Rdestówka Auberta (bucharska) – najszybciej rosnąca roślina do ogrodu. Jak ją uprawiać?

​Rdestówka Auberta – charakterystyka

Rdestówka Auberta, nazywana również bucharską lub rdestem Auberta, jest gatunkiem rośliny należącym do rodziny rdestowatych. To wieloletnie pnącze, które w środowisku naturalnym występuje w zachodnich Chinach. Od końca XIX wieku jest uprawiana w Europie jako roślina ozdobna i bardzo dobrze zaaklimatyzowała w panujących warunkach.

Ten gatunek rdestu to najszybciej rosnąca roślina w naszym kraju. Już w pierwszym roku uprawy może osiągnąć wysokość nawet 12 metrów, a w kolejnych latach przyrasta od 4 do 6 metrów. Dzięki temu w ciągu zaledwie kilku lat może pokryć powierzchnię aż kilkudziesięciu metrów kwadratowych. Pędy są cienkie i elastyczne, wiją się lewoskrętnie wokół podpór. Są gęsto pokryte zielonymi, krótkoogonkowymi i sercowatymi liśćmi, które utrzymują się do pierwszych mrozów, a potem opadają. Kwiaty są białe, drobne i delikatne, zebrane w efektowne, luźne wiechy o długości do 30 centymetrów. Kwitnie od lipca do późnej jesieni, a kwiaty w pełni rozkwitu niemal całkowicie zasłaniają liście. Po przekwitnięciu pojawiają się niewielkie, białe lub różowe owoce. 

Uwaga: Rdestówka Auberta z uwagi na zawartość szczawianów może być trująca dla dzieci, psów oraz kotów. W przypadku zjedzenia mogą pojawić się problemy z nerkami wskazujące na zatrucie. 

​Jakie wymagania ma rdestówka Auberta?

Rdestówka Auberta nie ma dużych wymagań i wykazuje odporność na czynniki zewnętrze, dlatego jej uprawa nie należy do trudnych i nie przysporzy problemów nawet początkującym ogrodnikom. W niektórych przypadkach zdarzyć się jednak może, że będzie mniej obficie kwitnąć, lub jej wzrost będzie spowolniony, dlatego warto wiedzieć, w jakich warunkach szybko urośnie i pojawi się mnóstwo kwiatów. 

Ten gatunek rdestu jest światłolubny, dlatego najlepiej posadzić go na stanowisku słonecznym, gdzie będzie intensywnie rósł i obficie kwitł. Można dla niego wybrać również miejsce w półcieniu, jednak wtedy wytworzy mniej kwiatów. Nie toleruje cienia i nie nadaje się do uprawy pod koronami drzew. Nie powinny mu zaszkodzić upały nawet na bardzo słonecznym stanowisku.

Rdestówka Auberta nie jest bardzo wymagająca w stosunku do gleby, jednak ważne jest, żeby była żyzna, próchnicza i umiarkowanie wilgotna. Jest tolerancyjna pod względem odczynu pH i może rosnąć również na glebach zasadowych, co jest wyjątkiem wśród rdestówek. Nie lubi podmokłego podłoża i jeśli jest zbyt mokre, to zaczyna żółknąć. 

Każde pnącze wymaga podpór, po których będzie mogło się piąć. Dotyczy to również rdestówki Auberta. Z uwagi na szybki wzrost i duży przyrost masy zielnej osiąga znaczącą wagę, która może być obciążeniem. Podpory muszą być wytrzymałe, najlepiej, jeżeli będą wykonane z solidnego drewna lub metalu, ponieważ w przeciwnym wypadku łatwo mogą ulec zniszczeniu. Rdestówka jest bardzo ekspansywna i musimy wziąć pod uwagę, że pędy mają bardzo duże roczne przyrosty, dlatego podparcie powinno być dokładnie zaplanowane i odpowiednio duże. 

​Rdestówka Auberta – pielęgnacja

Rdestówka Auberta potrzebuje wilgotnego podłoża, jednak nie może ono być zbyt mokre, ponieważ  jeśli korzenie będą zalewane, to niestety zżółknie. Dlatego ważne jest, żeby gleba była przepuszczalna, wtedy nadmiar wody może szybko odpłynąć. Dobrze zakorzeniona roślina może znieść krótkotrwałą suszę, jednak liście mogą zacząć opadać. Z tego powodu, jeśli lato jest suche i bardzo gorące, to należy ją regularnie podlewać. 

Innym ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest nawożenie. Bardzo duży przyrost masy zielnej powoduje, że składniki odżywcze w glebie szybko się wyczerpują i konieczne jest ich uzupełnienie. W tym celu możemy dwa razy w roku zastosować nawóz o przedłużonym działaniu lub od maja do lipca zasilać 1-2 razy w miesiącu nawozem przeznaczonym do roślin pnących. Co dwa lata możemy nawozić podłoże nawozem naturalnym: kompostem, obornikiem albo gnojowicą. 

