Porady

Akacja czy robinia akacjowa? Uprawa w ogrodzie

4,3 (20 opinii)

Kiedy ktoś mówi o akacji w ogrodzie, prawie na pewno ma na myśli robinię akacjową (Robinia pseudoacacia L.), zwaną też fałszywą akacją. Robinia i akacja nie tylko nie są ze sobą zbyt blisko spokrewnione (łączy je przynależność do jednej rodziny motylkowatych), ale też pochodzą z odległych regionów. Podczas gdy akacja rośnie głównie w międzyzwrotnikowej Afryce, robinia pochodzi z Ameryki Północnej.

Dlaczego robinia akacjowa zyskała popularność?

Francuski botanik i dworski ogrodnik Jean Robin przywiózł ten gatunek z Apallachów do Paryża w 1601 roku, zafascynowany urodą drzewa. Na jego cześć Linneusz nazwał gatunek Robinia pseudoacacia, wcześniej znany jako Acacia Americana Robini. Nawiasem mówiąc, jest bardziej prawdopodobne, że ten gatunek wyhodował z nasion przywiezionych z Ameryki syn Jean’a – Vespasien Robin.

Robinia akacjowa była początkowo botanicznym rarytasem, sadzonym w ogrodach kolekcjonerów egzotycznych drzew. Wraz z rozwojem kolei żelaznych szybko się rozprzestrzeniła, ponieważ używano jej do umacniania nasypów, a także ceniono, jako surowiec budowlany. W ogrodach drzewo zapewniło sobie stałe miejsce, dzięki licznym zaletom.

Zalety robinii akacjowej ("fałszywej akacji")

  • bardzo atrakcyjne kwiaty, mocno pachnące miodem, tworzące piękne białe grona do 20 cm długości;
  • niezbyt gęsta korona z pierzastymi, jasnozielonymi liśćmi składającymi się z 7-21 eliptycznych listków;
  • bardzo szybki wzrost w pierwszych latach po posadzeniu;
  • możliwość formowania korony drzewa;
  • tolerancja na zasolenie gleby, co ma znaczenie dla drzew rosnących w pobliżu ulic i chodników;
  • niezwykle wysoka twardość drewna, odporność na czynniki mechaniczne, a także trwałość bez impregnacji.

Robinia akacjowa – jakie ma wady?

Robinia akacjowa ma piękny wygląd, niewielkie wymagania i cenne właściwości techniczne – czyżby więc była ideałem pośród rodzimych drzew? Niezupełnie. W tym wypadku łacińska sentencja nihil est ab omni parte beatum – nie ma pełnego szczęścia – jest również aktualna.

Niezwykle szybko rozwijający się system korzeniowy oraz zdolność zasiedlania nawet ubogich gleb (zdolność korzystania z azotu atmosferycznego – rodzina motylkowatych) sprawiają, że robinia akacjowa staje się w naszych warunkach bardzo inwazyjnym egzotem. Kiedy raz opanuje przyczółek, skutecznie wypiera rodzime gatunki.

Robinia jest drzewem agresywnym, a do tego bardzo „sprytnym”. Na stanowiskach ciepłych i suchych radzi sobie zwykle o wiele lepiej niż inne lubiące suche podłoże gatunki. Szybko redukuje różnorodność gatunkową roślin w swoim otoczeniu. Badania wykazują, że już pod dwuletnimi robiniami występuje tylko połowa pierwotnej liczby gatunków. Zmienia się też mocno skład gatunkowy owadów.

Dzięki swojej zdolności do tworzenia odrostów z pnia i korzeni, robinia jest praktycznie nie do usunięcia. Potrafi się odnowić nawet po wykarczowaniu. Na dodatek jej nasiona potrafią przeleżeć w ziemi nawet dekadę, zachowując zdolność kiełkowania.

Cała robinia akacjowa (z wyjątkiem kwiatów) jest silnie trująca. Dotyczy to przede wszystkim kory i nasion. Zawarte w robinii związki chemiczne są szkodliwe dla ludzi i zwierząt. Zagrożone trucizną są psy, koty, gryzonie, ptaki oraz bydło. Na przykład 150 g kory tego drzewa stanowi śmiertelną dawkę dla konia. Cztery do pięciu nasion robinii może spowodować stan zagrażający życiu człowieka.

Akacja często mylona jest z robinią akacjową
Akacja często mylona jest z robinią akacjową

Uprawa robinii akacjowej w 4 krokach

Robinia jest bardzo pięknym drzewem. Ze względu na jej trujące właściwości oraz inwazyjny charakter, trzeba dobrze wybrać dla niej miejsce w ogrodzie.

1. Stanowisko i gleba dla robinii akacjowej

Robinia akacjowa jest gatunkiem lubiącym ciepło i bardzo mało wymagającym, co do warunków glebowych. Dobrze rośnie na prawie wszystkich stanowiskach i glebach. Aby w ogrodzie mogła jak najlepiej wypełniać swoją rolę rośliny ozdobnej, trzeba ją posadzić w miejscu jasnym i osłoniętym od wiatru, na podłożu pulchnym, świeżym i żyznym. Nadają się także gleby ubogie, suche i piaszczyste. Nieprzydatne dla robinii są jedynie bagienne, bardzo mokre i nieprzepuszczalne gleby.

2. Jak sadzić robinię akacjową?

Decydując się na robinię, trzeba koniecznie wziąć pod uwagę odpowiednią odległość od sąsiadujących roślin, co w małym ogrodzie może być trudne. Sadzić można robinię w ogrodzie wiosną i jesienią. Sadzonki z zakrytym systemem korzeniowym można przesadzać przez cały rok, byle ziemia nie była zmarznięta. Pora wiosenna ma tę zaletę, że drzewko do zimy ukorzeni się i wzmocni.

3. Podlewanie i nawożenie robinii akacjowej

Zapotrzebowanie robinii na wodę jest umiarkowane. Po posadzeniu trzeba ją podlać obficie, a w kolejnych tygodniach podlewać regularnie. Później wystarczy podawać jej wodę tylko latem i tylko na suchą ziemię. Nawożenie stosuje się po rozwinięciu liści do początku września. Z reguły dodatkowe zasilanie nawozem robinii nie jest jednak konieczne.

4. Przycianie drzewa

Z wyjątkiem odmian z formowaną koroną, przycinania robinia raczej nie wymaga. Mimo to bardzo dobrze znosi ten zabieg i uszkodzone albo źle rosnące gałęzie można swobodnie usuwać. najlepszą porą do cięcia robinii jest późna zima.

Robinia akacjowa – właściwości

Robinia akacjowa wspomaga leczenie chorób układu pokarmowego, poprawia apetyt, ułatwia trawienie czy ma działanie moczopędne. W medycynie ludowej Ameryki Północnej opisywane, że kwiaty maja również działanie przeczyszczające, tonizujące czy wirusobójcze. Niejednokrotnie słyszy się o wykorzystywaniu jej jako lekarstwo na spazmy czy niestrawność.

4,3 (20 opinii)