Choroby grzybowe difenbachii – jak je rozpoznać? Pielęgnacja difenbachii

Difenbachia – charakterystyka i pielęgnacja

Difenbachia to roślina doniczkowa z rodziny obrazkowatych, która ozdobi każde wnętrze swoimi dekoracyjnymi, szerokojajowatymi lub eliptycznymi liśćmi osiągającymi do 45 centymetrów długości. W zależności od odmiany na zielonych liściach mogą występować żółte lub białe ornamenty. Warto wiedzieć, że difenbachia zakwita rzadko – jej kwiaty najczęściej w ogóle się nie rozwijają, a kwitnienie (jeśli następuje), to w późniejszym okresie wzrostu rośliny.

Ważną informacją, szczególnie dla rodzin z małymi dziećmi oraz właścicieli zwierząt, jest toksyczność wszystkich części difenbachii. Roślina zawiera między innymi kryształy szczawianu wapnia oraz kwas szczawiowy – to właśnie te substancje w przypadku spożycia zagrażają zdrowiu oraz życiu. Zatrucie może objawiać się: stanami zapalnymi skóry (silny świąd, zaczerwienienie), podrażnieniem błon śluzowych, zaburzeniami rytmu serca.

Jakie stanowisko i podłoże dla difenbachii?

Zanim przejdziemy do przedstawienia chorób grzybowych difenbachii oraz najczęstszych błędów pielęgnacyjnych, to pokrótce opiszemy najważniejsze zasady pielęgnacyjne.

Difenbachia, jako roślina tropikalna, potrzebuje przede wszystkim ciepła i wysokiej wilgotności powietrza. Przyjmuje się, że najlepiej rozwija się w temperaturze powietrza od 21 do 30 stopni Celsjusza, przy czym zimą optymalna temperatura powietrza wynosi od 15 do 18 stopni Celsjusza. Dobrym miejscem do postawienia doniczki z difenbachią będzie więc jasna łazienka z oknem lub kuchnia – z uwagi na to, że w tych pomieszczeniach panuje podwyższona temperatura oraz wilgotność powietrza. Difenbachia nie toleruje natomiast dużych wahań temperatur oraz przeciągów. Postawienie difenbachii w miejscu pozbawionym dostępu do słońca będzie skutkować utratą koloru liści. Z kolei dłuższe przebywanie doniczki z difenbachią w południowym słońcu może doprowadzić do poparzeń liści.

Kolejną ważną kwestią jest dobór podłoża. Difenbachia najlepiej rozwija się na podłożu żyznym, bogatym w próchnicę. Co więcej, sadząc difenbachię, należy zwrócić uwagę na możliwość odpływu wody z dna doniczki, aby zapobiegać zastojom – ziemia powinna być wilgotna, ale nie mokra. W sytuacji, gdy bryła korzeniowa zostanie przemoczona, to roślinę należy wyjąć z doniczki oraz usunąć nadmiar wody z bryły korzeniowej, na przykład zawijając ją w papierowy ręcznik kuchennym. Zaleca się również, aby doniczkę stawiać na podstawce wypełnionej keramzytem i wodą.

Podlewanie i nawożenie difenbachii

Z uwagi na to, że difenbachia jest rośliną, która ceni sobie wilgoć, to szczególnie zimą jej liście warto spryskiwać za pomocą wody deszczowej albo wody destylowanej. Porą zimową można nawozić difenbachię raz w miesiącu klasycznym nawozem do kwiatów. Częstotliwość nawożenia zwiększa się (nawóz podajemy co dwa tygodnie) w okresie od wiosny do jesieni.

Jak często przesadzać i przycinać difenbachię?

Młode difenbachie warto przesadzać wiosną co dwa lata, natomiast u starszych okazów zmiana doniczki i ziemi może odbywać się co trzy lata. Należy zwrócić uwagę na to, aby nowa doniczka była jedynie odrobinę większa od starej. Co więcej, difenbachia nie wymaga regularnego przycinania.

Choroby grzybowe difenbachii – jak rozpoznać?

Difenbachia może być narażona przede wszystkim na choroby grzybowe. Należą do nich:

fytoftoroza difenbachii – grzyby atakują difenbachię, szczególnie gdy w doniczce występuje zastój wody; choroba objawia się brunatnieniem i obumieraniem korzeni oraz dolnych części łodygi, a także może prowadzić do zamierania całych pędów lub nawet całej rośliny; zapobieganie chorobie polega na unikaniu nadmiernego podlewania i utrzymaniu odpowiedniego drenażu w doniczce;
zgnilizna podstawy pędu difenbachii – to choroba wywołana przez grzyby glebowe, które atakują bazę łodygi difenbachii; objawia się brunatnieniem i zmianami tkanki w okolicy nasady, co może prowadzić do obumierania pędu; zapobieganie chorobie obejmuje utrzymanie umiarkowanej wilgotności podłoża;
zgnilizna korzeni difenbachii (rizoktonioza difenbachii) – choroba wywoływana jest przez grzyby glebowe, które żerują w korzeniach difenbachii; objawia się brunatnieniem i mięknieniem korzeni, prowadząc do niedoboru wody i składników odżywczych; aby zapobiec zgniliźnie korzeni, warto utrzymywać czystość w doniczce oraz zapewniać odpowiedni drenaż;
brunatna i pierścieniowa plamistość liści difenbachii – choroby wywołane przez grzyby, które powodują powstawanie plam na liściach (brązowych oraz takich, które są wyraźnie ograniczone pierścieniem); aby zapobiec plamistości liści, należy unikać nadmiernego zwilżania liści oraz usuwać zainfekowane części difenbachii;
szara pleśń difenbachii – to choroba wywołana przez grzyby, które atakują zwłaszcza wilgotne liście; choroba objawia się w postaci szarego nalotu na powierzchni liści oraz brunatnienia i obumierania tkanki liściowej.

Zapobieganie chorobom difenbachii przede wszystkim obejmuje: utrzymanie odpowiedniej wilgotności powietrza, regularne sprawdzanie rośliny pod kątem objawów charakterystycznych dla chorób grzybowych, właściwe podlewanie i nawożenie, a także zapewnienie drenażu w doniczce.

Przeczytaj: Szkodniki difenbachii – jak je rozpoznać i zwalczać?

Wygląd liści difenbachii a błędy pielęgnacyjne

Warto wspomnieć o tym, że o stanie difenbachii świadczy często wygląd jej dekoracyjnych liści. Zmiany ich barwy, pojawianie się plam czy opadanie wskazują na popełniane przez nas błędy pielęgnacyjne lub na niewłaściwy dobór stanowiska dla difenbachii.

Liście difenbachii tracą kolor, skręcają się, więdną, opadają – poprzez zastój wody w doniczce rozwija się wspomniana wyżej zgnilizna korzeni lub roślina została ustawiona na zbyt chłodnym stanowisku.
Liście difenbachii stają się ciemnozielone lub tracą ornamenty – stanowisko dla rośliny jest zbyt ciemne.
Liście difenbachii stają jasnożółte – stanowisko dla rośliny jest zbyt jasne (nadmiar słońca).
Obecność brązowych plam na liściach – liście doznały oparzenia słonecznego; difenbachia została ustawiona w pobliżu kaloryfera (zbyt suche i ciepłe powietrze).