Szkodniki juki domowej – rozpoznanie i zwalczanie

Juka domowa – jak ją pielęgnować?

Juka domowa najczęściej łączona jest z juką gwatemalską, inaczej juką słoniostopą (Yucca elephantipes). Warto jednak zdawać sobie sprawę z tego, że do grona juk domowych, czyli uprawianych w doniczkach, należą prócz juki gwatemalskiej:

• juka aloesowa (Yucca aloifolia);
• juka wyniosła (Yucca elata);
• juka wspaniała (Yucca gloriosa).

Juka domowa jest rośliną o egzotycznym pochodzeniu, która wyróżnia się przede wszystkim dekoracyjnymi liśćmi i ciekawym pędem, przez co często porównywana jest do palmy. Bez względu na wybraną odmianę juki domowej, każda preferuje stanowisko jasne i ciepłe. Donicy z juką nie należy jednak wystawiać bezpośrednio na pełne słońce, ponieważ może to doprowadzić do poparzenia liści. Przyjmuje się, że temperatura powietrza w pomieszczeniu powinna wynosić od 18 do 24 stopni Celsjusza, natomiast zimą nie powinna spadać poniżej 10 stopni Celsjusza. Latem oraz późną wiosną jukę domową można wystawić na balkon lub taras. 

Juka doniczkowa, podobnie jak juka ogrodowa, preferuje glebę przepuszczalną oraz żyzną – możemy dla niej przygotować własną mieszankę ziemi ogrodowej z piaskiem i próchnicą. Juka ze względu na egzotyczne pochodzenie będzie lepiej znosić okresową suszę niż zbyt częste podlewanie i nadmiar wody, dlatego też waży jest odpowiedni drenaż (np. kawałki ceramiki lub keramzyt), aby nie doprowadzać do zastoju wody. 

Juka nie jest wymagająca w pielęgnacji, jednak należy zwrócić uwagę zwłaszcza na to, aby właściwie ją podlewać – najlepiej sprawdzać stopień wysuszenia podłoża i podlewać jukę w momencie, gdy gleba jest sucha mniej więcej na głębokość dwóch palców. Nie zaleca się zraszania liści. Zima to dla juki okres spoczynku, dlatego należy jeszcze bardziej ograniczyć częstotliwość podlewania.

Jukę domową nawozi się w okresie jej aktywnego wzrostu. Nie wymaga ona szczególnego przycinania – cięcie wykonuje się wtedy, gdy liście zostały uszkodzone lub zainfekowane. Przy czym najlepszą porą do przycięcia jest wiosna lub ewentualnie wczesne lato. Natomiast przesadzanie juki domowej powinno się wykonywać średnio co trzy lata, gdy korzenie przerastają doniczkę – nowa doniczka powinna mieć większą średnicę o ok. trzy centymetry.

Sprawdź: Juka rostrata (niebieska) – uprawa w gruncie, pielęgnacja, zimowanie

Szkodniki juki domowej – jak je rozpoznać i zwalczać?

Juka, podobnie jak inne rośliny doniczkowe, może być narażona na ataki szkodników takich jak: mszyce, wełnowce, przędziorki, tarczniki. Warto więc poznać objawy ich obecności na roślinie oraz skuteczne metody zwalczania.

Mszyce to małe owady o różnych kolorach (mogą być zielone, czarne, brązowe), które gromadzą się na młodych pędach juki domowej oraz na spodniej stronie jej liści. Powodują przede wszystkim zniekształcenia i żółknięcie liści, a także wydzielają lepką substancję, która sprzyja rozwojowi pleśni. W walce z mszycami warto spróbować naturalnych sposobów – m.in. wykonać oprysk rośliny z użyciem roztworu wody z mydłem (proporcje 1:1, czyli jedna łyżeczka mydła na litr wody). Mszyce można zwalczać także chemicznymi insektycydami. 

Wełnowce to małe, białe owady pokryte woskowym nalotem, które z wyglądu mogą nam przypominać małe kawałki waty. Wełnowce żywią się sokiem roślinnym i bytują na spodniej stronie liści juki oraz w korzeniach. Powodują żółknięcie i opadanie liści, a także zahamowanie wzrostu rośliny i jej ogólne osłabienie. Wełnowce możemy spróbować usunąć za pomocą wacika nasączonego alkoholem izopropylowym lub poprzez opryskanie juki roztworem oleju neem (w proporcjach 1 łyżeczka oleju neem na 1 litr wody). Jeżeli naturalne metody nie przynoszą efektów, to można zastosować insektycydy systemiczne.

Przędziorki to bardzo małe pajęczaki, które są trudne do zauważenia gołym okiem. Objawem ich obecności na juce domowej są przede wszystkim drobne pajęczynki na roślinie. Atak przędziorków może skutkować również pojawianiem się żółtych plam na liściach juki oraz przedwczesnym opadaniem liści. W walce z przędziorkami można zastosować wspomniany już roztwór wody z mydłem lub roztwór z olejem neem. Inną opcją jest zastosowanie akarycydów.

Tarczniki to owady pokryte twardą skorupką, które przyczepiają się zwłaszcza do liści juki. Powodują żółknięcie i opadanie liści oraz wydzielają spadź, podobnie jak mszyce. W walce z tarcznikami warto na początku spróbować usunąć je mechanicznie – delikatnie zeskrobać z powierzchni juki za pomocą wacika nasączonego alkoholem. Można również zastosować oprysk roztworem z oleju neem lub z innym olejem ogrodniczym. Jeżeli działanie mechaniczne oraz naturalne metody zwalczania nie przyniosą efektów, pozostaje zastosowanie systemicznych insektycydów.

W walce ze szkodnikami juki ważne są również działania profilaktyczne. Warto regularnie sprawdzać roślinę pod kątem obecności niepożądanych owadów, szczególnie na spodniej stronie liści. Wokół juki należy utrzymywać czystość (przecierać zakurzone liście juki na sucho za pomocą np. miękkiej ściereczki z mikrofibry) i usuwać opadłe liście. 

Sprawdź: Juka domowa – na co choruje? Podpowiadamy