Kosaciec syberyjski (irys)

Irys syberyjski, a poprawnie mówiąc kosaciec syberyjski, jest wieloletnią rośliną zielną z rodziny kosaćcowatych. Należą do niej bardzo znane i lubiane rośliny ozdobne, jak na przykład frezja, mieczyk czy tygrysówka. Rodzaj botaniczny Iris liczy ponad 200 gatunków o różnych formach kwiatów i bogactwie kolorów. Stąd też otrzymał botaniczną nazwę, która pochodzi od greckiego słowa Ἶρις (iris) – imienia bogini tęczy. W warunkach naturalnych występuje we wschodniej i centralnej Europie oraz w Syberii Zachodniej po Ałtaj.

Kosaciec syberyjski – cechy charakterystyczne

Kosaciec syberyjski osiąga wysokość od 50 do 120 cm. Wzniesione łodygi wyrastają z grubego kłącza. Ten organ przetrwalnikowy byliny ma średnicę 0,9 do 1,2 cm, rozgałęzia się i może tworzyć duże gniazda. Łodygi bywają pojedyncze albo rozwidlone, okrągłe i puste w przekroju. Na dole mają ślady zeszłorocznych liści. Liście kośćca syberyjskiego są ciemnozielone z obu stron, u podstawy lekko różowawe, krótsze niż łodyga. Równowąskie, mieczowate liście mają długość 25 do 80 cm i szerokość 0,4 do 0,9 cm.

Okres kwitnienia trwa od maja do czerwca. W tym czasie na jednym pędzie rozwijają się zwykle dwa, a czasem trzy do pięciu kwiatów. Kwiaty mają kształt charakterystyczny dla kośćców, każdy ma średnicę 4 do 7 cm. Są fioletowoniebieskie, często z mlecznym albo żółtawym środkiem. Owocami są elipsoidalne, pomarszczone torebki o długości ok. 4 mm.

Kosaciec syberyjski (irys) – zastosowanie w ogrodzie

Kosaciec syberyjski jest popularną rośliną dekoracyjną sadzoną na brzegach ogrodowych zbiorników wodnych, na rabatach i w ogrodach naturalnych. Jak zwykle, w uprawie spotyka się odmiany wyhodowane z gatunku botanicznego w drodze selekcji albo hybrydy wielogatunkowe. Odmiany i hybrydy różnią się kolorem i formą kwiatów oraz wielkością rośliny.