Jaką odmianę bzu lilaka wybrać do ogrodu?

Dzisiaj każdy właściciel ogrodu ma do dyspozycji ogromną liczbę najróżniejszych gatunków i odmian lilaka (podobno naliczono ich aż 2300).

Gdzie rośnie bez lilak?

Dziki bez lilak w warunkach naturalnych występuje nie tylko w Europie i Azji, ale także na wyspach w Japonii. Jego zasięg ogranicza się do trzech izolowanych obszarów górskich:

Region bałkańsko-karpacki - obejmuje Albanię, Serbię, Chorwację, Węgry, Słowację i Rumunię.
Zachodni region Himalajów - Indie, Chiny, Nepal i Pakistan, a także Bhutan.
Wschodnioazjatycki region górski - reprezentowany przez terytoria wschodnich i środkowych Chin, Kraju Nadmorskiego, Japonii i Półwyspu Koreańskiego.

Natomiast hodowlane odmiany lilaka rosną w całej Eurazji, od Portugalii aż po wybrzeże Kamczatki, a także na części wybrzeża afrykańskiego (Maroko). Świetnie się czują w obu Amerykach, a także w Japonii.

Do wyboru są kwiaty pojedyncze i pełne; kwiaty rozwijające się w połowie kwietnia albo na początku czerwca; białe, różowe, purpurowe, fioletowe albo w dwóch odcieniach.

Typowym gatunkiem lilaka jest Syringa vulgaris, niemniej jednak znanych jest jeszcze ok. 30 innych gatunków. Niektóre z odmian bzu lilaka są uprawiane, jako krzewy ozdobne albo służą do wyhodowania wciąż nowych hybryd i kultywarów. Do najbardziej znanych i polecanych należą:

Lilak pospolity (Syringa vulgaris L.)

Krzew dorastający do 7 m wysokości. Bardzo wonne kiście kwiatów do 25 cm zebrane są z małych, pojedynczych kwiatków w kolorze białym albo jasnoliliowym. Na bazie tego gatunku selekcjonerzy stworzyli mnóstwo odmian lilaka o kwiatostanach piramidalnych, okrągłych, stożkowych, a nawet cylindrycznych.

Lilak Meyera (Syringa meyeri)

Miniaturowy krzew o wysokości do 1,5 m o ciemnozielonych, szerokoeliptycznych liściach. Niewielkie kwiatostany (do 10 cm) składają się z drobnych kwiatków różowoliliowego koloru.

Lilak kosmaty (Syringa villosa)

Krzew do 3 m wysokości bez odrostów korzeniowych. Duże eliptyczne liście są pokryte włoskami. Kwiatostany o długości prawie 25 cm są w kolorze różowoliliowym.

Lilak perski (Syringa persica)

Pięknie pachnący bez o wysokości 1,2-1,8 m wysokości. Na przełomie maja i czerwca rozwija bukiety fioletowych kwiatów. Liście ma ciemnozielone i podłużne. Rośnie wolno, jest odporny na suszę. Lubi słońce. Jako młoda roślina wymaga osłony na zimę.

Lilak zwisający (Syringa reflexa)

Dorasta do 3 m wysokości. Ma gęsty pokrój i kulistą koronę. Spód liści jest szarozielony. Zwisające kwiatostany rozwijają się pod koniec maja. kwiaty są białe w środku i fioletowe na zewnątrz. Mocno pachną.

Lilak węgierski (Syringa josikaea)

Krzew o wysokości do 4 m. Szerokie, sercowate liście mają ok. 10 cm długości. Stożkowe kiście kwiatów mają kolor jasnopurpurowy albo fioletowo liliowy. Ta odmiana bzu lilaka kwitnie wcześnie, pod koniec kwietnia.

Lilak hiacyntowy (Syringa hyacinthiflora)

Średniej wysokości krzew z sercowatymi, ostro zakończonymi liśćmi, które jesienią przybierają odcień purpurowobrązowy. Niewielkie wiechy składają się drobnych, niebiesko liliowych kwiatów. Wyhodowano z tego gatunku kilka odmian.