Cis pospolity
Taxus baccata
Cis to wiecznie zielone drzewo albo krzew z rodziny cisowatych, od którego wywodzi się ponad 80 kultywarów, przydatnych w ogrodowej uprawie. Cis jako relikt z trzeciorzędu uchodzi za najstarsze drzewo iglaste. W formie drzewiastej dorasta do 15-20 m wysokości, osiągając do 50 cm pierśnicy (średnica na wysokości 1,3 m od ziemi). Korona początkowo stożkowa staje się z wiekiem bardziej miotlasta. Szarowiśniowa kora łuszczy się płatami.
Wygląd, kwiaty i nasiona cisu pospolitego
Igły cisa są dosyć miękkie, niekłujące, o długości 22-30 mm i szerokości ok. 2,5 mm. Ich górna powierzchnia jest błyszcząca i ciemnozielona, dolna zaś nieco jaśniejsza. Na roślinie utrzymują się przez 6-8 lat.
Najlepsze odmiany cisu do ogrodu! SPRAWDŹ
Dwupienność cisa polega na tym, że kwiaty żeńskie i męskie rozwijają się na różnych drzewach. Zdolność rozmnażania osiąga po ok. 20 latach. Cis zakwita w marcu/kwietniu, pąki męskich kwiatów zawiązują się już pod koniec lata roku poprzedniego. Jesienią są liczne i wyraźnie rozpoznawalne w kątach igieł. Z pąków podobnych do liściowych zawiązują się w niewielkiej liczbie kwiaty żeńskie. Po zapyleniu rozwiną się z nich oliwkowozielone nasiona, które będą ciemniały w miarę dojrzewania. Podobne do orzeszków nasiona są otoczone kielichem czerwonej osłonki. Ta osnówka jest jedyną częścią rośliny, która nie tylko nie jest trująca, ale jest nawet jadalna – ma słodkawy smak. Ptaki chętnie zjadają osnówki cisa i wydalając nasiona przyczyniają się w ten sposób do naturalnego rozsiewania gatunku.
Zastosowanie cisu w ogrodzie
Cis daje się rozmnażać z sadzonek pędowych. Nadaje się na żywopłoty naturalne i formowane. W ogrodach uprawia się często nie gatunek botaniczny, ale odmiany hodowlane o innym układzie albo barwie igieł, lub odmiennym pokroju. Biorąc pod uwagę niezwykle długi wiek cisa pospolitego, który może dożywać 1000 lat, a podobno nawet 3000, miejsce do jego posadzenia trzeba wybierać z dużym namysłem.
Komentarze