Brzoza brodawkowata

Drzewo z rodziny brzozowatych, czyli krewniaczka na przykład olszy, grabu albo leszczyny. Nazywana jest też brzozą zwisłą albo białą. Liście są trójkątne albo romboidalne, ciemnozielone z wierzchu i jaśniejsze na spodniej stronie. Mają długość 3-7 cm, a ogonek liściowy ok. 3 cm.

W korzystnych warunkach brzoza może osiągać wysokość do 30 m i pierśnicę (średnicę pnia na wysokości ok. 1,3 m) 80 cm. Młode drzewa mają korę brązową, natomiast z wiekiem staje się ona biała. W wierzchniej warstwie pojawia się betulina, substancja powodująca białą barwę kory.

Sprawdź najpopularniejsze gatunki i odmiany brzozy do przydomowego ogrodu.

Przystosowanie do środowiska

Brzoza brodawkowata opracowała sobie ciekawą, ale agresywną technikę zwalczania konkurencji w dostępie do światła słonecznego. Luźno zwisające, długie gałęzie pokryte są korkowymi brodawkami, które działają jak papier ścierny. Pod wpływem wiatru szlifują i skutecznie wycinają prawdziwe korytarze w koronach blisko stojących drzew innych gatunków.

Rozwój i ekspansja brzozy

Zaczyna kwitnąć w drzewostanie w wieku 20-25 lat, a na otwartej przestrzeni już po 10 latach. Kwiaty pojawiają się w kwietniu razem z liśćmi. Kotki (bazie) męskie opadają po przekwitnięciu, a żeńskie tworzą walcowate owocostany. W lipcu i sierpniu rozsypują się uwalniając zaopatrzone w skrzydełka orzeszki. Dzięki skrzydełkom nasiona są przenoszone przez wiatr na znaczne odległości, a brzoza, jako gatunek pionierski, szybko kolonizuje powierzchnie niezalesione.

Warto wiedzieć!

Brzoza jest gatunkiem najbardziej światłożądnym spośród wszystkich drzew liściastych. Może rosnąć na glebie suchej i na piaskach, nie znosi tylko płytkich wód gruntowych. W młodym wieku rośnie bardzo szybko (ok. 6 m w ciągu 10 lat), ale po 50-60 latach życia przyrost prawie ustaje. Dożywa wieku 90-100 lat. W ogrodach sadzone są czasem odmiany brzozy brodawkowatej o bardziej dekoracyjnych właściwościach.