Tuja 'Brabant'

Tuja brabant – nazwa i pochodzenie

Potocznie używane nazwy roślin, do których wszyscy od dawna przywykli, nie zawsze pokrywają się z nazwami botanicznymi. A tylko te gwarantują jednoznaczną identyfikację rośliny. Popularna tuja brabant, podobnie jak szmaragd, jest w rzeczywistości nie gatunkiem rośliny, ale kultywarem (odmianą hodowlaną) żywotnika zachodniego. Pamiętając o tym, możemy tę odmianę nazywać umownie tują brabant. Należy do rodziny cyprysowatych.Naturalne tereny występowania żywotnika zachodniego, który jest gatunkiem wyjściowym dla wielu odmian, to lasy iglaste na północnym wschodzie Stanów Zjednoczonych i Kanady.

Jak wygląda tuja brabant?

Jeżeli tui brabant pozwoli się swobodnie rosnąć, szybko osiąga przy rocznym przyroście 30 do 40 cm wysokość 12 m. Typowa stożkowa, wąska i kompaktowa korona żywotnika zachodniego składa się z kilku pni, z których łukowato wyrastają gałęzie. Z wiekiem może dorosnąć do trzech-czterech metrów szerokości. Podłużnie łuszcząca się kora ma kolor pomarańczowobrązowy. Drobno rozgałęziony system korzeniowy żywotnika przebiega płytko pod powierzchnią ziemi. Z wiekiem tuja brabant zakotwicza się coraz głębiej.Jak wszyscy przedstawiciele rodziny cyprysowatych, tuja brabant również okrywa się płasko ułożonymi na gałązkach, łuskowatymi igłami. Młode pędy mają początkowo miedziany kolor, zanim latem przebarwią się na jasnozielony do zielonego. W przeciwieństwie do botanicznego gatunku, ta odmiana nie zmienia odcienia liści zimą na rdzawobrązowy. Ponieważ liście zawierają olejki eteryczne, pachną przyjemnie, jednak mogą wywoływać podrażnienia skóry.

Tuja – kwiaty i owoce

Tuja brabant wytwarza na każdym drzewie oddzielnie męskie i żeńskie kwiaty (gatunek jednopienny). Dzieje się to od marca do kwietnia. Trzeba się dobrze przyjrzeć, aby dostrzec te kwiaty na końcach pędów, ponieważ mają zaledwie milimetr do dwóch. Męskie szyszeczki są czerwonawe, a żeńskie jasnobrązowe. Dojrzewając szyszki tui brabant zmieniają kolor na brązowy. W październiku otwierają się, aby uwolnić nasiona. Szyszki długo utrzymują się na gałęziach, zanim opadną z drzewa.