Pnącza wieloletnie do cienia – jakie wybrać?
Pnącza mogą być atrakcyjną ozdobą ogrodu, tarasu albo balkonu. Cenione są głównie z uwagi na to, że oprócz walorów dekoracyjnych można dzięki nim zasłonić niezbyt atrakcyjne miejsca albo odgrodzić się od sąsiedniej posesji i zapewnić sobie prywatność. Dobrze dobrane stanowisko dla danego gatunku gwarantuje szybkie przyrosty, co pozwala w krótkim czasie cieszyć się oczekiwanym efektem. Zagospodarowanie zacienionych miejsc często jest problemem, dlatego w artykule podpowiadamy, jakie pnącza wieloletnie będą rosły w cieniu.
Pnącza wieloletnie – idealne do ogrodu
Pnącza wieloletnie to grupa roślin, które są chętnie wykorzystywane do aranżacji ogrodu. Mają szerokie zastosowanie, dlatego wielu ogrodników decyduje się na ich uprawę. Wspinają się po różnych podporach, takich jak: pergole, altany, ściany, balustrady, ogrodzenia i drzewa. Pozwalają stworzyć w ogrodzie zielony zakątek, w którym można spędzić wolny czas na świeżym powietrzu. Posadzone przy płocie zajmują mniej miejsca niż żywopłot, co jest szczególnie istotne w małych ogrodach. Wybierając gatunek pnącza, musimy wziąć pod uwagę, jakie ma wymagania, siłę wzrostu i ciężar, tak, aby dostosować odpowiednio wytrzymałe podpory. Niektóre z nich charakteryzują się dużymi, rocznymi przyrostami i w krótkim czasie możemy uzyskać zieloną osłonę.
Pnącza wieloletnie do cienia – najlepsze gatunki
Wybór roślin do zacienionego miejsca w ogrodzie nie zawsze jest najłatwiejszym zadaniem. Są jednak pnącza wieloletnie, których uprawa w cieniu nie przysporzy większych problemów, ponieważ do wzrostu i rozwoju nie potrzebują nasłonecznienia. Przedstawiamy klika z nich.
Sprawdź również: Pnącza zimozielone wieloletnie – polecane gatunki
Hortensja pnąca
Hortensja pnąca, w odróżnieniu od innych gatunków hortensji, jest pnączem. Ma wiotkie i elastyczne pędy, które po podporach wspinają się za pomocą korzeni przybyszowych. Są pokryte łuszczącą się, czerwonobrunatną korą. Osiągają długość nawet 25 metrów. Gęsto pokrywają je błyszczące, jajowate, ciemnozielone liście o ząbkowanych brzegach, które jesienią przebarwiają się na żółty kolor i utrzymują aż do listopada. Białe, płaskie, baldachowate kwiatostany złożone są z licznych, drobnych kwiatów płodnych i większych kwiatów płonnych. Kwitnie od czerwca do lipca, jednak zakwita dopiero po 5-6 latach od posadzenia. W pierwszych latach uprawy rośnie wolniej, ponieważ w tym czasie rozwija się system korzeniowy. Później zaczyna szybciej rosnąć i roczne przyrosty wynoszą około jednego metra. Stanowisko do uprawy powinno być cieniste lub półcieniste. Najlepiej sadzić ją w podłożu żyznym, próchniczym i bogatym w składniki odżywcze.
Kokornak
Kokornak to długowieczne pnącze, które wokół podpór owija się pędami i ogonkami liściowymi. Może osiągać wysokość 10 metrów, a roczne przyrosty wynoszą od 1 do 2 metrów. Młode pędy są ciemnozielone, a starsze szarozielone. Bardzo dekoracyjne są duże, sercowate liście, które mają długość 30 centymetrów. Z wierzchu są ciemnozielone, natomiast od spodu sinozielone. Jesienią przebarwiają się na żółty kolor. Nakładają się na siebie dachówkowo, dzięki czemu tworzą gęstą, zieloną zasłonę. W maju i czerwcu pojawiają się bardzo ciekawie i oryginalnie wyglądające kwiaty. Mają długie szypułki, na których zwisają i wyglądem przypominają fajki. Są wygięte, rurkowate, z szerokim kołnierzem. Wydzielają delikatny zapach i mają brązową lub żółtobrunatną barwę. We wrześniu zawiązują się owoce, które wyglądem przypominają małe, żebrowane ogórki. Dobrze będzie rósł w cieniu i półcieniu. Jest odporny na zanieczyszczenia powietrza i mrozoodporny. Wymaga gleb żyznych, wilgotnych, niezbyt ciężkich o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym.
Bluszcz pospolity
Bluszcz pospolity to długowieczne, zimozielone pnącze, które może nie tylko piąć się po podporach, ale również stosowane jest jako roślina okrywowa. Ma grube i mocne pędy, które osiągają długość 20 metrów. Młode przyrosty mają szarawy kolor. Dekoracyjną częścią są liście, które początkowo są owłosione, a później błyszczące, skórzaste i ciemnozielone z dobrze widoczną siatką jasnożółtych nerwów. Ma dwa rodzaje liści: jedne są całobrzegie, a drugie klapowane. Utrzymują się przez cały rok, dlatego bluszcz pospolity jest ozdobny również zimą. Kwitną starsze egzemplarze i wtedy pojawiają się drobne, niepozorne, zielonożółte kwiaty, które mają formę wiech. Dość szybko opadają. Owoce są kuliste i mają czarny kolor. Bluszcz pospolity nie ma dużych wymagań i łatwo dostosowuje się do panujących warunków. Dobrze rośnie w cieniu. Podłoże powinno być świeże, wapienne i próchnicze. Świetnie sprawdzi się do obsadzania północnych ścian i różnych powierzchni, których faktura jest chropowata.
Przywarka japońska
Przywarka japońska to wieloletnie pnącze, które osiąga wysokość około 6 metrów. Rośnie dość wolno i roczne przyrosty wynoszą od 40 do 50 centymetrów. Jest blisko spokrewniona z hortensją pnącą. Ma sercowate, skórzaste, ciemnozielone liście, które są ząbkowane na brzegach. U odmian są zróżnicowane i mogą być pstre, mieć szaroniebieski lub czerwonawy odcień. Jesienią przebarwiają się na żółto. Dekoracyjne są płaskie kwiatostany o średnicy do 25 centymetrów. Złożone są z niepozornych kwiatów płodnych i większych kwiatów płonnych, których białe działki podobne są do przykwiatków. Kwiaty przez kilka tygodni są białe, a potem lekko zielenieją, Mają przyjemny, miodowy zapach. Kwitnie od czerwca do lipca, jednak zakwita dopiero po 2-3 latach od posadzenia. Po podporach wspina się za pomocą korzeni przybyszowych i bardzo dobrze trzyma się chropowatych powierzchni. Potrzebuje miejsca cienistego lub półcienistego i żyznej, próchniczej gleby o odczynie kwaśnym do obojętnego.
Przeczytaj: Pnącza wieloletnie na słońce – jakie wybrać?
Komentarze
Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany.