Słonecznik zwyczajny

Helianthus annuus

Pokrój:

wzniesiony

Wysokość:

1-1,2 m

Wilgotność gleby:

umiarkowana wilgotna

Typ gleby:

przepuszczalna żyzna próchnicza

Odczyn gleby:

6-6,5 pH

Podlewanie:

średnio

Ozdobne:

kwiaty

Kwitnienie:

czerwiec lipiec sierpień wrzesień

Owocowanie:

–

Miejsce uprawy:

ogród balkon i taras

Stanowisko:

słoneczne

Kolekcje:

balkonowa jadalna ogrodowa

Odmiany:

'Teddy Bear' 'Big Smile' 'Sonnengold' 'Sunspot' 'Floristan'

Słonecznik zwyczajny - roślina jednoroczna

Słonecznik zwyczajny jest rośliną zielną, która w naturalnych warunkach występowała początkowo w Ameryce Północnej i Środkowej. Należy do rodziny astrowatych (złożonych). W rejonie Missisipi, a także Meksyku, uprawiano słonecznik już ponad 4500 lat temu. Do Europy trafiły nasiona słonecznika zwyczajnego dopiero w 1552 roku, gdzie początkowo uprawiano go jako roślinę ozdobną. Botaniczna nazwa rodzajowa wywodzi się od greckich słów helios (słońce) i anthos (kwiat). Epitet gatunkowy annuus pochodzi z łaciny i znaczy tyle, co „trwający rok”. Wskazuje na to, że słonecznik zwyczajny – w przeciwieństwie do innych przedstawicieli rodzaju – jest rośliną jednoroczną.

Wygląd i charakterystyka rozwoju słonecznika

Słonecznik zwyczajny wytwarza prostą, grubą łodygę, której wysokość może dochodzić od jednego do dwóch metrów, a czasem nawet więcej. Nie posiada bulw ani innych organów przetrwalnikowych. Łodyga jest szorstko owłosiona. Ogonkowe liście są ustawione skrętolegle. Prosta blaszka liściowa ma długość do 40 cm i szerokość do 35 cm. Jest sercowata i ma piłkowaną krawędź. Korzenie tej jednorocznej rośliny sięgają do 2 m w głąb ziemi. Słonecznik zwyczajny prowadzi bardzo aktywną fotosyntezę; jedna duża roślina potrafi w ciągu dnia związać dwutlenek węgla z przestrzeni 100 metrów sześciennych. Proces fotosyntezy jest mocno uzależniony od stopnia nasłonecznienia, dlatego słoneczniki mające ograniczony dostęp do słońca osiągają znacznie mniejsze rozmiary.

Kwitnienie słonecznika zwyczajnego

Pseudancja słonecznika zwyczajnego, czyli kwiatostany traktowane jak jeden kwiat, są w rzeczywistości ogromnymi koszyczkami, które mogą się składać z ponad 15 tysięcy pojedynczych kwiatków. Języczkowe kwiaty zewnętrzne są płonne i stanowią swego rodzaju ozdobną reklamę wabiącą owady. Są duże i jaskrawożółte. Dwupłciowe kwiaty wewnętrzne rurkowe są drobne i brunatnego koloru.

Kwiaty słonecznika zwyczajnego opanowały zdolność nadążania za ruchem słońca, czyli heliotropizm. W słoneczne dni pąki kwiatowe obracają się ze wschodu na zachód, a nocą w przeciwnym kierunku. W przypadku dorosłych roślin, za słońcem podążają tylko pąki i liście, podczas gdy owocostany pozostają z reguły skierowane na wschód. Okres kwitnienia trwa od czerwca/lipca do września.