Babka lancetowata

Pochodzenie babki lancetowatej

Babka lancetowata (albo wąskolistna) jest wieloletnią rośliną zielną z rodziny babkowatych. Mnogość nazw lokalnych i zwyczajowych świadczy o popularności i znaczeniu babki w lecznictwie od wielu wieków. Botaniczna nazwa rodzajowa Plantago wywodzi się od łacińskiego słowa planta = „podeszwa stopy” i wskazuje na to, że roślina potrafi znosić zdeptywanie i nacisk kół wozów. Epitet gatunkowy odnosi się do wydłużonego kształtu liści. Babka lancetowata była pierwotnie zadomowiona tylko w Europie. Z czasem rozprzestrzeniła się po całym świecie. W Alpach Algawskich weszła babka lancetowata na wysokość do 1750 m.

Jak wygląda babka lancetowata?

Babka lancetowata jest byliną z krótkim kłączem i delikatnymi korzeniami. Na ubogich glebach osiąga wysokość ok. 5 cm, zaś na dobrych stanowiskach dorasta do pół metra. Liście tworzące przyziemną rozetkę są proste, bez ogonków, wąskie, lancetowate i zaostrzone. Wyraźnie widoczne są równolegle nerwy w liczbie 3 do 7. W odróżnieniu od babki zwyczajnej albo średniej, babka lancetowata posiada wzniesione liście o długości do 20 cm i szerokości do 2 cm.

Kwiaty i owoce babki lancetowatej

Babka lancetowata kwitnie między majem i wrześniem. Pojawiają się wówczas w rozetkach liściowych bezlistne szypułki kwiatowe głęboko bruzdkowane. Raczej niepozorne i drobne kwiaty, osadzone w suchych przysadkach, tworzą walcowaty albo kulisty kwiatostan w formie kłosa. Kolor kwiatów jest biały do brunatnoróżowego. Owocem jest torebka zawierająca 1-2 nasiona. Są podłużne, czółenkowate, w kolorze czerwonobrunatnym.