Malina właściwa

Rubus idaeus

Pokrój:
pokładający się wzniesiony
Wysokość:
60 cm-2 m
Wilgotność gleby:
Odczyn gleby:
5,6-6,5 pH
Podlewanie:
Ozdobne:
owoce
Kwitnienie:
Owocowanie:
czerwiec lipiec sierpień
Miejsce uprawy:
Stanowisko:
Odmiany:
'Beskid' 'Polana' 'Polka' 'Poranna Rosa'

Malina właściwa jest rośliną wieloletnią, należącą do licznej i znanej rodziny różowatych. W środowisku naturalnym rośnie prawie w całej Europie i w znacznej części Azji. Maliny były znane i uprawiane na długo przed naszą erą, a pierwsze kultywary pojawiły się pod koniec XVIII wieku. Naukową nazwę Rubus idaeus nadał roślinie Linneusz odnosząc się do dzieła Dioskurydesa, a może do greckiego lekarza Krateuasa (około 100 p.n.e.). Pliniusz Starszy w swoim dziele Naturalis Historia podaje, że Grecy nazywali malinę „Idaeus robur”, ponieważ rosła tylko regionie Ida. Prawdopodobnie chodzi o góry Ida w starożytnej krainie Troada w północno-zachodniej Turcji.

Maliny nie są trudne w uprawie - wystarczy stosować kilka zasad, które znajdziesz w "Poradniku uprawy malin".

Malina właściwa - charakterystyka

Malina właściwa wykazuje duże zróżnicowanie wzrostu w zależności od odmiany (sprawdź najlepsze odmiany malin - TUTAJ). Istnieją niskie odmiany o wysokości do 60 cm i takie, których pędy dorastają do 200 cm. Gałęzie posiadają delikatne kolce. Naprzemianlegle ułożone liście są trzy do siedmiolistkowe, o piłkowanych brzegach. Pod spodem z białym kutnerem, a z wierzchu gładkie.

Kwiaty i pyszne owoce malin

Od maja do sierpnia pojawiają się groniaste kwiatostany maliny właściwej. Kwiaty są obupłciowe, promieniste, pięciopłatkowe, białe. Dojrzałe owoce są czerwone, a w przypadku odmian hodowlanych także żółte albo ciemnopurpurowe („czarne”). Chociaż potocznie nazywane jagodami, owoce maliny są w rzeczywistości małymi pestkowcami zebranymi w tzw. owoc zbiorowy. W przeciwieństwie do jeżyny, łatwo oddziela się od dna kwiatowego w formie stożka.

Komentarze