Oleander w donicy – pielęgnacja i zasady uprawy

Oleander – krótka charakterystyka

Oleander należy do rodziny toinowatych i pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, ale występuje również w południowej Azji. W środowisku naturalnym jest krzewem lub drzewem i dorasta do 5 metrów wysokości oraz osiąga szerokość nawet 6 metrów. Najczęściej porasta wilgotne miejsca wzdłuż strumieni. Jako roślina ozdobna znany jest od ponad 2000 lat. Jest popularny w krajach śródziemnomorskich, gdzie sadzony jest w gruncie i zdobi ogrody, parki oraz inne przestrzenie. W naszym klimacie uprawiany jest jedynie jako roślina doniczkowa, ponieważ nie jest w stanie przetrwać mroźnych zim na zewnątrz.

Oleander ma gęste, rozgałęzione pędy, które pokryte są lancetowatymi, połyskującymi, ciemnozielonymi liśćmi. Blaszki są całobrzegie, podobne do liści wierzby, jednak nie są zwisające i rosną prosto. Liście są zimozielone i mają około 16 centymetrów długości i 3 centymetry szerokości. Kwiaty zebrane są w baldachogroniaste i wiechowate kwiatostany i wyrastają na szczytach pędów lub w ich rozwidleniu. Są dość duże i mają średnicę od 3 do 6 centymetrów. Mogą być różowe, czerwone, białe lub żółte, pojedyncze, pełne oraz podwójne. U niektórych odmian wydzielają intensywny zapach. Oleander kwitnie od maja do października. W uprawie doniczkowej zwykle osiąga od 0,5 do 1,5 metra wysokości. Popularne odmiany to:

• ʹAllasioʹ o kwiatach pojedynczych i różowych,

• ʹLutem Plenumʹ ma podwójne, jasnożółte kwiaty,

• 'Splenders Double Pink' kwiaty są różowe i pełne,

• 'Madame Allen' ma podwójne, różowe kwiaty,

• 'Mont Blanc' o kwiatach białych i pojedynczych,

• 'Grandiflora' ma duże, ciemnoróżowe kwiaty,

• 'Harriet Newding' ma pojedyncze, białe kwiaty z odcieniem różu,

Wszystkie części oleandra są trujące z uwagi na zawartość glikozydów i alkaloidów. Mogą być przyczyną zatrucia, zwłaszcza wtedy, gdy zostaną zjedzone. Przyczynić się mogą do nieprawidłowej pracy serca i podrażnienie błon śluzowych. Trujący jest również dym, dlatego rośliny nie można palić w ognisku albo piecu.

Jakie wymagania uprawowe ma oleander?

Do prawidłowego wzrostu i obfitego kwitnienia oleander potrzebuje słonecznego i ciepłego stanowiska. W domu unikajmy przeciągów i nie stawiajmy donicy bezpośrednio przy źródłach ciepła. Latem donice możemy wystawiać na zewnątrz, jednak miejsce powinno być jasne i osłonięte od wiatru. Dobrym wyborem będzie południowa lub zachodnia ściana budynku. Taras lub balkon dobrze jest osłonić przynajmniej z jednej strony. Na stanowisku słabo nasłonecznionym będzie kwitł słabo albo nie zakwitnie w ogóle. Roślinę na zewnątrz wynosimy dopiero wtedy, gdy minie ryzyko wiosennych przymrozków, zwykle w drugiej połowie maja. Oleander nie jest odporny na niskie temperatury, dlatego w polskim klimacie możliwa jest jedynie uprawa doniczkowa. Na zimę trzeba go przenosić do jasnego i chłodnego pomieszczenia, w którym panuje temperatura od 2 do 8°C. Jeśli zimuje w ciepłym mieszkaniu, to może później słabiej kwitnąć.

Podłoże do uprawy oleandra powinno być żyzne, próchnicze i dobrze przepuszczalne o odczynie od 6 do 8 pH. Można zastosować uniwersalną ziemię do roślin pokojowych. Na dnie doniczki warto wyłożyć warstwę drenażową.

Oleander – pielęgnacja

Oleander toleruje nawet bardzo suche powietrze, jednak od wiosny do jesieni musimy pamiętać o intensywnym podlewaniu. W lecie może to być 2 razy dziennie. Do podlewania używamy letniej wody o temperaturze od 25 do 30ºC. Donicę najlepiej jest ustawić na dużej podstawce, do której regularnie będziemy dolewać wodę. Podczas podlewania unikamy moczenia liści i kwiatów. Zbyt rzadkie podlewanie może prowadzić do więdnięcia kwiatów, opadania pąków kwiatowych i liści. Pierwszym objawem świadczącym o przesuszeniu jest brązowienie i usychanie liści w dolnych partiach rośliny. Oleander nie lubi deszczu i zraszania. Od sierpnia podlewanie stopniowo ograniczamy, co pozwoli zdrewnieć pędom. Zimą podlewamy sporadycznie, ponieważ zastoje mogą prowadzić do rozwoju chorób grzybowych.

Nawożenie rozpoczynamy w kwietniu i kontynuujemy do lipca, ponieważ w tym okresie oleander ma duże zapotrzebowanie na składniki pokarmowe. Nawozi się go raz w tygodniu nawozem wieloskładnikowym do roślin kwitnących.

Młode rośliny przesadzamy co 2-3 lata do większych doniczek, starszym wymieniamy górną warstwę podłoża. Najlepiej zrobić to wczesną wiosną, pod koniec okresu zimowania.

Przeczytaj również: Jak przycinać oleandra i po co to robić?