Por – najlepsze odmiany do Twojego ogrodu

Nie jest to jakiś tam jeden por, ale liczne odmiany tej rośliny. Cenione od wieków najróżniejsze kultywary pora umożliwiają dostosowanie zbiorów do specjalnych życzeń ogrodników-amatorów.

Najlepsze odmiany pora do Twojego ogrodu

Większość ludzi bez ogrodniczego przygotowania zna pora jako po prostu pora – roślinę bez wydatnej cebuli, długą i prostą o aromatycznych, płaskich i wydłużonych liściach. O tym, że poszczególne odmiany pora odznaczają się całkiem specyficznymi cechami i posiadają własne zalety, wiedza nie jest już tak powszechna. Aby ułatwić wybór, przedstawimy krótko najlepsze odmiany pora do Twojego ogrodu.

Na pierwszy rzut oka wszystkie odmiany pora wyglądają podobnie. Por rośnie w swojej wyhodowanej formie bez wyraźnej cebuli, tworząc wyprostowaną i na całej długości jednakowo grubą niby-łodygę. Tworzą ją ciasno ułożone jeden na drugim liście o szerokości do 5 cm, które dopiero w górnej części rozchylają się na zewnątrz. Im bardziej odsłonięte są odcinki liści, tym mocniejszą przybierają zieleń. Im bardziej zielony staje się liść, tym bardziej korzenny i gorzki staje się jego smak. Z tego powodu często bywają brane do spożycia tylko zwarte, białe do jasnozielonych części rośliny.

Różnice w wyglądzie poszczególnych odmian porów nie rzucają się w oczy i są zauważane raczej przez znawców. Różnią się natomiast wyraźnie porą wysiewu i zbioru, jak również barwą i smakiem.

Por letni - szybko się rozwija, łagodny smak

Letnie odmiany pora rosną, jak sama nazwa wskazuje, w okresie lata. Dzięki korzystnym warunkom wzrostu roślina szybko się rozwija i tworzy mało substancji gorzkich. Także smak tych odmian pora jest łagodniejszy i mniej intensywny. Należą do nich:

‘Elefant’

• Pora uprawy i zbioru: rośnie szybo ale wolniej niż inne odmiany letnie. Na skutek raczej wolnego wzrostu zbyt późny wysiew może mieć późnym latem i jesienią niekorzystne warunki do dojrzewania.
• Cechy zewnętrzne: krótkie do średniodługich, bardzo mocne trzony liści.
• Inne cechy: bardzo wrażliwy na mróz; powinien być koniecznie zebrany przed pierwszymi mrozami.

‘Bavaria’

• Pora uprawy i zbioru: wysiew po ostatnich przymrozkach, optymalne dojrzewanie podczas miesięcy wiosennych.
• Cechy zewnętrzne: mocne, dobrze wykształcone trzony liści z dużym udziałem części białej.
• Inne cechy: imponujący wzrost, nadaje się dobrze jako przedplon dla innej uprawy.

‘Megaton F1’

• Pora uprawy i zbioru: wiosna i lato, aż do jesieni.
• Cechy zewnętrzne: długołodygowy, niezwykle urodzajny.
• Inne cechy: niezwykle szybko rosnący, szczególnie łagodny smak, czasem ubogi w gorzkie substancje i aromat.

Por jesienny - warunkowo mrozoodporny, wyrazisty smak

W przeciwieństwie do pora letniego, odmiany zaliczane do jesiennych są warunkowo mrozoodporne. Są niewrażliwe na mniej korzystne warunku wzrostu i radzą sobie dobrze również przy mniejszej ilości światła i ciepła. Pod względem smaku są te odmiany znacznie bardziej wyraziste i aromatyczne, a przy tym bardziej gorzkie niż odmiany letnie. Na przykład:

‘D’Elbeuf’

• Pora uprawy i zbioru: lato do późnej jesieni.
• Cechy zewnętrzne: bardzo grube, nieco krótsze łodygi, mocny wzrost, niebieskozielone zabarwienie liści.
• Inne cechy: odmiana pochodząca z Francji, jest uważana za bardzo harmonijną w smaku, nieskomplikowana w uprawie, zapewnia dobre zbiory.

‘Furor’

• Pora uprawy i zbioru: okres lata do jesieni.
• Cechy zewnętrzne: średniodługie, szczególnie delikatne i śnieżnobiałe łodygi (mówiąc łodygi mamy oczywiście na myśli ciasno zwinięte liście pora).
  Inne cechy: pochodzi z Francji, uchodzi za bardzo tradycyjną odmianę, w porównaniu z innymi jesiennymi porami posiada bardzo łagodny smak.

‘Hannibal’

• Pora uprawy i zbioru: lato do późnej jesieni.
• Cechy zewnętrzne: średniowysokie, bardzo grube łodygi z zaznaczoną cebulą powyżej korzeni.
• Inne cechy: szybkorosnąca, typowa jesienna odmiana, stosunkowo mocna.

Por zimowy - mrozoodporny, intensywny aromat

Jest to najbardziej odporna na mróz grupa odmian pora. Raczej powoli rosnącej roślinie wystarczają ograniczone warunki światła i ciepła. To zaś przekłada się na szczególnie intensywny aromat z mocnym udziałem substancji gorzkich. Jako pewną osobliwość odmian zimowych pora można uznać tworzenie nie okrągłych w przekroju, ale spłaszczonych do soczewkowatych trzonów zwiniętych liści. Jako przykład można wymienić:

‘Bleu Solaise’

• Pora uprawy i zbioru: jesień oraz miesiące zimowe.
• Cechy zewnętrzne: zaznaczona cebula u podstawy, kolor liści z odcieniem błękitu.
• Inne cechy: od lat ceniona, klasyczna odmiana zimowa, szczególnie popularna we Francji.

‘D´Hiver de Saint Victor’

• Pora uprawy i zbioru: jesień i zima.
• Cechy zewnętrzne: bardzo grube i raczej krótkie łodygi.
• Inne cechy: odmiana jest uważana za bardzo intensywną i harmonijną pod względem aromatu.

‘Forrest’

• Pora uprawy i zbioru: jesień i zima, zbiór możliwy do kwietnia następnego roku.
• Cechy zewnętrzne: mocne, grube, podłużne trzony liści.
• Inne cechy: wybitnie zimoodporna odmiana, nadaje się dobrze do późnego sadzenia, ma bardzo delikatny smak.

Nawet jeśli wiele odmian pora trudno na pierwszy rzut oka rozróżnić, świat porów jest jednak naprawdę imponujący i najczęściej niedoceniany. W zależności od pożądanego okresu uprawy, odcieni smaku oraz planowanej wielkości zbiorów, szeroki wybór odmian umożliwia uzyskanie zamierzonego celu. Dzięki tej swojej różnorodności por jest jedną z niewielu roślin uprawnych, która niemal przez cały rok oferuje świeże urozmaicenie domowego menu.