Anturium Andrego

Anturium Andrego jest wieloletnią wiecznie zieloną rośliną zielną z rodziny obrazkowatych. Odkrył ten gatunek w 1867 roku w deszczowych lasach Kolumbii francuski botanik E. André. Nazwa gatunkowa została nadana przez belgijskiego uczonego J. Linden’a na cześć odkrywcy. Nazwa rodzajowa Anthurium pochodzi z języka starogreckiego i jest połączeniem dwóch słów: „kwiat” i „ogon”. Naturalną ojczyzną anturium Andrego są wilgotne lasy tropikalne Kolumbii i Ekwadoru. W uprawie znajduje się duża różnorodność odmian z interesującymi kolorami podsadek od czerwieni i różu, do fioletu i prawie czerni.

Roślina jest zwykle epifitycznie rosnącą byliną, co oznacza, że wykorzystuje inne rośliny, jako podpory. Wysokość osiąga od 35 do 70 (100) cm i przeciętną szerokość 30 do 60 cm. Ogonkowe liście są sercowate do strzałkowatych. Ich szerokość dochodzi do ok. 16 cm. Woskowa warstwa pokrywająca blaszki liści chroni je podczas ulewnych deszczy w tropikalnych lasach.

Zobacz, jak pielęgnować anturium w mieszkaniu.

Anturium Andrego – efektowny kwiat doniczkowy

Zawsze zielone i tworzące gniazda anturium zachwyca przede wszystkim swoimi barwnymi liśćmi, branymi często mylnie za kwiaty. Towarzyszące kwiatostanom podsadki (liście) w formie spathy mają długość do 25 cm. Połyskujące niczym lakierowane, szeroko sercowate spathy są białe, zielone, różowe do ciemnoczerwonych. To one uważane są niesłusznie za kwiaty anturium. Właściwe kwiaty tej rośliny zebrane są w kwiatostan w formie kolby, którą otacza barwny liść. Niepozorne kwiaty tworzą kolbę o długości do 10 cm, jasnożółtego koloru. Początkowo, w fazie pąka, kolba jest zamknięta przez spathę. Z czasem otaczający kwiatostan liść rozwija się i uwalnia gęsto ustawione kwiaty. Anturium Andrego tworzy kolby żółte, stosunkowo krótkie i proste. Inny popularny gatunek Anthurium scherzerianum ma kolby czerwonawo zabarwione i spiralnie skręcone. Rok po zapyleniu rozwijają się białe, żółte albo czerwone jagody.