Skrzydłokwiat Wallisa

Skrzydłokwiat Wallisa - elegancki i szlachetny kwiat doniczkowy

Skrzydłokwiat Wallisa został odkryty w XIX w Ameryce Środkowej. Występuje w naturalnym środowisku w lasach Kolumbii i Wenezueli, na wilgotnych siedliskach. Rosnąc w cieniu drzew przystosował się do warunków słabego oświetlenia. Nazwa rodzajowa pochodzi od dwóch starogreckich słów spáthē i phýllon, co razem oznacza „liście w kształcie spathy”, czyli podobne do łopatki albo krótkiego miecza. Epitet gatunkowy zaś odnosi się do nazwiska niemieckiego kolekcjonera roślin Gustava Wallisa (1830-1878). Należy do rodziny obrazkowatych.

Przeczytaj także: Skrzydłokwiat Wallisa – uprawa, wymagania, choroby

Skrzydłokwiat Wallisa - charakterystyka

Skrzydłokwiat Wallisa jest wiecznie zieloną, wieloletnią rośliną o krótkich podziemnych kłączach. Wyrastają z nich kępy ciemnozielonych, błyszczących, eliptycznych albo lancetowatych liści. Mają one ogonki o długości 12 do 15 (20) cm i blaszki liściowe o długości 15 do 25 cm i szerokości 4 do 8 cm. Są mocno żyłkowane, odchylają się od podstawy rośliny, tworząc atrakcyjny pokrój nawet bez kwiatów. Wierzchołki liści są zaostrzone, a krawędzie lekko karbowane.

Głównie na wiosnę, ale często ponownie późnym latem, na długich łodygach górujących nad liśćmi tworzą się kwiaty skrzydłokwiatu. Pęd kwiatostanowy ma długość 20 do 30 cm. Cylindryczna kolba, utworzona przez niewielkie obupłciowe kwiaty ma długość ok. 3 cm. Podsadka (spatha) jest eliptyczna z wydłużonym końcem. Ma długość 7-10 cm i szerokość 5-7 cm. Jest biała, ale stopniowo zmienia kolor na jasnozielony i pozostaje atrakcyjna przez kolejne pięć do sześciu tygodni.

Skrzydłokwiat oczyszcza powietrze!

Skrzydłokwiat Wallisa, podobnie jak inne gatunki tego rodzaju, posiada cenną zdolność oczyszczania powietrza. Pochłania z otoczenia aldehydy, benzen i formaldehydy. Roślina zawiera jednak szczawian wapnia, który jest szkodliwy dla ludzi i zwierząt.