Głóg dwuszyjkowy

Należy do słynnej rodziny różowatych, z której wywodzi się wiele popularnych rodzajów drzew i krzewów ozdobnych oraz owocowych. Pierwsza naukowa nazwa nadana w 1798 roku przez francuskiego botanika J. Poiret’a brzmiała Mespilus laevigata, nowa pochodzi od szwajcarskiego uczonego Augustina Pyrame de Candolle. Starogreckie krataiós oznacza „mocny, twardy”, co ma związek twardym drewnem głogu. U nas bywa nazywany głogiem zajęczym.   

Wygląd krzewu

Głóg jest zrzucającym liście krzewem albo niewielkim drzewem. Dorasta od 2 do 10 m. Pędy są zdrewniałe i mocno rozgałęzione. Tworzy liczne ciernie o długości do 2,5 cm. Kora jest jasnoszara.

Liście, kwiaty, owoce głogu

• Liście o długości ok. 2,5 cm są okrągłojajowate z tępym wierzchołkiem. Mają bardzo zmienny kształt, w górnej części blaszki widać zwykle 3-5 klapek. Są podzielone do jednej trzeciej połowy blaszki, rzadko więcej. Dolna strona liści jest nieco jaśniejsza od górnej ciemnozielonej, ale nigdy nie jest niebieskawa.
• Kwiaty pojawiają się w maju i czerwcu, wcześniej niż u głogu jednoszyjkowego. Są białe albo różowawe, o średnicy około 1,5 cm i zebrane w baldachogrona po 5 do 12. Mają jeden dolny słupek przeważnie z dwiema szyjkami (czasem trzema) – stąd nazwa.
• Owoce o wyglądzie małych jabłuszek są prawie kuliste albo jajowate. Są czerwone, mają długość ok. 1 cm. Dojrzewają w sierpniu, pozostając na gałęziach do mrozów. Wewnątrz znajdują się 2 albo 3 pestki-orzeszki. Przed wysiewem wymagają stratyfikacji.  

Rozmnażanie

Rozmnaża się przeważnie z nasion. Zaczyna owocować już w wieku 5-15 lat. Odrasta też z korzeni i pnia.