Aloes zwyczajny

Aloes zwyczajny jest sukulentową byliną z egzotycznej rodziny złotogłowowatych. Jego pierwotna ojczyzna znajduje się najpewniej na Półwyspie Arabskim. W międzyczasie zadomowił się ten gatunek w licznych tropikalnych i subtropikalnych rejonach świata. Nazwa rodzajowa rośliny pochodzi z języka arabskiego i oznacza „gorzki”, co wskazuje na smak liści aloesa. Łaciński epitet gatunkowy vera znaczy „prawdziwy”. Już w starożytności stosowano sok z liści aloesu na choroby skóry.

Aloes zwyczajny – wygląd

Aloes zwyczajny przypomina wyglądem agawę. Rośnie bez pnia tworząc ułożone w rozetę mięsiste liście. Jak u wszystkich sukulentów liściowych są one grube i soczyste. Mają 40 do 50 cm długości i 6-7 cm szerokości. Są szarozielone, czasem z czerwonawym zabarwieniem. Powierzchnia liścia jest gładka. Na lekko na różowo zabarwionych krawędziach znajdują się w odstępach 10-20 mm mocne, około dwumilimetrowe kolce.

Od około trzeciego roku życia rozwija aloes zwyczajny swój kwiatostan na długiej łodydze. Pojedynczy albo do dwóch razy rozgałęziony kwiatostan ma długość 60 do 90 cm i cylindryczną formę. Żółte, czerwone albo pomarańczowe kwiaty siedzą na pięciomilimetrowych szypułkach. Mają długość ok. 30 mm, są lekko wybrzuszone i zaokrąglone u podstawy. Na wysokości zalążni wykazują średnicę ok. 7 mm.

Jakie wymagania ma aloes zwyczajny?

Aloes zwyczajny jest łatwą w uprawie rośliną i może rosnąć przez cały rok w temperaturze pokojowej. Potrzebuje słonecznego stanowiska, natomiast nie znosi ani mrozu, ani i zastoju wody. Nie do przyjęcia jest dla aloesu temperatura poniżej +5°C. Zimowanie w chodnym pomieszczeniu (10-15°C) pobudza kwitnienie.