Rdestówka Aubera jest bardzo ekspansywna i jeśli o nią odpowiednio nie zadbamy, to łatwo rozprzestrzeni się na te części ogrodu, w których nie chcielibyśmy, żeby rosła. Osiągając ogromne rozmiary, może ograniczać dostęp do światła innym roślinom lub uszkadzać elementy konstrukcyjne i podpory. Dlatego niezbędnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest przycinanie, które roślina bardzo dobrze znosi. Wiosną wykonujemy cięcie odmładzające, które jest potrzebne z powodu ogałacających się łodyg, a także powoduje intensywniejsze kwitnienie. W okresie wzrostu pnącze przycinamy co 2-3 tygodnie. W przypadku młodej rośliny tniemy wierzchołki wzrostu, dzięki czemu zostaną pobudzone do rozwoju pędy boczne.

Roślina nie jest całkowicie odporna na mróz, dlatego nie powinno się jej uprawiać w północno-wschodniej części naszego kraju, ponieważ nie przetrwa znacznych spadków temperatur – szczególnie podczas bezśnieżnych zim. W pozostałych rejonach powinniśmy zabezpieczyć system korzeniowy i usypać u podnóża grubą warstwę ściółki ze słomy, kory lub liści, tworząc kopczyk. Podczas mroźnych zim łatwo przemarzają pędy, jednak nie musimy się tym martwić, gdyż bardzo szybko się regenerują po wiosennym cięciu.

​Jak sadzić rdestówkę Auberta?

Pnącze możemy sadzić w ogrodzie w trakcie całego sezonu wegetacyjnego. Najlepszym okresem jest jednak jesień (od sierpnia do października) lub wiosna (od kwietnia do maja). Po wybraniu miejsca docelowego wykopujemy dół, który powinien mieć wymiary 40 x 40 x 40 centymetrów. Na dnie rozkładamy 10-centymetrową warstwę obornika lub ziemi kompostowej. Po umieszczeniu sadzonki wypełniamy go żyzną ziemią. Pamiętajmy o tym, że sadząc, konieczne jest zachowanie odległości 30-50 centymetrów od ścian i podpór oraz 90 centymetrów od innych roślin. Po posadzeniu pędy skracamy o około ⅓ długości. 

Rozmnażanie rdestówki Auberta

Rdestówkę Auberta możemy rozmnożyć na dwa sposoby. Jednym z nich jest pobranie od lipca do września półzdrewniałych sadzonek, które powinny mieć długość około 15 centymetrów. Oczyszczamy dolną część z liści i ukorzeniamy w doniczkach, najlepiej w szklarni lub inspekcie. Sadzonki cieniujemy przed słońcem i regularnie podlewamy. Zwykle po 3 tygodniach są ukorzenione i możemy je posadzić na miejscu docelowym.

Innym sposobem jest rozmnażanie za pomocą odkładów, które przygotowujemy wiosną. W tym celu musimy pęd rośliny przygiąć do ziemi, zdjąć z niego korę i przysypać ziemią na odcinku 25 centymetrów. Na tak przygotowanym pędzie kładziemy kamień, dzięki czemu nie będzie się on odginał. Musimy pamiętać o regularnym podlewaniu. Jesienią pojawią się korzenie i wtedy odcinamy go od rośliny matecznej i sadzimy na miejsce stałe.

Choroby i szkodniki

Rdestówka Aubera jest rzadko atakowana przez choroby i szkodniki. Może czasami zostać zaatakowana przez grzyby, szczególnie wtedy, gdy podłoże jest zbyt wilgotne. Jest to plamistość liści, której pierwsze objawy możemy zaobserwować późną wiosną. Wtedy na liściach widoczne są brązowe, okrągłe plamy z czerwoną lub brunatną obwódką. W wyniku rozwijającej się choroby liście zasychają i opadają. W przypadku porażenia konieczne jest opryskanie rośliny środkiem grzybobójczym, co pozwoli uniknąć rozprzestrzeniania się grzybów na inne części pnącza oraz na inne rośliny w pobliżu. Gdyby okazało się to nieskuteczne, to chorą rdestówkę musimy usunąć, a zarażone liście i pędy spalić. 

Zastosowanie rdestówki Aubera

Rdestówka Aubera jest doskonałym pnączem do obsadzania budynków i wysokich ogrodzeń. Może również być sadzona przy pergolach, altanach i płotach, jednak pod warunkiem, że mają one mocną i stabilną konstrukcję, która wytrzyma znaczny ciężar. Bardzo szybko zarasta podpory, dzięki czemu tworzy atrakcyjną i dekoracyjną zieloną zasłonę. Bez trudu pokryje nieestetyczne elementy w naszym ogrodzie, które chcielibyśmy skutecznie zasłonić. Wspinając się po ogrodzeniu, będzie parawanem, który odgrodzi naszą posesję od sąsiada albo chodnika. Ponieważ jest odporna na zanieczyszczenia powietrza, to doskonale sprawdzi się w miastach przy ruchliwych ulicach jako zasłona chroniąca przed hałasem i kurzem.