Judaszowiec kanadyjski, chiński, południowy czy płaczący? Jaki wybrać gatunek?
Judaszowiec to jeden z najpiękniejszych krzewów i drzew wiosennych. Jego kwiaty pojawiają się nie tylko na pędach, ale również na konarach i pniu. Judaszowiec należy do rodzaju Cercis i obejmuje wiele gatunków występujących w cieplejszych rejonach Europy, Azji czy Ameryki. Który gatunek wybrać do ogrodu? Jaki z nich jest najłatwiejszy w uprawie?
Judaszowce – pięknie kwitnące drzewa i krzewy ozdobne
Judaszowiec ma swoją nazwę od Judasza Iskarioty, który – według zapisów – powiesił się na tym drzewie w przypływie wyrzutów sumienia po zdradzie Chrystusa. Omijając wątek etymologii tego słowa, judaszowiec to również wyjątkowa roślina pod względem wyglądu. Posiada bowiem charakterystyczny kolor i rozłożenie kwiatów, a jego kwitnienie przypada na wiosnę, gdy ogród dopiero zaczyna się rozwijać.
Obecnie grupa judaszowców obejmuje dziewięć gatunków, z czego pięć nadaje się do uprawy w polskim klimacie. Judaszowiec jest niewielkim drzewem lub dużym krzewem – w zależności od sposoby prowadzenia oraz gatunku. Zwykle ma pokrój parasolowaty, co jeszcze bardziej wzmacnia jego atrakcyjność.
Judaszowiec – kiedy dokładnie zakwita?
Judaszowiec zakwita w maju, wytwarzając liczne kwiaty w pękach po kilka sztuk, które pojawiają się dosłownie na całej roślinie w tym samym momencie, co liście. Kwiaty są bardzo drobne, mają barwę jasno-różową lub ciemno-różową i utrzymują się przez około trzy tygodnie.
Kwitnienie judaszowca po posadzeniu zależne jest również od gatunku czy warunków. Niekiedy zakwitają nawet małe, półtora metrowe drzewka. Z reguły jednak na kwitnienie trzeba poczekać kilka lat od posadzenia (nawet 8 lat). Dodatkowo na moment pojawienia się kwiatów mają wpływ niskie temperatury w okresie przedwiośnia.
Uprawa i pielęgnacja judaszowca w ogrodzie
Uprawa judaszowców w ogrodzie nie jest skomplikowana. Nic dziwnego więc, że jest to gatunek coraz częściej spotykany w polskich ogrodach. Judaszowiec jest drzewem lub krzewem dość odpornym na mróz – jednak stopień mrozoodporności zależy od konkretnego gatunku. Poniżej opisujemy najważniejsze aspekty uprawy tej rośliny.
1. Sadzenie i stanowisko dla judaszowca
Bardziej wrażliwe na mróz gatunki, takie jak judaszowiec chiński czy południowy, warto posadzić w miejscu osłoniętym od wiatru. Najlepiej jest sadzić wszystkie gatunki w pobliżu ściany budynku, ale jednocześnie w miejscu słonecznym (w szczególności judaszowiec kanadyjski i chiński potrzebują silnego nasłonecznienia). Poza aspektami dostępu do światła, judaszowiec potrzebuje suchego i przepuszczalnego podłoża, o pH obojętnym lub zasadowym.
2. Sadzonki i nasiona judaszowca
Uprawę judaszowca można rozpocząć na dwa sposoby: z sadzonek lub z nasion. O wiele łatwiejszym sposobem jest uprawa z sadzonek, których cena zaczyna się od kilkunastu złotych. Po posadzeniu roślinę trzeba nawadniać podczas większych upałów lub suszy.
3. Nawożenie i przycinanie krzewu (lub drzewa)
Judaszowiec nie wymaga nawożenia, jeśli podłoże jest średnio żyzne. Nie trzeba go również przycinać, ponieważ rozrasta się bardzo malowniczo. Cięcie odmładzające również nie jest konieczne. Mimo, że nie jest to warunek niezbędnej pielęgnacji, judaszowce można jednak przyciąć późną jesienią w celu usunięcia martwych, chorych czy uszkodzonych gałęzi.
Judaszowiec: kanadyjski, chiński, południowy czy płaczący? Jaki wybrać gatunek?
Do grupy najpopularniejszych judaszowców zaliczają się: judaszowiec kanadyjski, chiński, olbrzymi, zachodni, południowy i wschodni. Poniżej prezentujemy opisy najchętniej uprawianych gatunków.
1. Judaszowiec kanadyjski
Najchętniej uprawiany jest judaszowiec kanadyjski, czyli Cercis canadensis pochodzący z Ameryki Północnej. To niewielkie drzewo z parasolowatą koroną, które nadaje się nawet do małego ogrodu. Judaszowiec kanadyjski posiada liczne różowe, miododajne kwiaty, które pojawiają się w maju. Judaszowiec kanadyjski nawet po kilkudziesięciu latach dorasta do zaledwie 6-8 metrów wysokości.
2. Judaszowiec chiński
Judaszowiec chiński (Cercis chinensis) jest zwykle uprawiany jako soltier, mimo, że nie jest szczególnie konkurencyjny. Może jednak rzucać stosunkowo dużo cienia i zajmuje więcej miejsca, dlatego zazwyczaj pojawia się w ogrodzie samodzielnie. Judaszowiec chiński jest rośliną wolnorosnącą, wytwarzającą sercowate liście oraz drobne kwiaty pokrywające całą koronę, pień i konary.
3. Judaszowiec południowy
Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) nazywany jest często judaszowcem wschodnim. Niestety uprawa tego gatunku w Polsce jest dość kłopotliwa, ze względu na mniejszą odporność na mróz. Zwykle przyjmuje postać krzewu, a pokrój ma zaokrąglony. Kwiaty są bardzo efektowne, ponieważ ich barwa jest bardziej fioletowa od pozostałych gatunków, a kształt jest motylkowaty.
4. Judaszowiec płaczący
Mniej popularny gatunek, który jest w zasadzie podgrupą judaszowca kanadyjskiego. To jeden z najatrakcyjniejszych gatunków judaszowców. Jest miniaturowym drzewkiem, którego pędy przewieszają się do ziemi, przypominając popularną w Polsce wierzbę płaczącą. Posiada ciemnoróżowe kwiaty. Pięknie wygląda również po przekwitnięciu, ponieważ wtedy jego liście również się zwieszają, tworząc niezwykły efekt.
Komentarze
Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany.