Cyprysik groszkowy

Wiecznie zielone drzewo z rodziny cyprysowatych o szyszkach wielkości nasion grochu. Pochodzi z Japonii, gdzie znane jest jako „sawara”. Rośnie najlepiej na żyznych glebach w regionach górskich obfitujących w opady i wilgotne powietrze. Cyprysik groszkowy był jednym z „pięciu świętych drzew Kiso”, wziętych w 1708 roku w księstwie Owari pod ochronę. Pierwszy opis rośliny pochodzi z 1844 roku i wykonali go dwaj niemieccy botanicy. Obowiązująca do dzisiaj nazwa gatunkowa została nadana przez austriackiego uczonego Stephana Endlichera trzy lata później.   

Cyprysik groszkowy - jak wygląda?

Na odpowiednim stanowisku dorasta do wysokości 40-50 m. Odmiany cyprysików uprawiane w ogrodach osiągają znacznie mniejsze rozmiary (od 2 do 10 m), niektóre mają pokrój krzewiasty. Korona drzewa jest piramidalna. Kora ma kolor czerwonawobrązowy. Łuskowate liście są ułożone w czterech rzędach na gałązkach i gęsto je pokrywają. Mają ok. 3 mm długości, są ciemnozielone i połyskliwe. Potarta gałąź pachnie żywicą.

Kwiaty i szyszki

Cyprysik groszkowy jest roślina jednopienną rozdzielnopłciową (oznacza to, że kwiaty są tylko męskie albo tylko żeńskie, ale rozwijają się na jednym drzewie). Męskie kwiatostany są brązowawe. Żeńskie wyrastają na końcach pędów i są kuliste. Początkowo są najczęściej zielonofioletowe albo niebieskawe, podczas dojrzewania brązowieją. Dojrzałe, okrągłe szyszki mają 5 do 8 mm średnicy i zawierają 10 do 20 oskrzydlonych nasion.            

Cyprysik groszkowy na skalniakach lub pośród krzewów

Cyprysik groszkowy nadaje się dobrze do roli solitera, ale również może być sadzony w ogrodach skalnych oraz w kompozycjach z innymi krzewami płożącymi albo kolumnowymi. Wyhodowano wiele odmian, które różnią się wielkością, pokrojem i barwą.