Porady

Por – polecane odmiany, uprawa i właściwości [WIDEO]

0 (0 opinii)

Godłem heraldycznym Anglii jest róża, Irlandii – koniczyna, a Walijczycy postawili na warzywo – ich narodowy herb zdobi por właśnie. Szczególna więź Walijczyków z tym warzywem sięga VII wieku, kiedy to król Cadwaladr kazał swoim rycerzom nosić podczas bitwy łodygi pora jako znak rozpoznawczy. Ale historia tego warzywa jest znacznie dłuższa. Już w starożytnym Egipcie por był pokarmem budowniczych piramid, a rzymski cesarz Neron cenił go jako środek wzmacniający głos. Z regionu śródziemnomorskiego roślina rozpoczęła zwycięski pochód na północ Europy.

Liczne odmiany pora (Allium ampeloprasum L.), rośliny spokrewnionej blisko z cebulą zwyczajną, szczypiorkiem i czosnkiem pospolitym, różnią się głównie porą wysiewu i zbioru, smakiem i kolorem.

Odmiany pora do uprawy w ogrodzie

Ogrodnicy-hobbyści mają do wyboru m.in. następujące odmiany:

1. Por letni

  • ‘Bavaria’ – odmiana wczesna, szybko rosnąca; gruba łodyga z dużym udziałem białego odcinka.
  • ‘Lancia’ – wczesna odmiana, tworzy długą łodygę, szybko rosnąca.
  • ‘Elefant’ – odmiana szybo rosnąca o grubych łodygach, nie znosi mrozu, powinna być zebrana do listopada.
  • ‘Columbus’ – daje wysokie zbiory, szybko rośnie, może być uprawiana pod osłoną.

2. Por jesienny

  • ‘D’Elbeuf’ – typowa odmiana jesienna, grube nieco krótsze łodygi, doskonały smak.
  • ‘Porbella’ – odmiana do zbioru późną jesienią, bardzo plenna.
  • ‘Tenor’ – francuska odmiana jesienna o doskonałym smaku, daje duże zbiory, odporna na mróz.
  • ‘Furor’ – tradycyjna odmiana jesienna, w dobrych warunkach tworzy średnio długie łodygi bardzo delikatne, śnieżnobiałe.

3. Por zimowy

  • ‘Porilux’ta odmiana warzywa zimuje w gruncie, może być zbierana późną jesienią albo zimą podczas odwilży, odporna na mróz.
  • ‘Eskimo’ – długie, grube łodygi o doskonałym smaku, bardzo odporna na mróz, może być zbierana od października do marca.
  • ‘Forrest’ – por bardzo mrozoodporny, długie i grube łodygi, dobry smak i delikatna struktura, zbiory w przyszłym roku należy zakończyć przed kwitnieniem w maju.
  • Bleu Solaise’ – stara odmiana zimowa, bardzo mocna i odporna na mróz, łodyga średnio długa, charakterystyczny niebieskawy odcień liści.
Jakie są zimowe odmiany pora?
Jakie są zimowe odmiany pora?

Więcej o zbiorach warzyw, przeczytasz TUTAJ

Jak uprawiać por w ogrodzie?

Pory bardzo sobie cenią głębokie, lekkie, ale żyzne gleby. Szczególnie wysokie mają zapotrzebowanie na azot. Pory do letniej uprawy muszą być wysiane już w marcu w ciepłym miejscu. Do kiełkowania nasiona potrzebują co najmniej 16°C. Kiedy siewki osiągną wysokość zapałki, można zacząć je hartować. Do gruntu sadzi się je od kwietnia w odległości ok. 10 cm w rzędzie i w odstępach ok. 30 cm między rzędami. Skraca się przy tym korzenie oraz liście.

Podczas sadzenia pora korzysta się z różnych metod, aby uzyskać możliwie duży udział wybielonej łodygi. Sadzi się rośliny w małe bruzdy i obsypuje łodygi ziemią w miarę wzrostu łodyg. Albo wyciska się drewienkiem otwory w ziemi ok. 10 cm głębokości, w które wkłada się sadzonki. Jednak potem nie zasypuje się ich równo z ziemią, ale tylko podlewa, co wystarczy do ukrycia korzeni. Z czasem, na skutek opadów deszczu oraz motyczenia, dziury w ziemi same się zasypią, a łodygi tkwiące głęboko w ziemi staną się białe. Niektórzy ogrodnicy ograniczają się do obsypywania rośliny ziemią w okresie wzrostu.

Por dobrze rośnie w mieszanej uprawie z ogórkami, marchwią albo sałatą. Nie lubi za to bliskości swoich cebulowych krewniaków oraz buraka ćwikłowego.

Jeżeli w drugim roku por zaczyna kwitnąć prędzej, niż się spodziewano i nie nadaje się już do spożycia, ogrodnik-amator ma dwa wyjścia: podziwiać wspaniałe kwiaty albo ściąć w porę pędy kwiatowe i czekać, aż roślina utworzy ziemi małe cebulki.

Właściwości i działanie pora

Por zawiera wiele witamin i minerałów, szczególnie witaminy C i K, jak również kwas foliowy. Znacząca jest zawartość takich pierwiastków, jak potas, wapń, magnez, żelazo i mangan. Jak wiele roślin z podrodziny czosnkowych, por jest również bogaty w związki roślinne odpowiadające za intensywny smak i zapach. Istotne znaczenie mają tutaj związki siarki, które mają właściwości antybakteryjne i przeciwutleniające.

Por jest nie tylko ciekawym warzywem w kuchni, ale tradycyjnie przypisuje się mu również działanie lecznicze. Pobudza pracę nerek oraz przeciwdziała powstawania kamieni nerkowych. Wpływa pozytywnie na procesy trawienne, może być też pomocny w dolegliwościach oskrzelowych.

Najlepszą cechą tego warzywa dla początkującego kucharza jest wszechstronność jego zastosowania. Por służy jako przyprawa, ale może bez problemu być daniem głównym. Surowy, czy gotowany, pieczony albo smażony – por zawsze smakuje i dobrze się udaje. Najbardziej wartościowa jest łodyga pora krótko poddana obróbce cieplnej, najlepiej na parze.

Por - polecane odmiany, uprawa oraz właściwości [WIDEO]

0 (0 opinii)