Jak przycinać estragon?

W idealnych warunkach stanowiskowych, w połączeniu z niezbyt suchym i niezbyt deszczowym latem, krzew estragonu rośnie bujnie i rozłożyście. Jeśli łodygi wyrastają zbyt licznie, grozi to zbytnim zagęszczeniem półkrzewu i wymaga cięcia prześwietlającego. Słabe i wychylające się pędy należy wyciąć przy podstawie, przez co pozostałe otrzymają więcej światła, słońca i powietrza.

Jak zimować estragon (bylicę draganek)?

Zanim nadejdą pierwsze mrozy, późną jesienią albo wczesną zimą należy ściąć estragon krótko na ziemią. Następnie rośliny przykrywa się grubą warstwą liści i gałęzi świerkowych. Estragon uprawiany w donicach można na zimę przenieść od zimowej kwatery. Należy zwracać uwagę, aby również zimą bryła korzeniowa rośliny całkiem nie przesychała.

0 (0 opinii)