Tuja 'Szmaragd'

Nazwa i pochodzenie żywotnika zachodniego szmaragd

Tuja szmaragd, podobnie jak tuja brabant, jest odmianą hodowlaną żywotnika zachodniego. Ten gatunek drzewa z rodziny cyprysowatych występuje w naturalnych warunkach we wschodniej Kanadzie i północno-wschodnich stanach USA, głównie w regionie Wielkich Jezior. Do Europy trafił żywotnik zachodni w połowie XVI wieku i zadomowił się tutaj na dobre. Jak to zwykle bywa w przypadku roślin ozdobnych, również on doczekał się wielu kultywarów różniących się głównie pokrojem i odcieniem liści. Odmiana ‘Smaragd’ odznacza się soczystą, szmaragdową zielenią.

Jak wygląda tuja szmaragd? Czym się różni od odmiany brabant?

Tuja szmaragd ma nieco słabszy wzrost niż tuja brabant. Ma przy tym bardzo zwarty, gęsty pokrój, który czyni drzewo bardzo eleganckim. Rocznie przyrasta do 10 cm na wysokość i 4 cm na szerokość. Osiąga wysokość do 5 m, a w formie formowanych żywopłotów – 2 do 3 m. Wąska, stożkowa korona dorasta do szerokości 1 do 1,8 m. Płasko ułożone łuskowate liście zachowują swoją świeżą, soczystą zieleń również w okresie zimy. W okresie rozwijania się, mają kolor jasnozielony. Pędy są skierowane prawie pionowo do góry. Nawet bez przycinania tworzą całkowicie szczelną zasłonę. Żywotnik zachodni (gatunek botaniczny, jak również jego odmiany) jest wiecznie zielonym drzewem jednopiennym. To znaczy, że szyszki męskie i żeńskie rozwijają się na jednym egzemplarzu. Szyszki tui szmaragdowej nie stanowią jednak szczególnej ozdoby; o jej wartości dekoracyjnej decyduje pokrój oraz barwa liści.

Tuja szmaragd – zastosowanie w ogrodzie

Tuja szmaragdowa znajduje w ogrodzie różnorodne zastosowanie: równie efektownie wygląda w roli solitera, jak i w nasadzeniach grupowych. Tworzy szczelne i gęste żywopłoty. Nadaje się do uprawy w pojemnikach i donicach. Stanowi zimozieloną osłonę na balkonie albo tarasie.

Czy tuja jest szkodliwa?

Wszystkie części rośliny zawierają toksyczny związek zwany tujonem i są trujące.