Surmia wielkokwiatowa (katalpa)

Surmia wielkokwiatowa, nazywana też katalpą wielkokwiatową, jest drzewem liściastym z rodziny bignoniowatych. Nazwa rodzajowa pochodzi od nazwy drzewa w języku Indian Krik - „kutuhlpa”, natomiast epitet gatunkowy znaczy po łacinie tyle, co „piękny, okazały, wspaniały”. Jej naturalny obszar występowania rozciąga się wzdłuż rzek i strumieni dorzecza Missisipi oraz Ohio. Surmia wielkokwiatowa jest drzewem leśnym, występującym razem z ambrowcem balsamicznym, dębem błotnym i wiązowcem.

Jak wygląda surmia wielkokwiatowa (katalpa)?

Surmia wielkokwiatowa jest zrzucającym liście drzewem, które w sprzyjających warunkach może dorosnąć do 38 m wysokości i pierśnicy (średnica na wysokości 1,3 m nad ziemią) ok. 130 cm. Na otwartej przestrzeni tworzy zaokrągloną koronę z szeroko rozłożonymi gałęziami. Kora starszych drzew jest brązowa do lekko czerwonawej, ma 2-2,5 cm grubości i jest łuskowata. Liście stoją w okółkach naprzeciwlegle. Blaszki liściowe są sercowate, mają długość 15-30 cm i szerokość 10-20 cm. Mają zaostrzony wierzchołek i całe brzegi. Wierzchnia strona jest ciemnozielona i naga, dolna jaśniejsza i owłosiona. W odróżnieniu od surmii bignoniowej liście tego gatunku nie wydzielają przykrego zapachu.

Kwiaty są zebrane w wiechy o długości 13-20 cm i podobnej szerokości. Obupłciowe kwiaty są zygomorficzne (symetryczne względem jednej płaszczyzny). Pojedynczy kwiat ma długość ok. 5 cm i średnicę ok. 6 cm. Korona jest pięciopłatkowa, dzwonkowata i biała. Krawędzie są wyraźnie pofalowane. Czerwonobrązowe i żółte plamki występują w centrum dzwonka. Owocami są torebki o długości 20-50 cm i szerokości 1,5 cm.

Czym się różni od surmii bignoniowej?

Oba gatunki są zwykle mylone, należy zwrócić uwagę na to, że surmia wielkokwiatowa ma w porównaniu z bignoniową:
• zwykle dłuższe liście;
• dłuższy ostry koniec wierzchołka;
• brak zapachu przy roztarciu liścia;
• znacznie grubsze strąki z nasionami.