Amarylis piękny

Roślina cebulowa z rodziny amarylkowatych. Pochodzi z Afryki Południowej. Nazwa rodzajowa nadana przez Linneusza pochodzi od imienia pięknej pasterki opisywanej w bukolikach Wergiliusza. Określenie gatunkowe „belladonna” znaczy „piękna kobieta”. W języku polskim amarylis nadobny bywa też nazywany amarylisem pięknym albo amarylką nadobną. Często bywa mylony z południowoamerykańską zwartnicą (Hippeastrum Herb.), należącą do tej samej rodziny.

Amarylis a zwartnica - różnice

Uwaga! Łatwo pomylić ze zwartnicą. Różnice: pylniki w formie rogalików, dużo kwiatów, pełna łodyga. Więcej przydatnych informacji na temat wyglądu i uprawy amarylisa przeczytasz TUTAJ.

Wygląd liści i kwiatów amarylisa

Niekorzystną porę roku roślina przeżywa w postaci cebuli o wydłużonym kształcie, często połączonych piętkami w pary, zawsze okrytych jasną łuską. Wąskie, stojące liście, które pojawiają się dopiero po przekwitnieniu rośliny, mają 30-60 cm długości i 2-3 cm szerokości. Pod koniec sezony liście każdego roku obumierają. Pęd kwiatowy amarylisa jest w przekroju pełny, ma fioletowe zabarwienie (u niektórych odmian i mieszańców może być zielony). Na szczycie łodygi rozwijają się do 12 pachnących, lejkowatych kwiatów w kolorze białym, różowym albo czerwonym. Listki kwiatów są ustawione w dwóch okółkach po trzy. Średnicę mają stosunkowo niewielką, zwykle ok. 8 cm. W naszych warunkach amarylis zakwita latem (sierpień-wrzesień), co w jego ojczyźnie odpowiada miesiącom luty-marzec (dlatego bywa tam nazywany „March-Lily”). Kolejną cechą ułatwiająca rozpoznanie rośliny są pylniki, które u amarylisa zawsze wyglądają jak małe rogaliki. 

Roślina trująca!

Wszystkie części rośliny są trujące, szczególnie cebula. Dawka śmiertelna wynosi 2-3 g. Używano kiedyś amarylis do zatruwania strzał. Objawami zatrucia są nudności i wymioty, silne pocenie się i biegunka.