Sosna alepska

Skąd pochodzi sosna alepska?

Sosna alepska jest związana z regionem śródziemnomorskim i tworzy tam około trzech milionów hektarów naturalnych lasów. Rośnie na Półwyspie Iberyjskim, w południowej Francji, we Włoszech, w Turcji, Syrii i Afryce Północnej. Kilka izolowanych stanowisk znajduje się w Libanie. Drzewostany sosny alepskiej na Korsyce, Rodos i w Turcji są traktowane jako nasadzenia sztuczne. Na północ od Alp jest w stanie przeżyć jedynie w nielicznych, osłoniętych przed mrozem miejscach. W mediach bardzo często mylona jest sosna alepska (Pinus halepensis) z sosną pinią (Pinus pinea). Przyczyną jest prawie zawsze niewłaściwe tłumaczenie z angielskiego pine, jako „pinia”, zamiast „sosna”.

Wygląd sosny alepskiej

Sosna alepska jest drzewem iglastym dorastającym zwykle do 10-20 m wysokości, rzadko do 25 m. Pierśnica pnia wynosi do 70-80 cm. Drzewostany składają się przeważnie z sosen o pokrzywionych pniach, na stanowiskach optymalnych mogą rosnąć prosto. Forma korony zależy od wieku i pochodzenia drzewa. Młode sosny alepskiej tworzą stożkowe korony, które z wiekiem stają się szersze i piętrowe. Igły zebrane są w pęczki po dwie i mają 7 do 15 cm długości. Szerokość igieł wynosi 0,6 do 1 mm, a grubość 0,4 do 0,6 mm. Utrzymują się dwa lata na drzewie.

Kwiaty i szyszki sosny alepskiej

Okres kwitnienia sosny alepskiej przypada – w zależności od stanowiska – między marcem i kwietniem. Męskie kwiaty-szyszki są początkowo zielone, a potem żółte. Szyszki żeńskie są w pierwszym okresie purpurowe, a dojrzałe – czerwone. Początkowo stoją wzniesione na centymetrowych, aby po zapyleniu szypułkach wygiąć się do dołu. Dojrzałe szyszki są jajowate, mają długość 4,3 do 10 cm. W najszerszym miejscu mają średnicę 2,5 do 4,2 cm. Są proste albo co najwyżej lekko wygięte. Wiszą w grupach po dwie albo trzy. Nasiona o długości 1,5 do 3,8 mm ze skrzydełkiem podobnej długości zachowują zdolność kiełkowania przez 12 lat i więcej.